Na een hoogtepunt...
 

altijd een dieptepunt..

*verhaalblabla*

altijd als ik eindelijk vrolijk ben en alles weer positief ziet, blijf ik toch denken of eerder die angst blijft dat ik weet dat na die hoogtepunt een verschikkelijk dieptepunt komt...Altijd komt het wel weer door mijn gedachtes heen als ik vrolijk ben: oh ik kan niet te vrolijk zijn want het gevolg daarvan is me eigen weer slecht voelen.

Het probleem is dan ook dat ik het niet voel aan komen en het slechte gevoel er dan ineens is en voordat ik het weet of kan tegenhouden ben ik er al helemaal in meegesleurd, mensen zeggen dan wel: zoek afleiding voordat het komt, maar dat is juist het probleem. Ik weet het gewoon niet

Ik ben gewoon bang nou om weer vrolijk te zijn, omdat ik weet dat daarna die kut periode weer komt, ik weet ook niet echt wat ik er tegen kan doen, behalve dan vrolijke gevoelens te blokkeren

Herkent iemand dit of iemand tips hoe er mee omgaan?

Het leven bestaat uit heuvels/bergen en dalen, of je nu geniet van een heuvel/berg of niet, erna komt toch weer een dal, dus kun je beter van de leuke dingen genieten. Met vrolijke gevoelens blokkeren schiet je niks op, dan voel je je altijd rot en dat is niet fijn. Misschien kun je dan beter proberen je gevoelens wat minder heftig te maken oid, dus dat je niet heel vrolijk bent, maar dan ook niet heel niet-vrolijk. Maar geniet wel van de goede periodes, schrijf ze desnoods op, als je je dan minder voelt kun je de goede dingen na lezen. En als je je rot voelt, zoek dan afleiding.

Ik geniet ook wel van die vrolijke periodes, maar die angst blijft gewoon :het terugvallen:..en die vrolijke gevoelens minder heftig maken, probeer ik ook en vaak zat is het alleen maar een blij gevoel, maar dan nog, die dieptepunt is altijd 10 keererger dan die hoogtepunt. Opschrijven heb ik ook een tijd gedaan, maar als ik het dan lees in een negative bui, verdraai ik alles zodat het niet positief meer is, het gaat gewoon vanzelf.
*zucht*

Ik weet niet of het vanzelf gaat; je laat het ook toe. ;) Ik zeg niet dat het makkelijk is om het te veranderen, maar het is niet onmogelijk. Je kunt het iig niet van het ene op het andere moment veranderen, maar misschien kun je het wel in kleine stapjes doen.

Probeer je diepte punten minder erg te maken, ga bv. iets leuks doen als je je rot voelt of ga iets doen waarbij je het vergeet (sporten, douchen/badderen, muziek luisteren/maken, wat dan ook).

En geniet vooral van de momenten dat je je wel goed voelt.

Ja kweet het, dat toelaten het is gewoon zo verschikkelijk moeilijk om er tegen in te gaan en vooral de dan geen zin hebben om iets anders te doen, behalve voor-me-uit-staat-hobbie.. majah ik ga het wel proberen iig
bedankt voor reactie :)

Over dat vanzelf gaan: bedoel ik eigelijk, dat ik ben vrolijk en ineens niet meer, dat bedoel ik er eigelijk mee, dat het vanzelf gaat, zonder dat er een aanleiding is

tsja zo gaat het met alles in het leven, of het nu met het weer is of met je gevoel, goede tijden worden opgevolgt door slechte, daar die je weinig aan denk ik.
Je kunt er echter wel mee leren omgaan. Vooral blijven genieten van de goede dingen, en als je je wat slechter voelt daar proberen niet de hele dag op te letten en jezelf wat extra aandacht gunnen ofzo

Dan kan je dat misschien niet tegen gaan, maar wat je er daarna mee doet, daar beslis je wel zelf over, toch?

Dat wel, maar dan is het in principe al te laat, dan ben ik al te ver heen zeg maar om me er goed tegen te kunnen verzetten

Als je het niet aan voelt komen, dan zit er denk ik weinig anders op dan dat toch te proberen. En echt verzetten hoeft niet, lijkt me, zolang je je zelf er maar niet in verliest.

En als je er zelf niet uit kunt komen of je teveel rot gaat voelen of wat dan ook, misschien is het dan een idee om er eens met iemand (één van je ouders, je huisarts of iemand op school ofzo) over te praten?

dat erin verliezen ja dat is mijn angst ook

RIAGG heb ik 3 jaar bij gezeten, hielp echt niks, behalve de 2 opnames, dus gestopt bij het RIAGG, ga maar afspraak maken bij de huisarts ja :)

Oh ja, dat ken ik. Dat komt mede door het feit dat ik het vaak meemaak dat als ik iets leuks meemaak ik er nooit lang van kan nagenieten omdat er daarna iets rottigs gebeurt....
Ik zou niet weten wat er aan te doen.

Ja dat zuigt