Hoge straffen veelplegers
 

In Amsterdam zijn vanaf november negenhonderd actieve veelplegers gearresteerd. Woensdag verschenen acht van hen voor de rechter. Tegen de verdachten is ISD (Inrichting Stelselmatige Daders) geëist.

Per oktober vorig jaar is de wet 'plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders' in werking getreden. De wet moet het mogelijk maken om meerderjarige veelplegers twee jaar vast te kunnen zetten. Voorwaarde is dat de veelpleger in vijf jaar tien keer in aanraking is gekomen met de politie en drie keer is veroordeeld.

In Amsterdam zijn tweehonderd plekken beschikbaar voor verdachten die volgens de IDS-maatregel kunnen worden veroordeeld. Over twee weken zal blijken of de veelplegers daar een plaats krijgen.

Onder de veelplegers bevinden zich mensen met psychische problemen en verslaafden. De Dienst Justitiële Inrichtingen kan tijdens de twee jaar programma's voor behandeling aanbieden. De Strafrechtelijke Opvang Verslaafden gaat op in de ISD-maatregel.

http://www.nieuws.nl/bericht/4/33240






Ik vind dit op zich wel een goede maatregel. Het werd tijd dat er meer aandacht besteed werd aan de problematiek van veelplegers. Ik stel hier echter een aantal kanttekeningen bij.

Ten eerste is het zo dat ik niet geloof in het gedwongen laten afkicken van verslaafden. Het is al vaak aangetoond dat mensen alleen kunnen afkicken als ze daar zelf voor de volle 100 procent achterstaan. Het geld wat aan die behandelprogramma's wordt besteed kan dus beter aan andere dingen besteed worden.

Ten tweede vind ik het criterium dat veelplegers minstens 3 keer veroordeeld moeten zijn en minstens 10 keer met de politie in aanraking geweest niet juist. Niet iedere keer dat je met de politie in aanraking bent geweest ben je ook schuldig, dat kan alleen de rechter bepalen en dus vind ik ook niet dat je daar een straf op kunt basseren.

Als ze opgesloten zitten zijn ze hoe dan ook wel gedwongen af te kicken omdat ze geen drugs kunnen krijgen, ze lekker cold turkey in hun cel laten afkicken lijkt me ook niet wenselijk. Dwang is er sowieso, dus je moet ze sowieso begeleiden. :)

Natuurlijk, maar het lijkt me niet nuttig om extra middelen vrij te maken om verslaafden ook na hun detentie van de drugs af te houden. Dat lijkt me een verloren zaak.

Je kunt het wel proberen, het percentage zal wel niet erg hoog zijn, maar het zijn mensen en daarom zou men het niet moeten laten. :)

Oke, ik ben het met je eens dat het mensen zijn. Het zijn echter ook mensen met een eigen wil en die hoeven niet onder dwang af te kicken. Ik zou het beter vinden als ze het geld uitgeven aan mensen die zelf aangeven erg graag van de drugs af te willen.

Dat is opzich waar, maar als het niet lukt zijn die mensen snel weer weg.
Het voordeel is dat we ze nu al in een zekere positie hadden waarin we ze met afkicken in aanraking konden brengen, en daar moet opvolgende inzet aan gegeven worden.

Ik vind het wel een goed initiatief, maar ik ben het ermee eens dat het criteria wat anders mag (bv gewoon 3 keer veroordeeld in 10 jaar)

Maar dan hoeven ze van mij niet in speciale instituten, waar is dat voor nodig dan?

Ja, maar de rechter bepaalt toch sowieso de straf, dus die houdt daar dan wel rekening mee, nietwaar?

Verder lijkt me dit wel een goed plan.

Tsja, het hangt natuurlijk van de soort veelpleger af of dit zin heeft. Er zijn drugsverslaafden die continue inbraakjes en autodiefstalletjes plegen omdat ze gewoon shit nodig hebben. Die kun je nog zo hard straffen, maar als ze in de cel zitten vinden ze dat alleen maar fijn, want daar is het warm en hebben ze een dak boven hun hoofd. Die kun je dus beter laten afkicken in plaats van echt hard straffen.

Een andere groep zijn de jonge straatboefjes. Vaak Marokkaans of Antilliaans, soms op hun twaalfde al actief en een leven van misdaad voor zich. Je leest regelmatig dat er bendes van tieners worden opgerold die werkelijk tientallen ernstige misdrijven op hun kerfstok hebben, van scooterdiefstallen tot verkrachting en zware mishandeling. Daar helpt het wel om ze langdurig op te bergen, want dan kunnen ze geen ernstige delicten meer plegen. Zaak is het wel om ze dan langdurig te begeleiden en op te leiden, want je kunt ze niet levenslang vasthouden.

Nog een andere groep zijn de geestelijk gestoorden. Veel pedofielen en verkrachters vallen daaronder. Die mensen zijn ziek in hun hoofd en moeten dus ook als patiënten behandeld worden. Vaak verdwijnen ze na het eerste delict al in een tbs-kliniek, maar zodra ze weer vrijkomen doen ze het weer. Vaak weten ze dat zelf ook. Dat komt doordat ze een stoornis hebben. Die mensen kun je behandelen, maar je kunt ze ook zo efficiënt en goedkoop mogelijk opsluiten in een zgn. long stay-inrichting. Wat je met die mensen moet is een vraag van ethiek.

Ik hoop ( en denk) dat deze aanpak het aantal kleine delicten fors zal doen dalen. Hopelijk komen er dan net voor de volgende verkiezingen cijfers, die sommige politieke figuren de mond zullen snoeren.