mishandeling
 

hey ik ben ilse (15) en ben hier nieuw ik wil even m`n verhaak wijt het zit me heel erg dwars :( .

ik word namelijk lichaamelijk en geestelijk mishandeld.
ik heb pddnos dat is een soort autisme daar kan mn moeder niet mee omgaan.ze zegt vaak was je maar nooit geboren vies rotkind ik haat je ik wou wel een kind maar een normaal kind en krijg ik veel slaag met een riem allemaal door mn moeder .
mn vader die ken ik niet mocht ik niet bij toen ik 1 was hij is psychopaat.brandstichting stelen vaak in psychaterische klinieken gezegenvaak in de cel.en daarbij hoor ik ook nog dat iemand die ik ken heeft een overdossis pillen ingenomen en ligt nu in coma ik heb ook al zelfmoord pogingen gehad.en snij ook inmezelf ik houw het niet meer vol. zijn er mensen die met me willen msn`en. als je dat wil is dit mijn msn : ilse_verweij_loves_you@hotmail.com.

veel xxx ilse

Ilse ,


Ik heb zelf een broertje met precies hetzelfde.
Ook PPDNOS.

Het is een stoornis in de hersenen wat niet op te lossen is, maar je kan er wel mee leven als mensen ermee kunnen omgaan, en je vanuit thuis alle aandacht krijgt om je op het goede spoor te helpen.

Mijn ouders zijn er vanaf heel vroeg al mee bezig.
Het is ook heel moeilijk om te bepalen of iemand PPDNOS heeft.
Ze dachten bij mijn broertje eerst dat hij autostisch was, werd onterecht naar een vreselijke school gestuurd.. had daar geen vrienden , werd gepest, omdat hij gewoon niet kon omgaan met die autisten.
Mijn moeder zag dat gebeuren, en heeft hem meteen van die school afgehaald.
Hij is toen naar een school ( weerklank) gegaan waar kinderen zitten met hoor en taalproblemen. ( mijn broertje heeft een gehoorapparaatje).
Op die school werd hij eerst niet aangenomen, omdat ze natuurlijk lazen dat hij autistisch was.. en mijn moeder geloofde dat niet.. dat hij autistisch was.
Hij is er uiteindelijk op gekomen omdat mijn ouders er helemaal achter hebben gestaan, en er voor gevochten hebben dat hij op die school terechtkwam.
Op die school is alles gewoon goedgegaan, mocht daarna naar een tussenschool voor het middelbaar onderwijs, en mag nu de MAVO doen op een " normale" middelbare school.
Op de weerklank heeft hij een aantal testen gehad, en ze hebben inderdaad gezien dat hij niet autistisch was, maar heel licht autistisch en sociaal omgaan met anderen wat slechter was. Ze noemen die aandoening PPDNOS.

Maargoed, het kan dus alleen maar beter worden als je ouders achter je staan, je steun geven en je gaan begrijpen.
Als ze dat niet doen dan kan jij er gewoon niks mee.
Meestal zegt een school al dat hij of uit huis moet wonen, of thuis moet blijven met alle aandacht die een ouder maar kan geven.
Dit is dus ook heel belangrijk voor jou.
Als jij de benodigde aandacht van huis krijgt, zal je je veel zekerder voelen, en je zal zin in het leven krijgen.
Je moet niet denken dat je PPDNOS heb, je moet gewoon kijken naar wat je allemaal kan, zo sociaal mogelijk proberen te doen, en inzien dat het leven zin heeft.
Jezelf snijden lost echt niks op.. je snijd je eigen alleen maar een zwart gat in.. totdat je niet meer uit dat gat komt, en je zelfmoord gepleegd heb.
Dit moet je dus niet meer doen.. als je die nijgingen weer krijg, denk dan gewoon aan alles wat het leven je nog te bieden heeft, en wie er allemaal van je houden.

In ieder geval, praat er met je ouders over.. want ze gaan er echt totaal verkeerd mee om.. ze moeten hier echt in veranderen.

dat durf ik dus niet als ik dat doe krijg ik zo riem slagen ik durf hier niks meer zit veel te hyper ventileren te huilen ek ben gewoon doodsbang :( .

Daarom moet je juist wel.
Je bent bang, kunt het nergens kwijt, en je geeft het geen plekje.
Dat moet gewoon veranderen, want anders komt het nooit uit je en word je alleen nmaar meer balast met problemen.
Hoe moeilijk het in je situatie ook is, het moet er uit.
Ik vind het heel zielig dat ouders hun kinderen mishandelen als ze een stoornis hebben waar ze niks aan kunnen doen.
Ook als ze dat zonder een stoornis doen, begrijp me niet verkeerd.

