![]() |
Jezelf rot voelen
Als je jezelf rot voelt (en dan niet eventjes, maar langer achtereen) waardoor komt dat dan? Bij mij is het vaak dat ik mezelf in vergelijking met anderen minder/lelijker/stommer voel. En dat ook wel zonder dat ik mezelf vergelijk met anderen. Wat is bij jullie meestal de reden?
|
Bij mij zijn het dan altijd de problemen in de liefde, als ik me rot voel. Ik voel me behalve dan, nooit langere tijd 'rot'.
|
er zijn zoveel dingen. ik voel me nog steeds rot over een bepaalde situatie met iemand en dat is al een paar maanden zo, niet dat het ik me er altijd rot om voel, maar het is er wel altijd. nu voel ik me rot over mn stage: ik heb n leuke plaats, maar ik heb er gewoon geen zin in en ik moet nog tot juni.
|
Vooral stress. Dan neem ik teveel hooi op mijn vork en ik ben al stressgevoelig... Dan schiet ik één keer in de stress en kom ik er niet meer uit. Dat kan overslaan in depressie, maar meestal gebeurt dat gelukkig niet.
|
Meestal, net als wat Kruimel zegt, door stress. Teveel dingen waar ik me mee bezig moet houden en dat kan allemaal niet tegelijk. Teveel problemen of dingen die ik wil oplossen of me mee bezig wil houden.
Of als er iets gewoon verkeerd gaat en ik het anders gepland had. Dan kan ik me ook nog wel eens tijden klote voelen. |
Idd bij mij ook stress.... Dat ik te veel wil en te weinig lukt, waardoor ik me vervolgens dan weer dommer/stommer/lelijker voel dan andere mensen bij wie het wel schijnt te lukken...
|
wat ts zei
|
als het met mn vriendinnen niet goed gaat kan ik me heel rot voelen.
vooral omdat ik ook zeer negatief over mezelf denk en dat ik ze niet kan helpen, faal in de vriendschap enz. enz |
Er zijn natuurlijk tal van redenen waardoor je je langduring rot kan voelen: liefde, vrienden, ziekte, zelfbeeld, school etc.
Tja jaloezie... Dit heeft denk te maken met hoe je naar jezelf kijkt en hoe je daar mee om springt. Mensen met een wat negatiefer zelfbeeld zijn denk eerder geneigt om zich rot te voelen door diegene waar ze tegenop kijken. Als je zelfbeeld positief is, kijk je alnog naar iemand die naar jouw idee meer geluk/succes/schoonheid heeft maar je accepteerd dat veel meer. En als iets niet lekker zit, voor de dag ermee. Tenminste uit eigen ervaring denk ik soms dat als ik maar lang genoeg nadenk over een bepaald probleem dat ik het wel op kan lossen. Soms lukt dat uiteindelijk ook maar het kost gigantisch veel moeite terwijl het delen van die problemen veel effectiever is. Bovendien heb je dan theoretisch volgens je gevoel het probleem gevonden maar de emotie zit er nog. Door je ei aan iemand anders kwijt te kunnen voelt vaak prettiger. |
Stress, ja. Maar ook gewoon, het idee van 'leven'.
De uitzichtloosheid. De leegte. Het gevoel nutteloos te zijn. Zelfhaat. Afwijzing door anderen. Enz. |
Chaos. Maar dat is zo'n onvangbaar begrip, denk ik.
Controleverlies, verleden, onvermogen, machteloosheid. Gevoelens en stress die ik niet kan plaatsen, en eigenlijk ook vooral wat Valse al schreef; Citaat:
|
Ik voel me niet zo heel vaak rot eigenlijk. :)
|
stress en goedoe thuis of met vrienden meestal. Ik ben sowiso niet zo iemand die het dan gelijk na 5 minuten vergeet dus dat zijn wel de dingen die blijven hangen
|
Verschillend. Stress, onder druk staan, een gevoel van machteloosheid en onzekerheid ect zijn allemaal dingen die het kunnen veroorzaken.
|
Goeie vraag :) meestal door iets rond school. En dat varieert dan van klasgenoten tot 'is dit wel de goeie opleiding voor mij'. Hangt soms ook wel samen met stress, maar dat is dan van kortere duur.
|
Ik voel me eigenlijk zelden rot om dingen die mezelf aangaan. Ik voel me meestal rot als mensen om mij heen waar ik veel van hou zich rot voelen..
|
bij mij komt het ook door problemen in de liefde. maar ook gewoon door de mensen om me heen. de mensen waar ik mee te maken heb, de mensen waar ik niks van begrijp. en mezelf, die ik niet begrijp.
