zonder titel
 

Daar ontstijgen
trotse vogels
het dorre gras
en wat zij
achterlaten
heeft allang alle glans
verloren.

De boodschap en de woorden zijn mooi, maar het mist voor mijn gevoel iets dat het áf maakt.
En dat gebeurt niet alleen maar door de zinnen halverwege af te breken denk ik. Voor mijn gevoel is heeft allang alle glans dan ook ineens veel te lang, trouwens.
Maar verder, het idee is mooi :)

Hm. Ik vind 'm eigenlijk best mooi. En voor mijn gevoel is dit gedicht wel af. Kort, maar het schept wel een zeker beeld en het roept ook meerdere gevoelens op: nieuwe hoop, maar dan keert de wanhoop terug. Ja, mooi. :)

Agree :)

Schande. De zinnen halverwege af te breken. Waarom zeikt iedereen daar zo op, niet alle gedichten bestaan uit mooi afgeronde zinnen vooraleer een nieuwe op een andere regel begint.

Je krijgt hier bij elke zin een ander beeld dat niet te uitgebreid is, mooi, rustgevend, het loopt in stapjes en bouwt op. Achterlaten en verloren zijn achtergelaten en verloren op de volgende regel.
heeft allang alle glans
allang alle glans - prachtig letterspel, dat had zeker niet op een andere regel gemoeten anders ging er teveel verloren. De regel breekt het geheel van korte zinnen.

Mooi!

Woei, *duikt weg*. Het was mijn mening maar.... Misschien omdat het bij veel andere gedichten wél gebeurt waar het niet hoort.
Maar je hebt - bij dit gedicht - wel gelijk, trouwens.

Toch mooi dat sommigen het zien :).

Ik houd wel van dat zen-gevoel (en ja, ik mag zoiets claimen unlike alle andere aZn-wannabees) =). Misschien was het nog gaver geweest in haiku :cool:

Het is een idee :) Heb lange tijd geen haiku's meer gemaakt, maar nu je het zegt...