To the Sea
 

To the Sea
Marvelous surfaces of reflection
A stillness of the infinite
You wave the sounds of wisdom
Pour ways into my heart
The sweet salt foam of surf
Roam the shore with every drop
The sand is tempted by the tide
Swiveled dents adorn the land

Hm, aparte toon. Er zit niet echt een einde of begin aan, het is meer een vaste beschrijving waardoor het krachtig overkomt. Als in 'het staat er zo en zo is het'. Dat spreekt me wel aan. Er zit niet veel vorm of lay-out aan dit gedicht, maar dat maakt niet uit; dit draagt ook weer bij aan bovenstaande toon.

Het ritme is eenvoudig en goed gekozen, doordat je geen gebruik hebt gemaakt van rijm is het heel regelmatig qua ritme en echt 'hoofdzin, bijzin'. De tweede zin loopt telkens mooi rustig af. Ik zou wel de tweede zinnen telkens even voorzien van een kleine letter aan het begin, dat staat wat netter.

You wave the sounds of wisdom
Pour ways into my heart
Dit vind ik een heel mooi stukje, het raakt nét even het persoonlijke, terwijl de rest van het gedicht meer dat beschrijvende is. Goed gedaan (y).

Dank je wel. Ik probeer ook vooral de natuur te beschrijven, en niet teveel aan te tasten tot in het persoonlijke, en toch juist het persoonlijke erin te laten zien. Misschien gaat het wel helemaal niet over een echte zee, wie weet. ;)