Moet je continu dat verliefde gevoel hebben?
 

Het is meer de vraag of mensen het herkennen dan een echt probleem, eigenlijk.

Ik heb nu zo'n maand een vriendje. Voordat het echt iets werd waren we een beetje aan het flirten en hadden we al een keer gezoend en ik was helemaal gek op hem, maar dat superverliefde gevoel wat ik toen had is juist toen het 'aan ging' heel snel minder geworden.
Ik zie hem niet zo vaak, maar we bellen wel iedere dag. Eerst was ik echt continu blij en verliefd, na een paar dagen alleen nog als we belden/smsten of ik hem zag, en na pakweg twee weken deed het me ook al weinig meer als ik hem aan de telefoon had.
Vorige week maakte ik me daar best wel zorgen over, kon me absoluut niet voorstellen hoe dit weekend zou worden en was het verliefde gevoel gewoon 'kwijt'. Toen ik hem zaterdag weer zag was het echter allemaal weer prima, leuke tijd gehad. Maar zodra hij weer weg was was ook dat verliefde en gelukkige gevoel verdwenen, en ook nu als ik er aan terugdenk of met hem bel is er van verliefdheid gewoon geen sprake.

Op zich heb ik er maar vrede mee, als we bij elkaar zijn heb ik nergens last van en ben ik gelukkig, maar ik vind het wel een beetje bizar dat ik hem nu eigenlijk ook niet eens mis.

Dus toen vroeg ik me af, of het echt zo is dat iedereen aan het begin continu verliefd is en nergens anders aan kan denken, of dat er meer mensen zijn bij wie dat hyperactieve gedoe al snel is verminderd. En als er net zulke extreme gevallen zijn als het mijne (want ik ben toch van mening dat dit niet helemáál normaal is), hoor ik dat ook graag. :)

bij mij is dat gevoel mssn iets minder geworden... t super flieft zijn word dan steed meer houden van... maar k mis mn vriendin wel als k nie bij deer ben... na 6 maand nog steeds dat fliefde gevoel duss

Mja, het echt verliefd zijn zelf duurt normaal niet zo lang dacht'k (ik dacht dat ik ergens had gelezen 6 weken ofzo). Maar ik vind het eigenlijk wel raar dat je je vriend niet echt mist als je hem niet ziet.

Ik en mijn vriend draaiden al heel lang rond elkaar voordat we iets kregen, dus tot-over-mijn-oren-verliefd was ik niet echt meer. Maar ik krijg wel een leuk gevoel vanbinnen als ik aan hem denk, en ik mis hem als ik hem een eindje niet zie. Dus je echt helpen of tips geven kan ik niet, maar vind het toch een beetje raar :s

Bij mij waren de eerste 7 maanden toch echt wel wieeeuw. Nu is het meer houden van. Ik vind het wel vreemd dat je dat gevoel na een maand niet meer hebt, is op zich wel zonde. Dat is wel 1 van de leukste tijden.

Ik had het kunnen schrijven..

zo voel ik me ook vaak.. bij hem voel ik me zo geweldig.. zo blij met hem enzo. maar ik mis hem niet als ik hem een tijdje niet zie. hierdoor heb ik wel veel gwtwijfeld.. en doe dat nog wel..

ik heb nu anderhalf jaar met mijn vriend en onze verliefdheid (je weet wel vlinders in je buik enzo) is na een half jaartje weg gegaan. af en toe krijg ik nog wel vlinders van hem, maar lang niet elke dag. ik houd nu van hem en dat is nog veel mooier dan verliefd zijn. het is heerlijk om bij hem te zijn. :)

Nou het lijkt mij echt vreselijk irritant als ik nu nog steeds heel erg verliefd zou zijn op mijn vriend (we hebben 16 maanden)... Dan kan je je echt nergens op concentreren enzo. maar ik ben nog steeds wel soms helemaal verliefd.
Al lijkt het me een beetje snel om na 1 maand al niet zo verliefd meer te zijn

ik ken het probleem ongeveer: heb al iets van 3 jaar een relatie en bij haar is het nog steeds: "aaaaaarhg hij komt vanavond" (op een positieve manier :rolleyes: ) maar ik heb dat niet echt meer. het laat me allemaal een beetje koud maar toch vind ik het jammer om het uit te maken; je bent tenslotte al 3 jaar bij elkaar..... en t is wel een lieve meid. maar als ze het nu uit zou maken zou ik er niet zo heel erg mee zitten

als ik dit zo lees denk ik echt: waar ben ik mee bezig om nog door te gaan.... :s :confused:

Ja ik ook.
'houden van' is nog steeds iets heel anders dan onverschillig zijn over of ze het uit zou maken..

ocharme je vriendin :s

Heykes,

ik heb nu 3maand een relatie.
En ik moet eerlijk zeggen dat mijn gevoelens voor hem alleen maar sterker geworden zijn.
Van mijn kant is het in elk geval zeker liefde!
Ik wil constant bij hem zijn, als ik bij hem ben voel ik me echt ontspannen... alle stress rolt van me af. Gewoon jezelf zijn en alle zorgen aan de kant. Dat is hoe ik me voel bij hem.
En ook als ik hem niet zie, dan denk ik echt veel aan hem.