't kan van vanalles komen, denk ik. |
Citaat:
De leegte enzo. Maar ook het onbegrip. Het niet begrijpen van de wereld en het leven. |
Ik voel me inmiddels al zo'n 6 jaar voortdurend rot, en ik ben echt op het punt gekomen dat ik niet meer weet waardoor. Het begon op mijn 16e en werd uitgelokt door de dood van mijn neefje en door de ziekte van mijn nichtje van 5.
Familieproblemen, zelfhaat, angst, stress, onder druk staan, mensen verliezen, mensen om me heen die zich rot voelen, relaties die stuk lopen, eenzaamheid. Eigenlijk alles. |
Omdat mijn opa dood is, en omdat een vriend zich een jaar geleden heeft opgehangen. Omdat me vader na 4 jaar in eens weer op de stoep staat en niet weet wat ik daar mee aanmoet. Omdat ik af entoe best wel onzeker bent. Omdat ik af en toe voel dat ik er niet bij hoor.
|
Verschillend. Als er vervelende dingen gebeuren, als ik veel stress heb. Of juist als ik niks te doen heb en veel ga nadenken...
|
niet-verwerkte dingen uit het verleden.. ook al waren/zijn ze misschien niet "echt traumatisch", er is altijd wel íets, en ik heb alles opgekropt en nu lijkt het eruit te komen..
onzekerheid, constant mezelf vergelijken met anderen, veranderingen die ik niet onder controle heb.. |
als het allemaal niet loopt zoals ik het wil.
Als ik het niet kan uiten zoals ik het wil, als ik niet kan zeggen wat er op mijn lever ligt. Kleine dingen en ergenissen die zich hebben opgestapeld. Voornamelijk oprkroppingen. Te veel nadenken, discussies en misbegrepen worden. Gevoel van totaal niet begrepen te worden en geen zin meer hebben in alemaal dingen. Voornamelijk problemen thuis, met mezelf of als ik me onbegrepen voel bij vrienden. Als ik weer die leegte ervaar, geen zin meer zie in het leven, maar das dan weer een gevolg van een reden die ik zelf ni begrijp. Pff, der zijn zo veel dingen... |
Citaat:
|
Citaat:
quote: -------------------------------------------------------------------------------- blurred schreef op 04-01-2005 @ 19:13 : Bij mij is het vaak dat ik mezelf in vergelijking met anderen minder/lelijker/stommer voel. -------------------------------------------------------------------------------- ..en dat ook |
Bij komt het bijna altijd door hetzelfde..
Ik voel me heel vaak rot omdat ik mijn moeder mis (sinds 3 jaar dood) Dan voel ik me vaak alleen... En er is niemand die waar ik goed mee kan praten. Ik voel me dan ook minder/stommer dan anderen. |
omdat ik me dan alleen voel, in de steek gelaten, eenzaam. dat is het enige rotte gevoel dat ik ken, alles lijdt naar die gevoelens, als er wat naars gebeurd voel ik me alleen.
|
Soms als iemand een lullige opmerking maakt. Dat komt weleens hard aan. Dan voel ik me kut en denk ik dat niemand me mag ofzo.. en danvoel ik meeenzaam. en als vrienden proberen me te helpen op zo'n moment zie ik niet dat ik wel degelijk vrienden heb.
|
Citaat:
|
Meestal maak ik me dan zorgen om dingen waar ik zelf op dat moment niets aan kan veranderen of ik heb alweer allemaal doemscenario's in mijn hoofd. :(
|
Voor iedereen die zich regelmatig rot voelt , heb ik een tip.
