Serieuze vraag.
 

Voordat ik mijn vraag stel wil ik benadrukken dat ik hiermee absoluut geen directe link wil leggen naar een recentelijke gebeurtenis of op een andere manier mensen wil kwetsen of raken op een pijnlijke plek. Dit is iets wat ik me al een tijd afvraag.

Waarom spreekt men in geval van zelfdoding nooit openlijk over 'de manier waarop'? Aan de ene kant doen dergelijke details er helemaal niet toe, maar aan de andere kant: is het niet zo dat dit in tegenstrijd is met de acceptatie van leven en dood, het onder ogen zien van de situatie? Waarom lijkt dit een taboe te zijn?

Misschien omdat het te pijnlijk is voor de nabestaanden?

Ik zou het echt niet weten. :o

het zijn pijnlijke details.. ik denk dat nabestaanden ook vaak al niet onder ogen kunnen zien dat het uberhaupt is gebeurd
laat staan dat iedereen weet hoe

Vind zoiezo dat zelfmoord uit de taboesfeer moet worden getrokken

Waarom vind je dat?

Voor dit soort zeer serieuze zaken is De Kantine niet bedoeld. Ik wil je graag naar Psychologie verwijzen.