wat is er mis met mij?
 

Ik word helemaal gek van mijzelf. Ik ben laaste paar maanden echt onmogelijk tegen (vooral) mijn vriend en mijn ouders. Maar mijn vriend vangt meestal al de klappen op (figuurlijk dan he).
Ik ben echt heel snel geirriteerd. Hij hoeft maar iets fout te doen of wat in mijn ogen fout lijkt, dan word ik echt onmogelijk. Eerst wil ik helemaal niet praten, dan praat ik juist te veel en beschuldig ik hem, wat zelfs in mijn ogen te ver gaat.
Ergste is dat ik nog altijd gelijk van hem moet krijgen. Maar er is altijd een stemmetje in mijn hoofd die me tot orde probeert te brengen. Waar ben je nou mee bezig? Laat het toch rusten. Nee nu ga je echt te ver enz.
Het is echt soort van drang om alles naar buiten te laten komen, anders blijf ik me kut voelen. Als alles weer koek en ei is, voel ik me altijd schuldig. Dat mijn reactie, op wat amper een probleem was voor de ruzie, te heftig was geweest.
Ik vind het echt zooo zielig voor hem dat hij dat maar moet pikken. Want 9 van de 10 keer slaat het echt nergens op. Al die ruzies maken mij echt emotioneel kapot, al ben ik diegene die ze altijd veroorzaakt. Ik denk dat ik nog meer van die ruzies niet meer aan kan, want het lijkt alsof het zich allemaal opstapelt. Bij elke ruzie voel ik me nog kutter dan bij de vorige. Maar als ik me kut voel moet het gewoon eruit, als ik ermee blijf zitten lucht het nooit op. Maar gewoon over praten lukt me ook niet.
Waarom doe ik diegene van wie ik hou zoveel pijn om niks? Het is niet altijd dat het zo gaat. Er zijn periodes met dat alles goed gaat, maar meestal als het te goed gaat ga ik ruzie maken. Wat is er toch mis met mij en wat kan ik eraan doen? Want ik wil mijn vriend niet kwijt en vooral wil ik hem geen pijn doen.

vertel hem dit.

Wat je zelf al aangeeft als je je constant aan dingen ergert en je praat er niet over gaat het rotten, maar alleen als je erover na gaat denken.
Als er iets er iets gebeurd wat je niet aanstaat gewoon negeren, 'fuck it' en verder niet over na denken. Daarna kun beter snel afleiding zoeken.

Realiseer je dat het voor de meeste dingen niet uitmaakt of je je er nou druk over gaat maken (met gesprek achteraf) of niet. De volgende keer gebeurt komt het lullige incidentje gewoon weer terug. Ergernissen komen zo veel voor, je moet ze leren te negeren...

Vertel het hem, ja, en misschien kan je iets anders zoeken om je rotgevoelens kwijt te raken. Te uiten. Ga muziek maken, ga tekenen, sporten, dichten, verhalen schrijven, iets waarin je je gevoelens kwijt kan, in ieder geval.

Ik zou trouwens haast denken dat je een beetje overspannen bent. Ga eens wat vaker iets leuks doen, ook. Met je vriend. Of zonder hem. Zoek eens wat ontspanning, bedoel ik te zeggen.

Probeer eens, voordat je je zo laat gaan, te bedenken hoeveel je van hem houdt. "Ik hou zo vreselijk veel van hem", en dan herhalen herhalen herhalen, misschien maakt dat het makkelijker je in te houden. Omdat je iemand van wie je houdt natuurlijk geen pijn wil doen.

natuurlijk vertellen en jah, waar zit de grens tussen dat je soms te gemene dingen wilt zeggen, maar die nog kan binnenhouden en de dingen die je eruitgooit, en daarna vind dat je dat niet had moeten doen? als je die grens bij jezelf kan vinden, kan je er vaak ookwat aan doen.


offtopic: Jane doe (y)

hej !

blijf altijd je zelf, en geef nooit op !!echt geef nooit op oke ?