Ik weet eigenlijk niet of het mag , maar ik zeg het toch. Ik wil jullie graag wijzen op een boek (ik heb geen financieel belang bij het boek). Dit boek lees ik momenteel , en het heeft me vele dingen duidelijk gemaakt , zoniet alles. ;) Het boek heet : Emotioneel Evenwicht , en is geschreven door Roy Martina. In dit boek staat geschreven , hoe het komt waarom jij (= iedereen die niet in emotioneel evenwicht is) je zo rot voelt. Er staat gelukkig ook in geschreven , hoe je dit kunt oplossen . En de oplossing is namelijk héél dicht bij. Deze zit in JOU! Succes. |
Citaat:
Ik voel me vaak slecht als ik een meerdere dagen achtereen weinig gedaan heb en weinig mensen heb gezien. Ook inderdaad in tentamentijd, maar dan zie ik dus ook weinig mensen omdat ik moet leren.. :S |
Vooral gecompliceerde relaties en een geïsoleerd(e) situatie/bewustzijn.
|
Eens kijken... Een rot-situatie thuis, een gezin dat voortdurend op springen staat, een verkeerd gekozen stduie, geen alternatief voor de verkeerd gekozen studie, niet weten wat je later voor beroep wilt gaan doen, niet weten wat je met je leven wilt, niet tegen alle veranderingen op dit punt in je leven kunnen, vrienden die je door je nieuwe studie een stuk minder vaak ziet, liefdesproblemen en pijnlijke herinneringen, verlatingsangst en afwijzingsangst, het idee dat mensen je misschien niet meer aardig vinden. Dat was het wel. Samengevat.
|
Momenteel voel ik me rotter dan een rotte appel alleen maar omdat mijn lichaam me in de steek laat.
|
mn vriend is depressief en kan niet werken... ben al de hele week ziek en moet nog ontzettend veel doen voor mn opleiding :( maar ik heb me ook vaak door niks rot gevoeld, dan wist ik heel goed dat ik t thuis en op school erg goed had maar toch voelde ik me klote, voelde ik me daar ook nog schuldig over... kweetniet, ik geloof dat mn hersenen niet altijd genoeg serotonine aanmaken....
|
mmm als je rot voelt kan het alleen maar beter gaan tog :rolleyes:
|
Stress vooral, zoals velen hier blijkbaar.
Maar ook door kleine dingetjes, zoals iemand die me uitlacht (niet dat ik daar over het algemeen een hol om geef, maar soms raakt het me en ga ik janken) of iemand die een negatieve opmerking maakt over iets dat bij mij heel diep zit. Grotere dingen (vrienden verliezen) duwen me de afgrond in. Als ik lager kan komen dan vandaag (twee goede vrienden haten me om mijn zoveelste domme actie) dan ga ik zelfmoord weer eens overwegen, want dan heeft het leven geen zin meer voor me. |
Stress, natuurlijk. Machtelooshied. De grond in gestampt worden. Het gevoel hebben alleen te zijn.
Citaat:
|
what Earendil said, inclusief quote
|
Wij gaan binnenkort een keer knuffelen, hoor.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
er zijn veel dinge waardoor je je rot kan voele..kvoel me rot als het slech gaat op sgool...met je cijfers, of als je het gevoel het da je dr niet helemaal tusse past...ook als het uit is me vriend/vriendin..en als je ni tevrede bent me jezlf..
|
Mijn gebreken vooral: licht manken, beetje houterig bewegen...(dingen die je niet ziet als ik mezelf onder controle heb, moeilijk bij situaties waar ik me nerveus in maak etc) Als mensen dat opmerken en comment opgeven vind ik dat niet al te aangenaam.
En liefde, op een of andere manier geraken mijn emoties vroeg of laat overhoop als ik me maar durf te storten in iets wat op een relatie lijkt, geen prettig vooruitzicht, maar ach. Soms heb ik een licht verlangen naar de dood, maar aangezien weinig positieve gevoelens/vooruitzichten heb weegt niets op tegen dit slechte gevoel, en dat is soms lastig. Maar dat zie ik dan niet als werkelijk down aangezien het verlangen gelukkig vrij zwak is. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:25. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.