[Naamloos]
 

ik heb het koud,
ben boos, verdrietig,
kan niet slapen,
wat doe ik hier?

Ik moet lol maken,
alles leuk vinden,
springen, lachen, praten.
Maar ik voel me kut.

kut om alles wat er verkeerd gaat,
die verdomde ouders,
dat stomme wiskunde,
en al die ruzies.

Dit is helemaal niet nodig,
Maar..
ik kan wel vrolijk doen,
maar ik voel het niet.

Ik weet het, het kan veeel een veeel beter, maar toch. wat vindne jullie er van en weten jullie soms een naam?

waarom hou je 'm niet naamloos ;)

Ik houd niet van woorden als 'kut', en zeker niet in een gedicht.
Ik vind 'dat domme wiskunde' leuk klinken.

Verder denk ik dat je misschien kan proberen dingen wat beschrijvender te verwoorden. Je zegt dat je verdrietig en boos bent. Maar hoe dan? En wát voel je dan? Ik vind 'verdrietig' zo nietszeggend. Ja, natuurlijk weet ik ook wel wat dat betekent, maar als iemand zoiets zegt word ik altijd nieuwsgierig naar wat dat gevoel met hem/haar doet.

Ik vind juist dat je te beschrijvend bent. Woorden als 'verdrietig' zijn al zo uitgekauwd dat ik ze niet echt in een gedicht vind passen.
Ik zou proberen om wat meer beeldend te zijn. Nu beschrijf je precies hoe je je voelt, zonder iets over te laten aan onze verbeelding en hiermee maak je het gedicht een beetje saai, vind ik dan.
Maar het positieve hiervan is dat je het blijft proberen, en dat moet je ook vooral blijven doen! :)

Nou ja .. beschrijvend, beeldend .. ik denk dat ik ook wel beeldend bedoelde. Al vind ik deze soms moeilijk uit elkaar te houden. :). Woorden als verdrietig zijn inderdaad uitgekauwd.