Knuffel?, vraag je me. Ja. Dicht tegen elkaar. We vormen één. We zijn één. Je rechterhand gaat over m'n rug en je linkerhand aait m'n hoofd en nek. Ik verlies mezelf in onze omhelzing met m'n rechteroor op jouw hart.

Ik kijk je aan en zoek naar een manier om al die gevoelens te verwoorden. Ik geef het op en druk een kus op je voorhoofd. Je bent me dierbaar. Houden van is te gevaarlijk. Te onbekend.

Terwijl de nachtelijke rust, de donkere stilte en de schitterende ruimte van boven op ons neerkijkt, hangt er een wolk van onbenoemde woorden tussen ons in. Die we tóch verstaan.


NDrost 27052002

hij is ook koel :) maar wel een beetje kort, kun je hem niet iets langer maken? :p dan is er nog meer om te lezen :D.

dat woorden - verwoorden klinkt niet echt zuiver bij elkaar, maar aan de andere kant staat het juist weer heel goed :confused:

(y)

thanks, was een foutje. 'woorden' moest 'een manier' zijn.

Misschien wel goed idee om 'm nog wat langer te maken ja... Ik zal het vanavnd gaan proberen... :)

kj :) (y)

Wat enorm lief zeg!

Dankuwel dankuwel. Ik vind het zelf wel een beetje héél erg zoet, maar ja, het was ook wel een heel zoet moment.... :D