Individualisme
 

In Afrika is het de gewoonte om je kind met de rug naar je toe vast te houden. Op die manier kan het kind om zich heen kijken en meteen deel uitmaken van de omgeving. In westerse landen houden we een kind met zijn buikje tegen ons aan, zodat het zich aan de persoon gaat hechten en niet aan de gemeenschap.

Ben jij individualistisch ingesteld? Leef je volgens je eigen agenda? Of voel je je meer een gemeenschapsmens en hou je veel rekening met je omgeving?
Voel je je op je gemak bij de manier waarop je leeft, of zou je iets willen veranderen?

Is het echt daarom...? :confused: (Zo ja, hoe weet je dat...?)

Volgens mij ziet een baby'tje dat je nog op die manier draagt sowieso nog niet zo heel veel...?

Ik ben graag alleen (of met mijn man) en doe graag mijn eigen (of onze) dingen, juist omdat ik (te) veel rekening met mijn omgeving houd, denk ik. Zie het als een soort bescherming van mezelf. ;) Ik ben er best tevreden mee, ik houd van alleen (of met hem samen) zijn en mijn eigen (of onze) dingen doen.

IPO 2 college ;). Is dus echt zo.

En het gaat niet zo zeer om het 'zien' (want een baby ziet in het begin nog weinig idd), maar om de instelling dat je deel uitmaakt van een gemeenschap en dat je niet als individu belangrijker bent. Ze voeden kinderen daar vaak ook samen op, omdat ze vinden dat de kinderen iets van de hele groep zijn en niet van enkel de moeder.

IPO 2...? :o

Dat is dan toch wat anders...?

Oh ik dacht dat het het vak was dat jij ook zou gaan volgen, maar nu ik er over nadenk hoefde jij dat vak natuurlijk niet te doen :o. Inleiding in de pedagogische en onderwijswetenschappen is het.

En volgens mij is het niet echt wat anders. Misschien nu anders verwoord, maar met beiden stukjes wordt hetzelfde bedoeld.

Ik kan het niet echt onder woorden brengen, maar stukje twee is iig een stuk breder en ruimer dan stukje één, vind ik.

Ik kan btw nog wel andere redenen verzinnen om in een land als Nederland het kind met het gezicht naar je toe te dragen, het is hier een stuk kouder dan in Afrika en het regent hier veel, als je het kind andersom draagt krijgt het al die wind en dat water in zijn of haar gezicht... :o ;)

daarom is het in nederland ook gebruikelijk om je kind goed aan te kleden als je naar buiten gaat en het regent/er staat wind ;)

Maar om zelf ook ontopic te reageren: ik hou vaak wel veel rekening met mijn omgeving. Soms iets té. Zeker bij mensen om wie ik erg veel geef, gaat hun welzijn boven het mijne. Ik zou soms wel willen dat het wat minder was, aangezien het niet fijn is dat je je schuldig voelt als jij een leuke avond hebt, maar je moeder bijvoorbeeld alleen thuis zit.

Dat helpt volgens mij weinig tegen de wind en regen in zijn of haar gezicht. ;) Of je moet een baby een bivakmuts opzetten oid, maar dat vind ik persoonlijk zielig. :p

Ik doe beide een beetje, maar het liefst doe ik gewoon wat ik zelf wil zonder daarbij veel rekening te hoeven houden met anderen. Op school erger ik me bijvoorbeeld snel aan medestudenten, ook al doen ze niet echt iets verkeerd. En thuis erger ik me al snel aan mijn moeder, die altijd samen wil eten enz. En dan ben ik blij als ik weer op kamers zit, dan kan ik tenminste doen wat ik wil en ik heb van niemand last. Ik hou wel rekening met mijn omgeving in de zin dat ik ze geen overlast bezorg, maar ik denk wel dat ze mij graag wat socialer zouden willen zien :p Maar voor mezelf hoeft dat niet.