Ik zou bij mij het gedrag dat jij uitlegt niet normaal vinden.
Maar dan heb ik het over mezelf!

het is wel apart dat het bij jou snel overgaat, daar zou ik me wel een klein beetje zorgen over maken, ook dat je hem niet mist enzo.

Maar sowieso als je een lange relatie hebt (ik geloof over de 3 maanden is de grens van verliefdheid ongeveer voorbij) dan ben je nog steeds wel verliefd. Ik was na anderhalf jaar nog steeds verliefd, maar je bent het dan niet altijd meer, alleen op bepaalde momenten: BOEM dat gevoel weer helemaal over je heen, maar tis niet echt continu meer, het is meer ''houden van''

hmmm tis echt zo moeilijk om dat punt erachter te zetten na zo lange tijd. Toch denk ik dat je het beter wel kan doen. Ik bedoel ik wil je nu niet allemaal dingen gaan aanpraten. Ik ben alleen bang dat het over misschien een jaar alsnog uitgaat. En dan voel je je er kut over dat je er zo lang mee hebt gewacht omdat dat laatste jaartje helemaal niet meer zo leuk was zo zonder gevoelens. Ps voel je niet aangevallen het is gewoon een tip van mijn kant ik heb hetzelfde meegemaakt zo ongeveer.

inderdaad ja, mede daarom kan ik het gewoon niet over mn hart verkrijgen het uit te maken, ze is namelijk ECHT lief en schattig enzo maar toch.... :(
et knaagt aan je

Thnx, voel me ook niet aangevallen oid by the way hoor... maar idd is moeilijk!
hoe heb jij dat gedaan/ervaren dan?

ik las gisteren/eergisteren iets over verliefdheid, en dat dat bij de meeste mensen wel na een paar jaar overgaat (3 ofzoow weeni zeker meer) en dat je dat kan tegengaan door vaker leuke spannende dingen te gaan doen met elkaar, die de verliefdheid weer laten opleven. Dus misschien is dat een oplossing? Ik weet niet of jullie vaak ergens heen gaan ofzoow, dus ik weet niet of het wel ergens op slaat dit te posten

Ja, ik vind het ook best stom van mezelf, voel me er nu ook wel schuldig over... maar ik heb niet het idee dat ik er iets mee opschiet als ik het hem vertel bijvoorbeeld, aangezien ik niet wil dat hij zich voor niets zorgen gaat maken. Ik bedoel, het is wel raar, en ik ben er niet echt blij mee, maar in principe is er niks aan de hand zolang het gevoel er nog wél is als we bij elkaar zijn, toch?

En hoe lang hebben jullie nu dan iets, als ik vragen mag? En heb je er erg veel 'last' van, en weet hij het ook? Zo ja, wat vind hij er van, en zo nee, voel je je niet 'schuldig' of heb je nooit de neiging gehad het te vertellen?
Sorry als ik te veel vragen stel, maar ik ben erg nieuwsgierig hoe jij er mee omgaat. :bloos:


Nouja, op zich doen we niks 'speciaals' ofzo, maar dat is (nu) ook niet nodig om het leuk te houden, want als we bij elkaar zijn dan heb ik ook nergens last van en kan ik me niet meer voorstellen dat ik niets voor hem voel als ik alleen ben. Maar toch bedankt. :)

ik heb dat normaal ook altijd, of ik nu een relatie heb of niet. Op een gegeven moment is het gewoon minder. Als je een relatie hebt is het denk ik wat minder leuk voor je.. Probeer gewoon aan de lieve dingetjes te denken en zolang het toch leuk is, is het toch goed?

