pure, brandende haat.
 

kent iemand dit?

denk het niet, de meesten zullen niet echt een situatie achter de rug hebben dat je het recht geeft iemand dusdanig te haten dat je letterlijk zijn/haar bloed wel kan drinken.

maar goed, misschien herken je het, dat bijna brandende gevoel in jezelf (nee, geen maagzuur), dat tegelijk enorm fijn voelt maar waardoor je gruwelijk aanvallend reageert op wat er op dat moment tegen je gezegd wordt?
het gevoel dat je alles aankan wat er zou kunnen gebeuren?

heb ik wel vaker, dan ben ik zo doelgericht bezig dat ik er werkelijk klaarwakker van kan worden, dan -moet- ik wat doen.
en ik beschouw het niet als probleem, ik heb er geen last van, zolang het me helpt nog meer vooruit te komen en hopelijk ooit betreffende figuur betaald te zetten, zie ik geen problemen.

wie heeft er dergelijke "warme" gevoelens voor iemand, en hoe ga jij ermee om?
of hoe zou je er mee omgaan?

Ik heb ze gehad, en eigenlijk nog steeds. Op die momenten heb ik gewoon wraak genomen wat me niet in dank werd afgenomen. Maar toch voelde het als een enorme opluchting, ook al schiet je er niets mee op, het maakt je van binnen wat rustiger.

Ik voel eigenlijk nooit haat voor personen als zodanig. Alleen voor bepaalde gedragingen van die personen. Zoals mijn moeder heel gestresst kan doen, waardoor ze alles voor elkaar krijgt omdat ik dan meteen denk aan haar overspannenheid van een paar jaar geleden.

Ik kan dat niet uiten. Ik schiet er zelf van in de stress. Vervelend, maar ik wil anderen ook niet kwetsen.

ik kan het ook neit uiten, collateral damage enzo :p

serieus, ik heb wel eens ruzie gehad met mijn pa, dan ben ik al pissig en dan denk ik even terug aan betreffend stukje geschiedenis.
BAM.
marnix even een frisse neus halen.

of beter nog; marnix even gaan harldopen oid, anders komt ie er niet vanaf.

probleem is dat ik het -nu- heb en dat ik dat rond dit uur niet kan uiten zonder:
1- een boze pa boven te hebben
2- een slaperige, boze ma uit de slaapkamer tevoorschijn zien komen.
3- een verbaasd, even slaperig zusje uit haar slaapkamer zien kamen.
4- ....ik heb trek, ff wat vreten :p

Niet ten aanzien van personen. Er doen zich wel eens dingen voor die zo ongelooflijk op mijn zenuwen werken dat ik mezelf dan echt niet kan beheersen (in de zin van kastdeur kapottrappen, toetsenbord in elkaar beuken) maar dat is dan ook na een halve minuut weer over. :)

Wel gehad mbt een persoon ja. Wat ik meestal deed is als ik op bed lag allerlei situaties te bedenken waarin ik me (meestal verbaal) ontzettend afreageerde op die persoon. Soort fantaseren over wat je zou doen dus ;).
Dat luchtte dan genoeg op om me in de praktijk in te houden.

Ik heb die gevoelens ook wel. Niet meer zo vaak als toen het net gebeurd was, maar heb ze nog steeds wel. Die persoon iets aan moeten doen enzo.