Misschien kan je er met je huisarts of iemand op school over praten? Dan kunnen jullie eventueel ook samen naar een oplossing zoeken.

Misschien is de stap die ik nu ga vertellen te moeilijk voor je, misschien ook niet. Om het toch tot een mogelijkheid voor je neer te zetten, zal ik hem toevoegen aan het topic.

Je kunt Bureau Jeugdzorg bellen. Je kunt gebruik maken van hun zorgaanbod, maar ook van de informatie die ze voor je hebben.
Wees niet bang, dat je ouders hier achter komen. Ik weet uit ervaring dat de eerste gesprekjes wel konden, zonder dat mijn ouders het wisten. Later heb ik ze dat nog wel verteld. Maar die eerste gesprekjes zijn cruciaal voor je en eigenlijk best wel belangrijk.

Als jij je verhaal neerlegt bij ze, heb je nog kans dat je niet eens op de wachtlijst hoeft. Maar wees wel eerlijk tegen ze, ze kunnen je helpen.

Dit is maar een optie, maar ik denk wel een goede optie. Ik denk persoonlijk, dat praten met je ouders/moeder op dit moment eigenlijk helemaal geen zin heeft. Jouw moeder kan niet goed onderhandelen (wat ik uit jouw verhaal begrijp) en dan zal je inderdaad elke keer weer gevolgen krijgen. Denk over mijn optie na en probeer hem misschien zelfs uit. Ik denk dat het je erg kan helpen.

En ik zag dat je een pony hebt, probeer daar lekker van te genieten. Die pony is er voor je, laat m niet in de steek. Wat jou wordt aangedaan, is jouw schuld niet. Je hebt alleen de pech dat het net jou overkomt.

Veel sterkte verder.

het enige wat ik nu nog wil is dood dit gaat al 5 jaar zo :(

ik heb ook net gehoord dat iemand die ik ken zelfmoord probeerde te plegen nam een overdossis pillen in en ligt nu in coma. :( . ik heb ook zelfmoord pogingen ik wil en kan het gewoon niet meer aan.

Bel alsjeblieft Jeugdzoprg meisje. Die kunnen je helpen. Wij kunnen je slechts een luisterend oor aanbieden.

voor alle problemen is een betere oplossing dan zelfmoord, daar ben je echt nog te jong voor. Je moet alleen wel willen.
Eerste stap, maak dat je weg komt uit huis, want als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je moeder ook niet helemaal 100% is.
Doe dit via de vertrouwenspersoon op school, of via andere hulpinstanties.
Tweede stap: zoek hulp bij het verwerken van al deze ellende ( echt doen, dit zal vanzelf volgen , als je wil, via stap 1 )

sterkte

ach als ik dood ben zal toch niemand me missen ik wil gewoon niet meer en niemand wil mij.

Je pony wilt jou

nee, en dat is erg, maar zo zie je het nu, je moet jezelf, en het leven de kans geven je te laten inzien dat er nog veel te ontdekken is, dat wel de moeite waard is.

Idd.

Zoek hulp.

Dat laatste klinkt wel heel kortaf, maar je moet het lezen in combinatie met de rest. :o ;)

mn moeder zegt nu ook 2 minuten geleden computer hoer ik werd gewoon door een jongen gebeld om half 6 vanochtend denkt ze gelijk het slegtste dat ie me wil misbruiken enzow :( .

Ik heb je net gesproken op internet en hoop dat je dit allemaal leest... Ik heb je ook een PM geschreven.
Je bent nog jong, en hebt echt nog een heel leven voor je...

ja wel een leven maar een kutleven :(

hoe weet je dat?
Sowieso hebben je ouders over een paar jaar niks meer over je te zeggen... kun je uit huis gaan.

mn moeder zegt ik mag met je doen wat ik wil je bent van mij ik sla je wannneer ik wil ik verneder je wanneer ik wil maar jij mag niks bij mij doen want je bent van mij

Ik heb het op msn ook al gezegd: je bent een kind van je moeder, maar je bent niet haar eigendom, je bent van jezelf. En in Nederland is het nog steeds niet zo dat ouders echt alles met hun kind mogen doen wat ze willen.

nou, bel de kindertelefoon, de huisarts, een leraar, bureau jeugdzorg, iig iemand waarbij je je verhaal kwijt kan! vertel ook over je moeder, want volgens mij is een uit huis plaatsing in dit geval toch wel het beste... als je moeder zon beeld heeft van kinderen dan had ze die nieteens mogen krijgen vind ik... maar je bent 15, nog zo lang te leven! toen ik op mijn 13 ook niks meer zag zitten, automutileerde en zelfmoordneigingen had wilde ik ook dood... maar ben nu blij dat ik dat toen niet hebt doorgezet... er valt nog zoveel te beleven! ik had zoveel moeten missen als ik er niet meer was... hetzelfde geld voor jou, er zijn altijd mensen die je aardig vinden... vrienden op school, leraren, familie... je hebt altijd nog hobby's... sporten, dingen doen die jij leuk vind.... er zijn zoveel dingen om voor hier op aarde te blijven!