Ik ben trouwens nu voor het eerst in een relatie waarbij ik langer dan 2 maanden gek ben op hem :)

hmz ik had eerst bijna 2 jaar,
na ongeveer een jaar was dat een beetje weg, en toen werd het moment dat je kriebels kreeg alleen maar specialer.

nu met mijn huidige vriendje kan ik zo een kriebel krijgen als hij iets liefs doet, dat ik nie tmeer kan stoppen met glimlachen. Ik heb bij deze jongen meer rust en kan mezelf zijn. Ook al heb ik nu niet zo lang, ik ( en hij) heb t gevoel dat we al jaren hebben en dus het gevoel dat je heerlijk bij elkaar kan zijn en het leuk kan hebben maar niet opgejaagd bent door het ik moet het de ander leuk maken.

snap je :s
moeilijk te verwoorden
ik mis hem wel als ik hem niet zie en k vind het heerlijk bij m te zijn en als hij der niet is vind ik het heerlijk als we bellen. :D

we hebben ( nog maar) 2 maanden wat.. en ik heb het hem niet verteld. net wat jij zegt, dat lijkt me niet nodig. maar ik voel me niet echt schuldig.. want ik weet dat ik hem niet kwijt wil.

we zitten in een soort sipje nu.. en ik wil hem echt echt echt niet kwijt...zolang ik dat maar goed voel.. zit het wle goed

Natuurlijk heb je niet telkens dat verliefde gevoel...in het begin is het nog allemaal heel spannend, van "zou hij/zij mij ook leuk vinden?". Maar als je elkaar goed leert kennen en langer bij elkaar blijft wordt dat verliefde gevoel minder en komt er houden van voor in de plaats. Je ontdekt immers ook dat er niet alleen plusjes maar ook minnetjes aan iedereen zitten. Natuurlijk is het logisch dat je verliefder bent als je samen op een kameel op een mooie sterrennacht door de Egyptische woestijn dwaalt, dan wanneer je op zaterdagmiddag de boodschappen doet. Ikzelf loop ook echt niet de hele dag met vlinders in mn buik rond, dat zou ik ook niet leuk vinden! Maar ik hou wel zielsveel van mn vriend, ik vind hem echt zo'n lekkere schat en als hij niet bij me is mis ik hem, dan heb ik zo'n gevoel van: heej, het zou veel leuker zijn als hij er nou bij was. Dan wordt hij echt wel gemist.

Houden van is echt niet onverschilligheid..je kunt makkelijk zonder degene op wie je verliefd bent, maar zonder degene van wie je houdt wordt het veel moeilijker. En dat verliefde gevoel? Dat heb ik nog steeds regelmatig als ik bij hem ben, als ik hem diep in zn ogen kijk of als hij me aan het lachen maakt bijvoorbeeld dan krijg ik weer die kriebels en dan denk ik echt "hihi wat ben je toch leuk" :bloos:

anyway, ik raad je aan realistisch te zijn en niet te verwachten dat je elk moment van de dag verliefd bent. Maar als je je vriend totaal niet mist, is er echt iets niet goed in jullie relatie. Succes :)

Ik herken het wel eigenlijk. Ik ben nu ruim 14 maanden samen met mijn vriend en het hele verliefde is er echt wel af. Dat weten we ook allebei. Ik heb echt af en toe vreselijke kriebels nog voor hem, maar niet meer zoals in het begin. Ik denk ook niet dat je dat kunt verwachten. Het vreselijke verliefde van in het begin is gewoon beetje bij beetje over gegaan in houden van.
Ik denk dat als jij er echt mee zit dat het zo anders is dat dat niet helemaal goed is.

Verliefdheid is volgens mij eerder iets van 'spanning' omdat je niet weet wat je van elkaar kunt verwachten etc.

Bij ons ging het al een half jaar niet goed. Steeds ruzies, maar we wilden het niet uitmaken omdat 'we al zo lang hadden'. We hadden beide minder gevoelens maar wilden er allebei voor vechten. Op een gegeven moment had hij geen gevoel meer voor me en begon die kut te doen. Dus eigenlijk had ik het toen uit moete maken maar dat deed ik niet omdat ik zoveel van hem hield. Toen heeft het nog een paar maand doorgeruzied toen ie het uiteindelijk uitmaakte.
En achteraf denk ik: was ik hem maar voor geweest,dan was veel ellende bespaard.
Maarja zo denk je achteraf niet als je er midden in zit.
Dit is overigens wel een andere situatie als de jouwe maar komt enigzins op hetzelfde neer.

In het begin.. : ja continu

Sorry maar volgens mij klopt t niet :bloos: :| :o <3

Ik denk dat het vaak in fases is. Je bent superverliefd, maar dan neemt het verliefde iets af, maar het kan ook weer toenemen.
Ik kan me herinneren dat het op een gegeven moment niet meer zo heel erg lekker ging in mijn vorige relatie en ik had mezelf voorgenomen: Loon, niet zo zeiken dit weekend, maar gewoon alles op je af laten komen en over niets aan zn kop zeuren etc etc.. Gewoon er wat leuks van maken.
We deden echt helemaal niet iets bijzonders ofzo, maar toch kreeg ik daarna een smsje met: Oeh.. ik ben zo verliefd op je!

Maarja, dat is weer een heel ander verhaal, maar het deed me hier aan denken.. ;)