Kijk, dat heb ik nou ook.. Kunnen ze hier thuis niet zo heel veel begrip voor opbrengen. :s

Pure haat kunnen maar weinig mensen hebben, in mijn ogen. Uit pure haat zou je diegene kunnen vermoorden zonder je schuldig te voelen achteraf. Dát is haat.
Dus nee, ik ken het gevoel niet echt. Ik heb wel een hekel aan een paar selecte personen. En natuurlijk kan ik me vreselijk opwinden over (kleine) dingetjes en dat afreageren op kasten en/of bureau's :o
Maar dat is nogsteeds geen haat :p

pure haat is idd misschien wel een groot woord.
Maar het gevoel ken ik zeker. Het heeft me vroeger nogal wat problemen op geleverd omdat ik mezelf niet altijd in de hand kon houden.
tip: ga zinloze dingen doen waar je moe van wordt en waardoor er nix kapot kan. ga met gestrekte armen 2 kilo gewicht vasthouen. ga idd hardlopen. ga schreeuwen (denk aan de buren ;) )
het licht ook aan de persoon zelf, ik MOET dan alleen zijn. als je dan iets verkeerds tegen me zegt kan het zijn dat ik doordraai en das niet leuk...
Maar probeer jezelf ik de hand te houden.

Ik probeer al vanaf mijn zevende alleen datgene wat iemand doet te haten en niet die persoon zelf, maar ik merk wel dat dat soms erg lastig is;)

Ik herken het ook wel, die echte, pure haat... Het hoeft niet echt slecht te zijn, maar je moet het wel op een bepaalde manier kunnen uiten, als je het in je opkropt, wordt het alleen maar erger en dat is niet goed.
Maar ja, makkelijker gezegd dan gedaan;)

opkroppen, TOTDAT DE BOM SPRINGT!

Ja, ik heb er ervaring mee. Het is heel moeilijk die haat van je af te zetten. Van tijd tot tijd verteert het me echt en ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Haten is zo intensief, het slurpt zoveel energie op, maar hoe houd je het tegen? :/

haat is zo zinloos.
ik haat niemand, waarom zou ik.

ik heb er wel enige ervaring mee maar meestal hou ik me in, want ik denk teveel na over de gevolgen daarvan.

Ik ben wel eens zo doelgericht als ik iets engs heb overwonnen maar dat zou ik geen haat noemen. :|

wat betreft haat: ik heb alleen mijn ouders echt gehaat een paar jaar geleden en ze doodgewenst.
Inmiddels haat ik helemaal niemand meer zo.
(en houd ik weer heel veel van hen)

Ik word wel eens gigantisch boos dat ik zin krijg om mensen de keel om te draaien maar haat neuh.

Als je mensen haat kom je niet in de hemel


Zegt m'n christelijke soulmate :o

'

Misschien omdat je er geen reden toe hebt.

Dat wil niet zeggen dat andere mensen geen reden hebben om iemand te haten. Ik bedoel, als jij misbruikt bent door iemand, kun je er op rekenen dat je diegene gaat haten. Lijkt me alleen maar logisch.

Ja, op zich ken ik het wel. Van een ruzie met een vriendin die nogal uit de hand liep. Dat ik vastgehouden moest worden door 2 vriendinnen als zij langsliep omdat ik haar anders wel iets aan kon doen. Dat is onderhand wel weer over hoor, ik kan weer aardig goed communiceren met de persoon in kwestie.

Zal übergristen Bush blij mee zijn. :D

ja ik herken het wel... ookal schiet je niks op met haten... ik haat genoeg mensen... ik zou zo graag wraak willen nemen... ze een koekje van eigen deeg geven... een heel groot koekje... maar helaas zal dat toch wel nooit gebeuren... hooguit in mijn dagelijkse fantasie...

end an heb je zoiets van
"kut, dat gaat me weer geld kosten"? :p

Ja. Er is 1 persoon in mijn leven die ik echt heel erg haat.

Ik anders wel. :o

Gek genoeg, heb ik nog nooit iemand écht gehaat.
Wel heb ik constant medelijden met mensen die 'dom' zijn.

Nee, dat gat in de deur is zogenaamd gekomen tijdens de verbouwing en invoerapparatuur (toetsenborden/muizen) kunnen verbazingwekkend veel hebben hoor. :)

Schelden tegen de computer helpt trouwens ook! (Computers zijn ook vrouwelijk: 'Arrrrrrrrrrgh, vuile kuthoer' bij een vastloper :D)

Ik heb nooit echt iemand gehaat ofzo. Ik heb iets tegen haat omdat je als je iemand niet mag je ook zo min mogelijk met die persoon kan omgaan dan heb je er ook geen last van en hoef je je er ook niet zo druk om te maken.

