Sprekende Rusteloosheid
 

Duistere woorden over pijn en machteloos
de nachten doorwoelen zonder slaap, dagen
te moe om gelukkig te voelen, -krachteloos-
en ik lach je zacht door deze lange nacht...
en dans van binnen nu jij niet ziet, ik luister
met een lach, luisteren is spreken geweest
in de genegenheid van samen zien en delen
in verdriet -zoals bij ons dus duidelijk niet-

Zo kruipt ze onder mijn vel, door mijn aderen
naar mijn gedachten en razendsnel
wanneer je niet verwachten of wensen zou,
-ik raak haar steeds, maar niet kwijt-
en hoop zo dat je niet ziet, bergen woorden,
kuilen verdriet, recht vooruit en niet eromheen,
snel, veel te snel, sneller want voor je het weet
drink ik de eenzaamheid weer alleen

Ik vind hem echt hartstikke mooi, dat spelen met woorden, de inhoud, de leesbaarheid... Ja, ik vind hem mooi:)

ik ben het helemaal met vogelvrij eens... schitterend!

Deze loopt inderdaad lekker.. alleen 'ik lach je zacht door deze lange nacht' klinkt in mijn oren een beetje geforceerd.