Weer in contact komen met Ex - vriendin.
 

Beste lezer / lezerin,

Omdat ik hier al een tijdje mee bezig ben, vroeg ik me af wat jullie er van vinden en hoe jullie hier mee om zouden gaan;

Een tijd geleden ( ong. 2 maanden ) had ik een relatie met een meisje van een aantal jaren jonger. Dit is in principe niet relevant maar hier kom ik later op terug. Deze relatie heeft een jaar geduurd. De laatste maanden werden steeds moeilijker voor ons beiden aangezien ik in een lastig pakket zat. Ik had net een verkeerde studiekeuze achter de rug en was dus redelijk gefrustreerd en een stuk minder zelfverzekerd. Jullie raden het waarschijnlijk al, onze relatie leed er behoorlijk onder. Vaak reageerde ik mijn frustratie ( onbewust ) op haar af. Zij was een intens lief meisje, maar soms ook wel té zacht, wat in deze situatie dus duidelijk naar voren kwam. Hetgeen uitte zich doordat ze zich niet verdedigde en / of niet fel genoeg was om míj de 'waarheid' te vertellen.

Na een tijdje begon ik dit steeds meer in te zien en zag ik dat het voor haar niet werkte. Ze leed er onder en hield veel van me, dat maakte het zwaar voor haar. Natúúrlijk hield ik ook enorm veel van haar, maar dat kwam minder tot uiting en ik besloot dat het ook het beste voor háár zou zijn dat ik de relatie zou beëindigen.

We zijn nu dus 2 maanden verder en ik heb mijn leven weer min of meer op het pad. Volgend jaar begin ik aan een nieuwe studie en werk is ook het probleem niet meer, ik ben dus weer bezig. Ook op andere vlakken zie ik nu in dat ik een tijd geleden goed fout zat en daar heb ik gruwelijk veel spijt van ( Mijn moeder; Mijn eigen frustratie uitte zich té veel naar buiten.. ) Dit is gerecapituleerd en loopt allemaal weer prima, alleen mis ik nu nog één ding. Eén ding dat me een naar gevoel geeft, nl. dat ik wéét dat ik het fout gedaan heb.

Helaas kreeg ik altijd de indruk dat haar moeder het toonbeeld is van haat jegens mij. Váák ( ook tijdens de relatie, als ze er niet om heen kon dat we intens veel om elkaar gaven ) probeerde ze het onze relatie er niét makkelijker op te maken en nu ik de relatie jl. beëindigd heb, heeft ze er naar mijn idee álles aan gedaan om er alsnog voor áltijd zeker van te zijn dat haar dochter nóóit meer zo'n fout zal maken. Dit maakt het natuurlijk nóg lastiger om haar te overtuigen van mijn goede wil en bedoelingen.

Nu ik ongeveer aan het einde van dit verhaal kom, wil ik nog even duidelijk maken dat het mij er meer om gaat dat ze wéét dat ik stilsta bij mijn gemaakte fouten, ik weer 'de oude' ben en dat ik haar weer gelukkig zou willen maken, niet zo zeer in de zin van... 'liefde en relaties' maar meer het idee van; begrip, zoals het was toen de relatie begon, humor en een goed gevoel hebben bij elkaar. Alleen heb ik geen idee hoe ik dit ga aanpakken.

Advies ?

Schrijf haar een brief of email en kijk hoe ze daar op reageerd. Als ik het goed begrijp, hebben jullie dus helemaal geen contact meer gehad snds het uit is? Dan lijkt me bellen misschien iets wat direct, vandaar het idee van een brief. Misschien komt het contact dan vanzelf weer, afhankelijk van of jullie dat willen :)

Je zegt voornamelijk dat je weer de oude bent, omdat je nu alles weer op de rails hebt en omdat je weet wat je in het verleden fout hebt gedaan. Maar wat nou als het over een tijdje weer even niet lekker gaat? Weet jij zeker dat je je dan in kan houden en je jezelf níet weer op haar gaat afreageren? Want in dat geval blijft zij dat zelfde jonge meisje dat geen verdediging of weerwoord heeft...

Ik zou zelf geen contact zoeken. Dit is, in mijn ogen, alleen maar verwarrend voor haar. Mijn ex zocht onlangs ook weer contact, om te zeggen dat hij wist dattie fout zat toen der tijd, en veranderd is. Aan de ene kant heel fijn om te horen, aan de andere kant, wat moet je ermee? Ze is waarschijnlijk al verder gegaan met haar leven, en wil misschien niet geconfronteerd worden met een pijnlijk verleden. En ik begrijp niet precies wat voor soort relatie je nou wilt, een vriendschap of liefde?
Opzich, er is maar een manier om er achter te komen of ze het zelf ook wil, en dat is gewoon een mailtje sturen ofzo.. En dan echt duidelijk uitleggen wat je bedoelingen zijn. Ze heeft het recht te weten waar ze aan toe is...

Hmmm... moeilijk. Maar is het niet nog steeds beter voor haar als jullie niet samen zijn?

Dat kan ik natuurlijk niet opmaken uit dit verhaal... maar ik vraag het me gewoon af.

Je spreekt jezelf best wel tegen. Eerst zeg je dat contact alleen maar verwarrend voor haar is, en vervolgens zeg je dat ze recht heeft te weten waar ze aan toe is... Maar goed, ik snap wel wat je bedoelt.

Maar wat zij er aan heeft als zij weet welke dingen er volgens hem fout zaten in de relatie? Ik denk dat ze daar heel veel aan kan hebben. Een relatie die uit gaat, kun je heel veel van leren. Zeker als je van jezelf, maar ook van je partner weet hoe dingen anders hadden gekund. En dan gaat het niet alleen om de dingen die je zélf anders had willen doen, maar ook om de dingen die je partner anders had willen doen, omdat jij daar op een bepaalde manier op hebt gereageerd. Als beide het willen, kan het zeer leerzaam zijn om een relatie nog eens rustig met elkaar door te spreken.

Ja, maar ik zeg dus (nja, ik bedoelde het iig :P) dat als je dan toch contact zoekt, je beter kan vertellen wat je precies wilt, anders is het alleen nog maar verwarrender.

Ja, daar heb je gelijk in..

Dat dacht ik al;) En daar ben ik het ook mee eens:)

Up