Ik word af en toe wel eens zo boos dat ik gewoon ergens tegenaan moet slaan. Zo heb ik al een keer een flink gat in de deur op mn werk geslagen en een hele harde beuk tegen mn kamerdeur gegeven waardoor mn hand behoorlijk pijn deed en mn pa kwam vragen waar ik allemaal mee bezig was. Maar het luchte wel op :).

Dat soort dingen heb ik idd ook. Even keihard schelden als iets niet lukt daarna keiharde muziek aanzetten totdat er iemand komt zeuren dat het zachter moet en dan gaat het allemaal wel weer.

misschien vor jou zinloos maar ik haat de persoon die mijn rug verneukt heeft!! en ik denk dat ik daar een goede rede voor heb!

oke. dus nu haat je die persoon. vertel me nou eens, wat schiet je er mee op? verder denk ik niet dat je hem haat, alleen datgene wat hij je heeft aangedaan. natuurlijk is het (zeker in jouw geval) moeilijk om begrip op te brengen voor anderen, maar puur haten dat is zowel frustrerend als energie opvretend als zinloos. het is gebeurd, nouja jammer, dat is het leven. verder ben ik het wel eens met wammus, mensen die je niet aanstaan kun je beter ontwijken.

mijns inziens is haat vaak het gebeurde of hetgeen wat jouw aangedaan is niet kunnen accepteren, eigenlijk de waarheid niet aankunnen. of niet kunnen bevatten dat mensen zo kunnen zijn. mijn excuses als dit wat te filosofisch omschreven is.

Zoals jij het gevoel beschrijft, herken ik het niet zo heel erg. Haat is in mijn woordenboek ook zelden voorgekomen. Ik vind het zo ''overdreven'' klinken. Wel erger ik me vaak aan mensen, maar haten vind ik gewoon te groot om het zo maar te zeggen.

Ik heb geen reden om iemand te haten

Dat is onzin. Haat is een manier om schuld te externaliseren, dwz. op een ander te projecteren. Als er zich een situatie heeft voorgedaan waaraan een ander dan jijzelf mogelijk enige schuld heeft, dan is het veel handiger om die ander te gaan haten dan om jezelf te gaan haten, of om het maar te accepteren. Dat laatste is namelijk maar weinig mensen gegeven (wraak en wrok zijn vrij normale menselijke emoties) terwijl dat eerste niet zo handig is uit een oogpunt van zelfbehoud.

das iid heel kut
maar ja dan haat je em
wat schiet je daar mee op
heb je allen maar 2x werk

ik heb wel dat ik me zo aan gedrag van een persoon kan ergeren dat ik alle dingen ertussen uit pik wat de reden van mijn ergenis bevestigd waardoor het alleen erger wordt...
geen pure haatgevoelens. denk dat ik blij mag zijn.
xxx

Met haat op zich schiet je inderdaad niets mee op. Men zegt dat haat zinloos is juist omdat haat als iets slechts wordt beschouwd lijkt me, en niet omdat het werklijk zinloos is.

Neem nu wraak, wraak is slecht, maar in het geval van deringmeester kan wraak zinvol zijn omdat hij er zich beter gaat door voelen...en dat kan best. edit: dat hij er zich beter gaat doorvoelen he, natuurlijk is wraaknemen niet bepaald een aan te raden actie.

