Ik, Eurydice
 

Maar helaas ben jij mijn Orpheus niet,
hebt niet de moed mij te komen halen,
naar de donkerste vuren af te dalen,
waar het enkel de dood is die men ziet.

Ja, jij verleidde mij tot jouw liefdesspel,
maar zuiver bleek 't achteraf niet echt.
En hoe komt 't dat je niet voor me vecht,
ben ik voor jou de ware werk'lijk wel?

Want ’t verleden achtervolgt jou nog,
hoewel ik zei: “Kijk vooruit, vertrouw!
Vind met mij het beste in een vrouw",
maar achterom keek jij toch.

:eek: Ik vind 'm écht mooi. gaaf hoe je het verhaal van Orpheus (en Eurydice natuurlijk) hebt gebruikt.

De eerste strofe vind ik het mooist (mede door donkerste vuren)
De derde strofe vind ik ook erg goed gevonden, alleen de opeennalaatste regel ligt me niet helemaal lekker.

In de laatste regel van de tweede strofe zou ik de e uit werkelijk weglaten (werk'lijk), dan loopt het ritme ietsje mooier (denk ik?)
En in de derde regel van die strofe mis ik een woordje:

En hoe komt het ('t) dat je niet voor me vecht,

Moest het verhaal ff opzoeken gymnasium is alweer een tijdje terug voor mij :p
Maar idd netjes gedaan, vind de een-na-laatste regel het mooist

Ja wauw, erg mooi! Het meeste is al gezegd door Sketch eigenlijk, maar wat ik er nog aan toe wil voegen is dat ik de rijm erg gaaf vind. Ja, eigenlijk heb ik er verder weinig op aan te merken. :)

Daar sluit ik me bij aan, behalve dat je werkelijk al veranderd hebt en dat "het" hebt toegevoegd (wel met een extra leesteken, maar dat was een typfoutje neem ik aan.) :P