Het nieuwe
 

Als je terugkijkt,
Zie je mij dan staan?
Is alles wat je hebt bereikt,
Nog steeds niet ongedaan?

Als je de morgen vindt,
Moedersziel alleen.
Zie je dan een pasgeboren kind,
Onzeker, dat je neemt?

Als je morgen voor het nieuwe kiest,
En als het kind verdwijnt,
De liefde die je dan verliest,
Doet het echt geen pijn?

Tja, ik zie eigenlijk niet precies waar het gedicht over gaat (het is al laat) Gaat het over het opgroeien, volwassen worden (zoiets)?
jammer dat het op die eerste strofe na net niet helemaal rijmt (verdwijnt-pijn en alleen-neemt).
Wel leuk dat je steeds de strofe eindigt met een vraag.
Meer inhoudelijke kritiek volgt, als ik het gedicht helemaal snap :)

(Alleen wel nog ff die hoofdletters verbeteren.)

Nou het gaat niet echt over iemand die opgroeit...
De ik persoon is iemand die weggegaan of verstoten is door een niet gezegde reden... Een kind is dus "een nieuw persoon" in het leven van degene waar ik tegen praat..... :D En nu zelf denken :)

Ik snap um wel hor (y) toppie

Dalilama, ik denk dat het de bedoeling is dat je een eigen thread start voor je gedichten :) .


ontopic @FreeZzze: je begint mooi. De eerste twee strofes lopen fijn. Ik zou echter proberen de laatste nog wat uit te werken. Het loopt daar minder goed, en ik had een wat verassender eind verwacht.

sorrie hor :s

Aha, ik snap het, denk ik. Zat ik toch even heel erg fout (vergeef me, komt door het late tijdstip)

Ik vind het een goed gedicht.
Nu ik die metafoor met het kind snap, vind ik hem wel mooi, origineel ook. Die laatste strofe loopt inderdaad iets minder, maar nog steeds wel goed vind ik. Een verrassender einde is denk ik niet nodig, ik vind het wel mooi zo. dit is niet een gedicht dat een verrassend uiteinde behoeft (vind ik).