alleen op de wereld ben en niemand van me houd en als ze iets tegen me zeggen dat het
 

Hoi allemaal,

Als jongens wat tegen me zeggen weet ik dat het helemaal niet gemeend is en ze me snel weerlaten stikken.

Hierdoor vertrouw ik niemand meer eigenijk.

Verder ben ik op school regelmatig verkracht ik durf hier verder alleen niks over te zeggen het gebeurde meestal onder gym of in de wc.

:bloos: Zo ben ik thuis ook wel is door me familie verkracht maar er is niemand die me geloven wil :bloos:

Ik ben dus gewoon vooralles hartstikke bang geworden en durf eigenlijk niks meer te beginnen ik voel me een hulpeloos meisje van 19.

1) ik snap de titel niet
2) door je manier vna typen komt het niet echt serieus over
3) als dit echt allemaal gebeurd is, damn dan snap ik wel dat je problemen hebt. Als je niemand hebt in je directe omgeving om mee te praten moet je misschien maar eens op zoek gaan naar professionele hulp

Hey,

Je zegt hier wel heel wat in één keer. Kan je misschien nog wat meer opheldering geven?

Is dit meerdere malen gebeurd thuis? Kan je bij iemand terecht thuis of wordt het stil gehouden? Je zegt dat niemand je wil geloven, waarom denk je dat ze je niet willen geloven?

Heeft het misbruik in school iets te maken met het misbruik thuis?

Als je het geen te grote drempel vind kan je geloof ik altijd terecht bij een vertrouwenspersoon op school. Misschien dat die persoon je wel kan steunen. Als het mogelijk is voor je, zou ik je aanraden dit zo vlug mogelijk te melden aan die persoon of het aangeven bij de politie.

Hoe lang loop je al met die last rond?

Om te beginnen het is thuis tot nu toe maar 1 maal gebeurd.
School is afgelopen jaar meerdere keren gebeurd.
Ben er al is over bij politie geweest over dat ik thuis wordt geslagen enzo vandaar ik niet zomaar iets durf te ondernemen tegen ze. Uit eidelijk ben ik toen na een tijdje ook weer thuis gebracht wat dus niet opschiet.

Je bent terug thuisgebracht van ...? Ben je dan in een opvangcentrum verbleven of zo?

Is de school op de hoogte?

Ja is op de hoogte uit verschillende crisus centrums.

Ik begrijp je verhaal eigenlijk niet zo goed.

Je bent misbruikt en mishandeld (geweest) thuis en de politie weet ervan. Toch werd je uiteindelijk teruggestuurd.

Was dit na één of andere vorm van begeleiding?

In school gebeurde het ook (meermaals). De school is op de hoogte gebracht door verschillende crisiscentrums.
Wat wil zeggen dat je er al verscheidene keren in andere crisiscentrums hebt verbleven of heb ik het verkeerd op?

Heb je een gesprek gehad met iemand van school?
Hebben ze begeleiding/doorverwijzing voorgesteld?

Ik ben ondertussen van school veranderd maar durf dus geen sport meer te doen of naar school feesten enzo te gaan. en ja de politie zegt gebrek aan bewijs dus dan houdt het op verder en dien je weer terug tegaan. Dat is na begeleiding geweest.

Je zei dat je 19 was...misschien een domme vraag, maar, waarom ga je dan niet alleen gaan wonen?

Misschien zou dit je al enige soelaas bieden.

Ik ben een jongetje, dus ik weet niet hoeveel je van mij moet aannemen. Dat terzijde:

Eerst begin je over "als jongens wat....etc"
En vervolgens zeg je "HIERDOOR...vertrouw ik jongens EN MEISJES niet meer".
Doordat jongens je iets flikken, vertrouw je ineens ook meisjes niet meer? Beetje onlogisch oorzaak-gevolg relatie.

in het algemeen vertrouw ikniemand meer zomaar kost heel veel moeite me vriendinnen litten me ook stikken toen ik het ze vertelde.

Ja knutselt vanalles aan elkaar om het te laten kloppen...

Vertel het hele verhaal eens, want steeds iets toevoegen om het begrijpelijk te maken, daar schiet niemand iets mee op.

Prachtig idee... 'k probeer dit echt serieus te nemen, maar het wordt steeds moeilijker.

Beetje erg onwaarschijnlijk.

Laten we even doen net of het allemaal waar is enzo en even serieus nemen..

Dan heb ik toch wel een aantal vragen;

- Je verteld dat je thuis verkracht + mishandeld bent; hoe oud was je toen en wat heb je toen gedaan en WANNEER heb je het gedaan?
- Je bent ook op school verkracht TIJDENS gym, en in de wc.. hoezo tijdens gym..? zat je toen in de kleedkamer ofzo? hebben jullie een gezamelijke kleedkamer (jongens + meisjes)?
(als je der verder niet echt op in wilt gaan, kan ik ook wel begrijpen..)
- Toen je in de crisisopvang zat, hoe oud was je toen? En in welke opvang zat je als ik vragen mag? welke stad? en wat was de reden van de "politie" om je terug thuis te brengen..?

