Zonder moeders langs het bad
 

Zonder moeders langs het bad

Als je naam de hemel kust
en jij stiekem naar mij lacht
Dan weet ik dat je bij me bent
dat je mij hebt groot gebracht

Ook al heb ik in mijn kinderjaren
steeds opnieuw naar je gezocht
Het verlangen dat ik droomde
maar in werk'lijkheid niet mocht

En bij alle moeders op het schoolplein
of bij de zwemles langs het bad
Voelde ik toch pijnlijk het verlangen
van wat ik zag, maar nooit echt had

Maar na alle wegen, die ik heb belopen
waar ik steeds weer aan je dacht
Ben ik langzaam gaan beseffen
dat je mij alsnog hebt groot gebracht

Dat hier nog niet op gereageerd is verbaast me, want ik vind je gedicht mooi. Gewoon mooi: het leest fijn en de inhoud vind ik ontroerend. Zoals veel van je gedichten gaat het ook vooral om de inhoud, maar de vorm en je verwoording vind ik eigenlijk net zo goed. :)

De inhoud is super, echt. Je brengt echt een gevoel over met je gedicht. Ik vind de vorm niet zo super, maar de inhoud is echt heele rg mooi :D

Hé, deze had ik nog niet gezien.
Ik ben het met Re3m eens, de inhoud is heel erg mooi, maar met de verwoording is ook niets mis.
Wat een fijn gedicht :)

Heel mooi! Weinig op/aanmerkingen...
(y)

Titel is aangepast :).