Onder deze hemel
 

Onder deze grote hemel
waaraan het wemelt van de sterren
lig ik in het wintergras
de tikken van mijn hart te tellen

Voor elke tik prijs ik het leven
Winterwind speelt met mijn haar
Wij, onder deze mooie hemel,
Niet meer samen, wel weer bij elkaar


:)

:)

:) Het is een fijn idee. Het doet ook minder pijn nu. :)


dat wilde ik nog even kwijt. :)

is het trouwens niet 'de' tikken van mijn hart te tellen. Je kan letten op het tikken van je hart, maar als je telt, is het de tikken.

(y) Oh I hate you :D (y) ;)

het tikken is idd enkelvoud en iets wat enkelvoud is kun je denk ik niet tellen. of kun je rijst ook tellen bijvoorbeeld? hmm. misschien ... ach dichterlijk enkelvoud, enzo. maar ik zal het even aanpassen, want op zich heb je wel gelijk denk ik. (y)

Ik vind hemel - wemelt leuk. (y)
Ik vind het een lief gedichtje, soms wat simpel, en wat me dan wel weer stoort is het metrum. De laatste regel van je gedicht is namelijk iets te lang en dat is zonde!