Een aantal dingen wijzen erop dat ik lichtelijk alcoholistisch ben, maar sinds ik dit eigenlijk inzie of besef lijk ik overal met alcoholisme geconfronteerd te worden. Het lijkt wel of de hele wereld zich tegen mij heeft gekeerd om mij vooral met mijn probleem te confronteren.

Ik weet wel dat het een heersend probleem is en dat het overal aanwezig is, maar als ik er iets over opvang op tv, als ik het tegenkom in mijn examenstof, als ik een poster van de AA zie hangen bij de huisarts of als ik hier die link zie naar drankjewel.nl voelt het alsof dat allemaal speciaal tegen mij gericht is...

Word ik nou ook nog gek???

gewoon rustig blijven jonge, en niet meedoen aan dat ík ben ruig want ik zuip veel' gedoe. Ik heb het ook teveel gedaan en moet steeds blijven oppassen daarvooor. Niks aan te doen, drinken is mooi maar wel verslavend, gewoon jezelf zijn en jezelf niet overgeven, jezelf niet verloren voelen om wat er ooit gebeurd is of door de situatie waar je nu in zit. Alles kan jongen, je zou zelfs zo kunnen stoppen of minderen als je maar in jezelf gelooft.

uh, ik ben een meisje, maar misschien gebruik je jongen gewoon algemeen. Maar mijn drinkgedrag heeft niets te maken met het 'stoere zuipgedoe'. Ik heb drank gevonden als verzachter van bepaalde gevoelens en gemoedstoestanden en ik weet dat het slecht is.

Het tweede is natuurlijk om dan ook de consequenties uit die kennis te trekken en te stoppen of te minderen.
Dat is denk ik ook deels het probleem, dat geloof is er nauwelijks meer. Bij alles wat ik zeg of doe schaam ik mij onmiddelijk.

Het drinken thuis kan ik onder controle houden, dat wil ik ook (het is dan ook een poos geleden is dat ik thuis heb gedronken), maar als ik nu in een café kom betrap ik mijzelf erop dat ik niet kan stoppen: heb ik het ene glas leeg, neig ik weer meteen naar de bar...

Alcohol is voor mij ook een beetje een probleem, om dezelfde redenen. Misschien moet je als je uitgaat met jezelf afspreken dat je de hele avond geen alcohol drinkt, als je het wel gedaan hebt is de consequentie dat je de week erop niet uitgaat ofzo. Zo kun je voor jezelf testen of je het kan.

Je gaf het al aan dat het probleem overal aanwezig is en ik weet ook dat dat benauwend kan werken, probeer je er niet te veel van aan te trekken, denk ik.... Ik weet het ook niet.

Hmm, ik kan het proberen en bij deze neem ik me het ook voor, alleen ik weet niet of het zal lukken. Maar als ik mijn eerste glas heb gehad dan is het gedaan, ik kan het dan gewoon niet bij een laten. :mad:

forget it

Ik denk dat misschien een betere oplossing zou zijn om dit met hulp van anderen op te lossen

Ik bedoel dan geen proffesionele hulp, maar de hulp van een vriend of vriendin.

Ik weet niet of 1 van je vrienden weet van je alcohol probleem, maar probeer er met iemand over te praten.. en als je uitgaat, ga dan samen met diegene uit, en proberen het samen een beetje binnen de perken te houden.

in 1 keer afschaffen is sowieso niet goed, daar word je alleen maar ziek van, dat heeft geen zin.. het is tenslotte toch een verslaving... en die kun je niet van vandaag op morgen oplossen, ook al zou je dat heel erg graag willen.

In ieder geval heel erg veel succes.. ik weet hier verder ook niet zo heel erg veel vanaf..

Don't let it get you..

*knuffel*

Laura

Neuh, de posters en dergelijke doen alleen hun werk :)

Het is een bekend feit dat alcohol slecht is voor je. Zowel lichamelijk als psychisch. Het lichamelijke aspect mag duidelijk zijn, de psychische aspect is voor iedereen anders. Voor de meeste mensen zal het zo zijn dat het, zoals je zelf al aangeeft, een verzachter voor bepaalde gevoelens is. Dit heeft psychisch gezien een averechts effect; in plaats van dat je iets doet aan / luistert naar je gevoelens drink je ze weg.

Belangrijk is de oorzaak na te gaan, te luisteren naar jezelf en aan problemen te werken.

Je moet niet zoveel zuipen :D

Ach, ik drink ook iedere dag en leef er goed mee. Niks aan de hand drinken is goed voor de ontstressing.
M'n ouders vonden dat ik een alcohol probleem had en misschien was dat ook wel zo maar heb er niks mee.
Dus drink gewoon lekker door en maak je niet druk er komt wel een tijd dat je wat minder gaat drinken.

ja, er weet iig een vriendin van dit gebeuren af en ze wil me ook helpen.

:( Ik weet het, maar ik geloof dat ik dat niet altijd wil inzien. Ik sprak afgelopen vrijdag met mezelf af dat ik mezelf in zou houden, maar dat heeft weer niet gewerkt, met als resultaat: een vriend boos gemaakt en teruggevallen op ex...

dankje :)

:)

Het lijkt langzamerhand niet meer om het wegdrinken van gevoelens te gaan (hoe het dus wel is begonnen) maar om een gewoonte waar ik niet vanaf kom...

Ik weet, ik weet.. En ik wil er ook wel iets aan doen, maar het liefste ontken ik het probleem en ga ik door zoals ik bezig ben, bang om moeite te doen of het nog moeilijker te krijgen misschien....

Gewoontes zijn moeilijk af te leren :/

Misschien de alcohol door iets anders vervangen? Of heb je echt dat aangeschoten gevoel nodig?

"Niet angstvallig er langs, maar dwars door leed en smart heen leidt de weg naar ware vreugde." - Karl Barth

Niet dat ik mij er zelf aan hou, maar ja :/

Door wat? Je blijft dan een dwangmatig gedrag vertonen, wat je dan ook doet, t is nie goed. En ik denk zo: k kan beter aan de alcohol zitten dan veel eten, want van eten word je dik... Ook een lekkere redenatie :rolleyes:

En ik weet eigenlijk niet of ik dat gevoel echt nodig heb, misschien heb ik mijzelf dat voortdurend verteld, ik voel het zo op dit moment niet echt. Ik vind het nog steeds wel een fijn gevoel, maar het begint een beetje door te slaan, als ik alcohol tot mijn beschikking heb lijkt het steeds meer en meer om het drinken te gaan, niet om het gevoel dat het geeft. Meer en meer de hang naar het blijven drinken :(

Hmm, het is waar, maar om je ernaar te gedragen is een tweede...