Mijn levend lijkend lijk.
 

De zoveelste in dagen dat
ik niets had aan naar buiten gaan,
de eerste keer in tijden dat
ik niet vergat om op te staan.

En dus verdrink ik in de stank
want nog geen cactus leeft bij mij:
woestijnplant na woestijnplant werd
getrokken van de kamerwand -
ze vielen uit de vensterbank.

Nu ik, als levend lijkend lijk,
schijn lijdend aan de haard gelijmd.
Verblijd mij! smeek ik tot het blijkt
ik ben zojuist in slaap gevallen.

Ik droom verlaties gaan naar oorden
toegelacht door eilandbomen,
opstaan wordt met ontbijt gebracht.

Het maakt niet uit dat ik al weken,
maanden niet aan cactus dacht:
het is er tenslotte tropisch.


Valt iets van of uit de vensterbank?

tegenwoordig van de vensterbank vroeger uit de vensterbank

Ik vind je taalgebruik erg mooi en ik vind dat je lekkere onvoorspelbare zinnen gebruikt :D

Ja, dit spreek me aan. De situatie die je beschrijft is erg herkenbaar -voor velen denk ik- en dat heb je goed beschreven. De vergelijkingen en algehele taalgebruik vind ik ook aangenaam. Ritme is over het algemeen ook netjes. Wat betreft de inhoud, deze kan ik deels volgen, af en toe ook niet. Dit hoeft echter ook niet naar mijn idee, zo blijft het geheel nog interessant.

Gaaf hoe je die elementen van een sonnet er hebt in gestopt. (en hoe die ook kloppen) Het beeld spreekt heel erg tot de verbeelding en ik vind het heerlijk verwoord.

1 vraagje, wat zijn verlaties? Het woordenboek kon het niet vinden :D

Hier houd ik wel van. Het laat mijn verbeelding op de vrije loop. Leuke alliteratie, lekker ritme. En idd, wat zijn verlaties? :)

:) Ja, mooi. Leuk beschreven, apart ook, omdat het vrij herkenbaar is, maar je manier van verwoorden is erg vernieuwend.
Ik vind de titel erg tof. :)

Een combinatie van vakantie en verlaten, ik moést het er van mijzelf in stoppen. Ach ja :) .

Het gedicht is trouwens gebaseerd op een traumatische jeugdervaring, welke eigenlijk helemaal niet traumatisch was, maar welke ik nog wel herinner.

aha:), zoiets dacht ik al, maar kon er niet achter komen uit welke twee woorden hij was samengesteld. Komt misschien ook omdat het het enige 'fantasiewoord' is.

vooral het eerste stukje

De zoveelste in dagen dat
ik niets had aan naar buiten gaan,
de eerste keer in tijden dat
ik niet vergat om op te staan

vind ik echt geniaal

Inderdaad leuk :) Leuk die onvoorspelbaarheid en vernieuwing, zoals anderen al zeiden.

Ik droom verlaties gaan naar oorden
toegelacht door eilandbomen,
opstaan wordt met ontbijt gebracht
vind ik heel leuk :)

mooi, apart, vernieuwend, een mooi staaltje werk (y)

Sluit me aan bij alle andere mensen..Tot zover m'n opbouwende kritiek/lof. Effe serieus nu. Is een leuk nieuw woord dat je hebt uitgevonden, super hoe je die cactus herneemt in de laatste strofe. De 1e strofe is trouwens heel herkenbaar voor me, waarvoor dank om m'n gevoelens te verwoorden ;)
Niets dan lof over dit gedicht en weet dat ik fan blijf van je gedichten :)