Vergeef mij, omdat ik niet gezondigd heb.
 

In de stilte danste ik door een donkere stad,
- die op dat moment de mijne was-
en de letters van jouw zinloze woorden dansten mee,
opgesteld in lange rijen, twee aan twee.

En door de leegte vloog ik toch, hoewel jij had verteld
dat vliegen niet kon, of mocht. Je staat versteld
als je ziet hoeveel ik blijk te kunnen zolang ik geloof.
Toch zal ik voor jou ongelovig blijven.

Maar ik ben gek noch ridicuul, hoewel ik het bijna worden zou,
analyseer je –mij- dood, maar als ik vlieg dan vlieg ík!
En als ik dans door de stad, waar voor jou slechts leegte is,
noem mij dan ongelovig. Ik noem jou enkel blind.

“Droom maar lekker verder.” Insgelijks.

mooi woordgebruik! Ik vind 't iets weg hebben van Acda en de Munnik, behalve de laatste zin. En in de 1 na laatste regel staat een taalfoutje 'ik noem jij enkel blind' moet zijn 'ik noem jouw enkel blind'
verder echt prachtig

hoi ^kikker^... :rolleyes:
mooi gedicht hoor ;)

Nee, dat moet 'ik noem jou enkel blind' zijn. :)

Ik vind sommige stukken in je gedicht erg sterk, maar soms vind ik het wat minder. Je woordgebruik is weer super en ook het einde vind ik erg goed.
Soms echter vind ik dat het niet zo fijn loopt, bijvoorbeeld de eerste zin. Ik denk dat deze iets te lang is; misschien komt de verleden tijd daar niet mooi uit.
Dus.. ik heb wel betere gedichten van je gelezen eigenlijk. :) Hoewel ik de inhoud erg sterk vind!

Zo beter Re3m?

Wat re3m al zei viel mij ook op: de verleden tijd in de eerste zin komt niet goed uit, de zin wordt er net iets te lang door. Misschien kun je de zin ook een lettergreep inkorten door van donkere donk're te maken of 'de' voor stilte weg te laten.

Verder vind ik het een mooi gedicht, met name de laatste strofe sprak me aan. Soms is het zo bij jouw gedichten zo dat ik struikel over de lange zinnen, maar bij deze was dat niet het geval. Ik vind het eigenlijk dus wel één van je betere.

En o ja: mooie titel :) .