Amen.

Zoek hulp meisje, waar dan ook.. Het enige wat wij kunnen doen is, zoals Eend al zei, alleen maar luisteren en advies geven.

ehm mensen ....kheb dr aan de lijn gehad...ze is egt serieus van plan zelfmoord te plegen...scheelde niet veel..

Wat wil je met deze post bereiken...? We als "forummensen" kunnen, behalve naar haar luisteren, weinig doen. Ze zal in haar omgeving hulp moeten zoeken, dan kan er echt wat veranderen, wij kunnen dat niet voor haar doen, hoe verrot dat ook is.

heb je gelijk in........ik kan en ga ook niets meer doen..

als je met haar de de lijn ben geweest, weet je misschien dan ook niet haar adres, ivm langs gaan ofzow...want dit gaat geloof ik niet zo lang meer goed geloof ik :|

ja maar ze woont heel ver van me vandaan....en ehm...kheb dr net 2 keer gesproken om dan gelijk langs te gaan.....kheb dr gebeld om dr tegen te houden...
sorry ilse dat ik dit allemaal zeg..

Oh oke (n) , maar zoals Storm al schreef, we kunnen niet echt wat doen, hoe graag we haar ook willen helpen..wel jammer allemaal...

gaat fout.. :(

ze zegt nou (soory ilse) dat ze het gister al gedaan had als ik niet had gebeld......maar storm heeft gelijk.

Is ze nu on-line? heb haar toegevoegd, maar ze accepteerd me niet, of is ze toch off?

ja ze is wel on......ze reageerd alleen niet meer....ja ze is er nog

ze heeft me geaccepteerd en praatte 1 zinnetje en daarna niet meer :s

ze is er nog wel....

ja..maar wat er uit komt is niet echt geweldig (n)

Misschien kan deze conversatie ook via msn? ;) (<- Dit niet om onvriendelijk te zijn oid, maar het voegt verder niet zoveel toe aan het topic en het is een gesprek tussen twee personen. :))

okeej :)

Bedenk je alsjeblieft wel dat jij (of een ander van dit forum) NIET
degene bent die verantwoordelijk is voor haar - hoe graag je
haar misschien ook wilt helpen en weerhouden ervan, dit is niet
jouw taak, en die moet je ook niet op je nemen. (!)

Het is vast makkelijker gezegd dan gedaan, maar; laat je hier
niet in meeslepen. Daar is Ilse niet mee geholpen, net zo min
als jij.

Het is niet de bedoeling dat mensen de hulp van forummers
claimen, en ik hoop eigenlijk ook dat jij (of wie dan ook) je
niet láát claimen..

En @Ilse; als je het gevoel hebt dat je het niet meer trekt of wat
dan ook - trek dan alsjeblieft aan de bel bij mensen die je ook
daadwerkelijk kunnen helpen.. Want je kán hier uitkomen (en ik
denk dat je dat diep van binnen ook heel graag wilt) - alleen
denk ik wel dat je daar de juiste begeleiding en hulp bij nodig
hebt, iets wat wij als forummers je niet kunnen bieden.

Bel de huisarts (zodat evt de crisisdienst ingeschakeld kan
worden), bel iemand (een lieve tante, je mentor/vertrouwenspersoon, etc?)
uit je omgeving die je vertrouwd en je ook kan helpen een stap naar beter te zetten..

Je doet jezelf nl zo ontzettend tekort, op deze manier.
En dat is zó zonde.

Verder ga ik nu even overleggen over deze topic...

ik weet het je hebt wel gelijk...ze gaat morgen al naar crisisopvang...

huh kennen jullie haar allemaal?
ik dacht dat het een flauwe grap was
zo van: laat ik alle problemen maar even in een post gooien
en bovendien wordt zoiets altijd snel vervuilt/dichtgegooid

noujaa
ts iig veel sterkte dan
ik sluit me aan bij quiana

Het lijkt me verstandiger dit topic dicht te gooien.

Ilse, je mag altijd topics openen over je problemen, maar bedenk je wel dat niemand hier professionele hulp verleent en als niemand je kan helpen is er niets aan te doen. Zoals in de mededeling staat: hulp vragen mag altijd, maar hulp eisen nooit.
Verder wens ik je heel veel sterkte en veel succes met je opvang. Je mag altijd laten weten hoe het gaat.

Cookie, take care en laat je niet zo meeslepen. ({)(})