Verschil.
 

Is iemands rechtschapenheid afhankelijk van zijn geloof ? Is er daarnaast nog een verschil tussen de mate van goedheid per geloof ?

Definieer 'mate van goedheid'.

Wat dacht je van "nee"? :rolleyes:

Zou ik ook zeggen, maar het wordt zo vaak met elkaar in verband gebracht, vooral door gelovigen zelf.

Rechtschapen: eerlijk, integer.
Dat kan zeker afhankelijk zijn van iemands geloof. Streng gelovigen zullen behalve etische bezwaren ook sterke geloofsbezwaren hebben tegen liegen en stelen.
Wat je met 'goedheid' bedoelt is me niet duidelijk, dat is een te wazig begrip om iets over te zeggen. moeder theresa was gelovig en dr. mengele niet voor zover ik weet.

:D :D

ik denk dat haast ieder geloof, en met name de grootse(n?), claimt 'goed' te zijn, dus voor de aanhangers van zo'n geloof leiden zij een goed leven. Maar docter Josef Mengele (was die gelovig?) vond het waarschijnlijk ook niet echt slecht wat hij deed, hij had immers ook zn doelen, en het doel heiligt de middelen toch? Je kunt gewoon niet definieren wat nou 'goed' en wat 'slecht' is, alleen door het te meten aan je _persoonlijke_ normen en waarden, maar dan heb je nog alleen een mening.

het kan er invloed op hebben. het kan er echter ook uitvloed op hebben, natuurlijk. een geloof veranderd je leven, je levensinrichting, levensdoel etc.
dat wil nog niet zeggen dat je niet 'rechtschapen' kunt zijn zonder geloof. en natuurlijk al helemaal niet dat je met een geloof 'rechtschapen' bent. maar aangezien het invloed heeft op de hier boven genoemde zaken, kan er zeker een verband tussen zijn.

dat denk ik wel. elk geloof heeft zijn eigen regels, normen en waarden, eisen en definties van goed en slecht. maar elk geloof heeft ook zijn eigen gelovigen. met eigen interpretaties. het ene geloof zal meer oproepen tot naastenliefde als het andere. of tot acceptatie bijvoorbeeld.

Maar die geloofsbezwaren betekenen niet dat ze daarom ook minder liegen en stelen dan minder strenggelovigen of nietgelovigen. Wat ik zie en ervaar in mn leven is dat iig niet zo.

Religie is dus een normen/waarden-sjabloon, die als hij goed nageleefd wordt een rechtschapen mens vormt. Atheisten ed zijn afhankelijk van hun eigen normen en waarden.

Met goedheid bedoel ik overigens iets soortgelijks als rechtschapenheid, zie het als een intuitief begrip.

Goedheid is natuurlijk zo subjectief als het maar kan. Verschillende geloven hebben verschillende standpunten en natuurlijk is er dus een verschil in goedheid, welk geloof beter wordt gevonden is alleen per persoon verschillend. Voor mij is er overigens geen verschil omdat ik ze allemaal niet goed vind.

Voor het antwoord op de vraag over rechtschapenheid ga ik mee met cartman666.

Gelovigen hebben juist een bijzonder primitieve vorm van rechtschapenheid.

oh ja?
Ik denk eerder dat gelovigen tenminste een vorm van rechtschapenheid hebben, in tegen stelling tot veel ongelovigen.

Je wilt gewoon wat te zeuren hebben.

Waarom is goedheid nou subjectief, maar rechtschapenheid ineens niet, terwijl het zowat synoniemen zijn ? Wat een subtiel woordkeuzetje kan doen.

Volgens mij hebben actuele geloven (Christendom, Jodendom, Islam) niet eens verschillende standpunten: zijn het niet in principe dezelfde leerwijzen met een ander verhaal eromheen, hetzelfde gerecht met een ander sausje ? Ze vragen van een gelovige om te geloven en volgens geboden te leven. Als je daarentegen kijkt naar oudere of andere geloven, Oosterse, Scandinavische of nog sjamanistischere, krijg je net een iets ander beeld, lijkt wel. Om te zeggen dat je alle geloven slecht vindt is dus merkwaardig, ik kan me bijvoorbeeld gedeeltelijk best vinden in sommige van die Oosterse geloven (Confucianisme, wat overigens niet helemaal een geloof is, toch ?).

En nare man: gelovigen, van welk geloof dan ook, hebben een primitieve vorm van rechtschapenheid ?

Ik ben het gedeeltelijk met Love & Peace eens, misschien zijn de normen en waarden van religies een goede uitgangspositie, maar voor mij geen leidraad om je aan te houden.

Nee. Gelovigen toetsen namelijk gebeurtenissen per definitie alleen maar aan het referentiekader dat hun geloof hen aanreikt. Nogal logisch ook, want zeker als het gaat om mensen die ook gelovig zijn opgevoed kun je nauwelijks meer onderscheid maken tussen iemands 'eigen' opvattingen en iemands opvattingen uit zijn geloof.

Dus, mensen en situaties die door de gelovige worden beoordeeld, worden per definitie beoordeeld aan de hand van het geschrift van diens geloof. Daarbij wordt vaak (altijd?) onvoldoende rekening gehouden met de complexiteit van de maatschappelijke realiteit, omdat geloofsgeschriften daar nu eenmaal niet voor geschreven zijn.

Ik geloof dat rechtschapenheid zoveel wil zeggen als 'een situatie of persoon beoordelen, zoveel mogelijk met inachtneming van alle betrokken belangen en omstandigheden, en daarbij streven elk van die belangen en omstandigheden zoveel mogelijk tot hun recht te laten komen'. Daarmee is bijv. het principe van afwijzen van homoseksualiteit op basis van geloof fundamenteel onverenigbaar.