Naamloos krabbeltje in de nacht.
 

Was ik maar de maan
in jouw heldere nacht,
dan mag je zelfs de sterren houden.

En de regen op mijn huid,
doet me denken aan dromen,
dus kom laten we dansen
in het maanlicht van de zon.

wou het gewoon ff meedelen :p

'dan mag je zelfs de sterren houden': dit vind ik een erg lieve zin.

Verder vind ik het inderdaad een 'opwelling-gedichtje', zoals je opmerking ook al doet vermoeden. Het is nog wat te cliché en zoetsapping denk ik.

't is gewoon snel geschreven, idd in een opwelling :)

Ik ben het eens met Xineof. Dat ene zinnetje is wel erg lief, maar verder heeft je gedicht niet echt iets wat het bijzonder maakt.