winterwaan
 

Maar het is nog steeds geen lente,
geen bloesem en het groene gras
zelfs ontbreekt aan eenieders zicht,
alsof het werk'lijk verdwenen was.

En zelfs de zon lijkt hulpeloos
aan de helderblauwe hemel te staan.
Zonder ook maar een zuchtje wind,
verdwijnt ze in de winterwaan.

Die ons wederom doet vergeten,
hoe snel dit zeizoen voorbij zal gaan.

------------------------
Ik kom niet uit de laatste zin, er hebben al 3 verschillende ofzo gestaan en dit is tot nu toe de beste.. Maar hij moet echt anders. Ik had ff zin om over iets anders te schrijven dan iedereen van me gewend is :p

hoe onze liefde is vergaan

heeft niet veel te maken met de rest van het gedicht maar geeft het in ieder geval wel een mysterieus einde ;)

De laatste zin vind ik juist leuk aan dit gedicht. Maar je schrijft seizoen. En die andere zinnen heb ik niet gezien, dus kan niet zeggen of het de beste is. :)

hoe onze liefde is vergaan

huh? waar zie jij die zin staan?

Ja seizoen is n typfout... Bedankt dat je t even zei, t was me zelf namelijk niet opgevallen :P

oh ik dacht dat je suggesties wilde voor een andere laatste zin :o

ow, op die manier. Ja dat is ook. Ik las je reactie verkeerd. Ik las het als dat je reageerde op die zin, terwijl die er helemaal niet was :bloos: hehe, maar t gedicht gaat niet over liefde en eerlijk gezegd, wil ik dat er ook niet in bij deze. Het was me net gelukt dat eruit te werken :) Maar bedankt dat je er even over hebt nagedacht :D

Je kunt seizoen er ook uithalen en er gewoon van maken:

hoe snel ook dit voorbij zal gaan.

Verder vind ik je 1e strofe erg leuk, omdat je er middenin valt.
En uit de 2e strofe vind ik het beeld leuk van de hulpeloze zon. Daar kon ik me echt iets bij voorstellen! :)

hmm, zonder 'seizoen' klopt het ritme al n stuk meer. Bedankt voor je comment :D

Maar het is nog steeds geen lente,
geen bloesem en het groene gras
zelfs ontbreekt aan eenieders zicht,
alsof het werk'lijk verdwenen was.

En zelfs de zon lijkt hulpeloos
aan de helderblauwe hemel te staan.
Zonder ook maar een zuchtje wind,
verdwijnt ze in de winterwaan.

Die ons wederom doet vergeten,
hoe snel dit voorbij zal gaan.

Die laatste zin loopt beter als je 'ook' toevoegt (dus precies zoals Ave het voorstelde