Mijn moment.
 

Paaspop, van die heerlijke loungebanken, zucht. Was echt koel (y). Ik had het eigenlijk nog veel 'beter, gelukkiger' willen verwoorden, maar dat lukt niet echt :confused:. Misschien dat ik er nog aan sleutel.

:)

mijn bijdrage :]

en wat heb ik daar aan? :)

Ik vind je laatste paar zinnen helemaal helemaal helemaal helemaal geweldig. :) Verder ook koel, maar die zinnen.. *zucht*

Ik ben blij voor je. *SMAK*

:) tenks.

eigenlijk vond ik het einde niet helemaal zoals ik het bedoelde. ik vind dat het nu niet echt zo'n surprise ofzoiets is... maar toch bedankt, plientje-die-ik-mis.

Grappig, mooi en dat zou ik ook wel willen. Héél goed!!!

Volgens mij zou je best columnist kunnen worden ofzo. Ga vooral door!

Liefs, Noortje

whieee, tenks :) maarrem, :eek:, columnist :eek: :p :D

alcohol en wiet staat er te vaak in :) mis. ook persies genoeg... dat weet je nooit bij jou :S

dit gaat nergens heen

(y)

ghe uhm, ok? :o :). nja, ik kan niet zo goed tegen alcohol, vandaar dat ik meestal alles op de alcohol afschuif, maar hierbij lag het dus niet aan daaraan, maar aan het gelukkig-zijn :). en wiet, tja, het was nou eenmaal paaspop... met veel wiet.

LIIIIIEEEEEEEEEEV!!!

echtwel.

tenks :o

Lief.

Je beseffen dat je je gelukkig voelt, heerlijk.

ow zo :D

idd :)

en weer heeft mirol het voor elkaar gekregen *bewondering* :D

wat kooeeeewl meis :)

:eek: :p tenks!

ik ga btw dit verhaal gebruiken voor een opdracht voor nederlands, maar dan moet ik wel wat aanpassingen maken denk ik, want er moeten bepaalde dingen in zitten, zoals tijd-karakterbeschrijving-plaatsbeschrijving-spanning e.d. en ik geloof dat dat nog niet zo goed is :confused: ik zal zien :)

Heerlijk mooi loom gevoel krijg ik hiervan

super

(y)

ik heb hem aangepast voor een opdracht voor school. hij moest 1 kantje zijn, vandaar dat hij langer is geworden.

Mijn Moment

Heerlijk. Heerlijk, heerlijk ligt het hier. In de armen van mijn vriend, andere beste vriend binnen handbereik. Filmpje kijken, alcohol drinken. Waar gaat die film eigenlijk over? Ik ben er niet echt meer bij. Maar gelukkig zijn zij bij mij om me te beschermen. Beschermen tegen de grote boze wereld, want alleen kan ik die niet aan.

Ik ervaar alles alsof ik het voor het eerst meemaak. Dit voelt zo nieuw, maar aan de andere kant zo ongelooflijk vertrouwd. Vertrouwen, mijn twee allerbeste vrienden en ik. Samen alleen. En die andere, duizenden mensen, wat doen die er toe? Wij zijn sterk. Ook al loop ik niet meer zo recht door die verdomde alcohol. Zolang zij maar bij me blijven, dan is alles goed.

Dit is echt geweldig. Ik heb dit gevoel nog nooit gehad, maar van mij mag het nog veel vaker in mijn leventje voorkomen. Wát het is, is nog even niet van belang. Ik geniet er maar van, zolang het nog kan. Al die ellende, ik ben het even vergeten. De ruzies, het slaan, de krassen, de pijn. Even allemaal weg. Van de aardbodem verdwenen. En daar mag het ook blijven.

Want het heeft me gesloopt. En het sloopt me nog. Maar nu even niet. Eventjes verlost van die depressieve gedachtes die mij dag in dag uit teisteren. De stemmen, de geluiden, de beelden die me wakker houden. Al die dingen die me zo’n zielig klein hoopje maken. Een machteloos hoopje afval. Nooit meer, nooit meer wil ik het voelen.

Zoals het er nu naar uit ziet, zal dat ook niet gebeuren. Want dit gevoel is zalig. Ik ben hier en ik heb een nieuw gevoel. Ik ben hier en ik weet niet waar ik ben. Nou, in een grote, stinkende tent met Perzische kleden aan de muur. Met tientallen banken met kussens waarin je zo diep wegzakt dat je eigenlijk nooit meer op wilt staan. Met een groot filmdoek voor die banken, om te ontspannen. Stukje cultuur, of iets dergelijks. Waarom ze dan pornofilms draaien weet ik ook niet. Buiten deze tent staan duizenden mensen te feesten bij alle bands die hier spelen vandaag. Maar ik zit hier binnen. In ieder geval lichamelijk. Mijn geest geniet van dit moment. Mijn lijf geniet mee, met mijn vriendjes. En nog een stuk of honderd anderen.

Die anderen, tja. Ik hoor ze niet, ik zie ze niet. Ik weet dat ze er zijn, maar ik negeer ze. Niemand mag dit moment verpesten. Ik weet niet wat me te wachten staat, ik weet niet wat ik doe, ik weet alleen dat dit geweldig is. Nieuw.

Wat boeit mij die film nou? Ik zit helemaal gevangen in mijn eigen wereldje, mijn eigen gedachten. Ik zie alles door een waas. Waar dat door komt weet ik niet. Misschien door de alcohol. Misschien door die wietlucht die hier hangt. Misschien door de festivalsfeer. Misschien door het moment. Het nieuwe.

Want nieuw is mooi, maar aan de andere kant ook beangstigend. Eng. Een nieuw moment, een nieuwe fase. Op dit moment voelt het alleen nog maar goed aan. Er raast van alles door mijn lijf. Adrenaline? Vlindertjes?

“Ik houd van je,” zegt hij. Nou, ik ook van jou! En ook van jou, andere vriend. Ha, hij moet lachen. Gek mens, zal hij wel denken. Tja, ben ik ook. Gek, raar. En nog iets anders, maar wat dat is weet ik niet echt. Maar ik zal er nog wel achter komen.

Iemand roept me. Ik sta op en geef diegene een knuffel. Voelt goed, zo’n aanraking. Ik ga weer zitten. Wie het was? Weet ik niet. Vast wel iemand die ik ken. Klasgenoot, of iets dergelijks. Als ze maar niet Mijn Moment afpakken. Dan is het goed.

Ik weet het niet. Wat is het toch? Wat maakt mij zo vrolijk, waarom voel ik me zo goed? Alcohol, wiet… Tja, denk het niet. Dat festivalgebeuren? Zou kunnen. Vriendschap, liefde? Dat zal toch niet, dat ken ik toch al veel langer? Wacht. Volgens mij weet ik het.

Ik geloof dat ik gelukkig ben.

mooii!!