- Als je 19 bent, waarom woon je dan nog steeds thuis? Zeker in deze situatie, ik zou 'm hard peren.
- Wordt jij zomaar terug gestuurd uit een crisiscentrum? Wat was de reden je terug te sturen? Te weinig bewijs? In welk centrum zat je, welke stad, hoelang etc?
- Werd er niets opgemerkt met gym tijdens jouw verkrachting? En hoe kwam het dat het meerdere malen gebeurde? Was het iemand die je kende? Kon je toen niet naar coördinator stappen, met dan iig de reden dat je je bedreigd voelde?
- Waarom vertel je zo weinig? Waarom lijkt het alsof je alles aan elkaar knutselt om het verhaal zo realistisch mogelijk te maken? Waarom vertel je alles op zo'n plastisch toontje?

Dat waren mijn vragen. Ik wil niet meteen zeggen dat ik je niet geloof, maar je vertelt alles...erg onrealistisch. Het is alsof je het over een banaan pellen hebt dan over een klote verleden.

En toenwas it stil.
waarschijnlijk kon ze niet genoeg verzinnen ik haat zulke mensen waarvoor deed ze die smilies waaarvoor zo kort?
Der ismiets ander aan de hand aandacht te kort? :o :confused:

en Phen nu moet je niet gaan denken dat alle berichten nep zijn maar sommige mensen zijn gewoon `aandacht gestoord`.
(y) maar goed dat je mensen wil helpen maar sommige mensen maken daar misbruik der van :s

Erg domme mensen.

'k Ga er altijd vanuit dat het een serieus bericht is.
Soms stel ik vragen om meer te weten te komen en zo beter te kunnen helpen (eventueel). Maar soms is het gewoon eigenlijk om te kijken of het wel allemaal serieus is (maar ik blijf steeds beleefd).

'k Weet wel dat er sommige mensen nepberichten posten, maar da's dan zielig voor hen. Daarbij kan het nepbericht misschien iemands echte situatie zijn en dan kan die er tenminste mee geholpen zijn.

Hm.

je zegt dat je niemand meer gelooft/vertrouwd, en dat je meerdere malen verkracht bent.

Ik snap niet waarom je al deze problemen zo snel in een kort bericht wilt typen, zonder meer informatie te geven over wat er allemaal speelt.

Je bent in ieder geval erg onzeker, dat is duidelijk.
Maar waarom vertrouw je niemand meer?
Zijn er dingen gebeurd waardoor je het vertrouwen bent verloren?
je moet in ieder geval niet aan jezelf gaan twijfelen, want je weet best wel dat mensen dingen niet voor niets tegen je zeggen.

Over wat het verkrachten betreft... dit is een serieus probleem.
Ik maak er uit op dat je al naar crisiscentra's ben geweest, en dat de school al op de hoogte is gesteld.
Ook ben je naar de politie geweest voor dat je geslagen werd/word.
Heb je tegen de politie ook verteld dat je een keer verkracht bent thuis, en meerdere malen op school?
En waarom word je geslagen?

Ik raad mensen altijd aan om het in ieder geval aan hun ouders te vertellen, want die zijn er en geven om je.
Jij bent thuis 1 keer verkracht en je word geslagen, maar door wie?
Is het je vader? moeder? broer?
Je kan misschien vast wel bij iemand in de familie terecht om het te vertellen.
Als problemen in je opgekropt zitten gaan ze er niet makkelijk uit.
Er komen steeds maar problemen bij, en op een gegeven moment zijn er te veel problemen waardoor je het niet meer aankan. Zelfmoordpogingen zijn vaak door die redenen gebeurd.

Je moet het gewoon aan iemand kwijt. Er is toch wel een vriendin waar je het kwijt kan?
Als je over je problemen praat, zal je je vast een stuk zekerder van jezelf voelen.. omdat er iemand is die om je geeft.. en de problemen hoef je niet meer zelf op te lossen.
Je moet jezelf gewoon wat meer lucht geven zodat je niet stikt in je eigen problemen.
Als het niet kan bij een vriendin, of je ouders, zoek dan proffesionele hulp. Die kunnen je ook helpen.

Iig, praat erover.. je zal merken dat het veel fijner voelt als je het kwijt kan bij iemand.
Verkrachting is niet zomaar iets.. veel krijgen er trauma's van, kunnen het niet kwijt, en proberen het gewoon te vergeten wat niet lukt als je er niet over praat.