Off: Ik vind dat je pas iemand Echt mag Haten als je er een goede reden voor hebt. Echt haten dan he, niet een hekel hebben aan, maar iemand iets ergs toewensen ofzo en niet in een opwelling.

het is inderdaad handiger en vooral makkelijker om die ander te gaan haten dan om het te accepteren. en inderdaad, woede en wrok is puur menselijk (helaas), daarom slachten we mekaar ook af en toe af. daarmee is het gedane natuurlijk nog steeds gedaan, maar dan kan ik er wat beter mee leven.

ik persoonlijk vind het erg zwak om anderen te gaan haten, dat is eigenlijk de makkelijkste manier om een vervelende situatie van je af te schudden. ik weet liever het hoe en waarom.

trouwens, anderen de schuld geven van iets is wel even iets ander dan de ander haten. haten is in veel gevallen overdreven en maakt je leven er volstrekt niet makkelijker of gelukkiger op. het wekt alleen nog maar meer frustratie en onbegrip op. ik vind haat zelf gewoon zinloos, hoewel ik wel kan begrijpen dat anderen het wel zinvol vinden.

als ik dat heb, dan denk ik ook dat niks me kan deren... toch een fijn gevoel...

dat wat geen liefde is, is altijd angst, en niets meer

Je hebt te veel Donnie Darko gekeken. ;)

En ja, da's flauw. Iemand gooit per ongeluk een sneeuwbal tegen je aan, of je struikelt door een tas van iemand, of er komt een heel dik iemand naast je zitten in de bus waardoor je tegen de wand wordt gedrukt, en je bent gelijk in staat om diegene serieus wat aan te doen. Gebeurt nooit natuurlijk, lachen & beleefd kijken de gexte, maar toch. Wel flauw.

My thoughts.

Haat heeft volgens mij werkelijk geen nut, in tegenstelling tot wat nare zegt. Wanneer er geen haat zou zijn, is acceptatie de enige manier om iets af te handelen, en dat zonder dat je er problemen over maakt, want er is immers geen haat. :)

geen idee wie dat is :p

alles zondermeer accepteren is ook niet de oplossing.

ik heb wel dat ik op een moment zo ziedend van woede kan zijn dat ik letterlijk sta te trillen en dat mijn bloed begint te koken en op dat moment haat ik die persoon echt. maar als de woede zakt dan 'zakt' de haat ook tot n klein vlammetje wat zo weer kan aanwakkeren.

hej allemaal

kijk k heb persies ook dat brandende gevoel , en weet dan ook niet wat ik moet en , weet dan ook niet hoe k dat moet uiten, ..
als die persoon in mijn buurt is , dan komt die woede weer opzetten om haar/hem iets te doen :s maar dat kan je natuurlijk niet doen denk je dan ,.. ik fantaseer dan wels , wat ik dan met zoon gene zou doen , in dit geval iemand wie ik haat ,.. nou haat,, ik bedoel ,,.. niet aardig , en totaal mijn persoon niet !! en dat lucht ook wel op dus mijn advies ::fantasy kan ook wat doen , met je boos heid , als je het helemaal niet meer ziet zitten ,.. laat je gaan in je fantasie , met alle emoties er bij !! ben je gauw van dat brandende gevoel af !! ik zweer het nou dat was dan weer klaprooz met een boeiend verhaal :bloos: ... haha ,

dag dag

Ik haat sowieso geen mensen. Soms heb ik het gevoel dat ik iemand haat omdat ik gewoon ZO vreselijk kwaad ben, maar meestal zwakt dat heel gauw af.
Ik kan ook heel kwaad worden op de gehele wereld om me heen, als iets (in mijn ogen) compleet onredelijks gebeurd. En meestal richt ik dat op personen die toevallig irritant zijn, want kwaad zijn op personen is iets makkelijker dan kwaad zijn op de wereld om je heen.

Maar echte haat, nee, dat heb ik niet.

ik heb 1 keer pure haat gevoeld, echt een steek in mijn hart elke keer als ik hem zag. Eerlijk gezegd vond ik dat gevoel neit erg, het was wel 'bevredigend'. Maar ik heb dat gevoel nooit vaak.

ja ik ook..