bang oud te worden
 

k zit heel vaak te dnken dat k helemaal nie oud wil worden....
K wil nie zo`n oud gerimpeld vrouwtje worden... die heel de dag niks nuttigs te doen heeft...
K ben 14 en ben nu al bang om 50 te worden.....

iemand met het zelfde soort probleem?

Och, je moet maar zo denken: misschien ben ik wel dood voor mijn 50ste.

Overigens is het ook al positief te noemen dat jij dan je midlifecrisis al achter de rug hebt.

Hmm nee, carpe diem denk ik altijd maar.
Maar ehm, misschien kan dit beter op psychologie?

Dat zien we dan wel weer.

zelfde :( ik ben bijna 16 en ik zie het ook niet zo zitten om oud te worden en bij veel dingen hulp nodig te hebben...

Ik ben niet per sé bang om oud te worden, maar als ik erover nadenk wil ik eigenlijk dat de middelbare school nog langer duurt. Het lijkt mij namelijk heel raar om over 1,5 jaar zoveel mensen in een keer achter je te laten en ergens anders opnieuw te beginnen.

Dk >> Psych

Je moet er niet te veel over nadenken, toen je klein was, wou je toen ook niet oud worden?? Ik wou voor altijd kind blijven! maar nu ben ik blij dat ik al bijna volwassen ben! 50 zijn is geen ramp, dat heeft ook zn leuke kanten!

voor dat je aan je weg terug begint heb je nog een heeeeeel stuk heenweg te gaan... je bent nu nog zo jong... dat je leven nu nog niet suffer maar juist alleen maar mooier wordt...

en als je ooit bejaard bent.. dan stel je denk ik hele andere prioriteiten en geniet je van andere dingen...

Ja, ik wil niet afstuderen :|

Ik heb precies hetzelfde. Alleen ben ik bang om straks nutteloos te zijn voor de maatschappij, dat is iets voorbij de 50...

Ik ben bang om straks gewoon niets te hebben dan mijn neefjes en nichtjes, waar ik truien voor kan gaan breien en verhaaltjes aan voor kan gaan lezen. ALS ze er ooit zijn.

Dat is iets waarvan ik vooral na mijn uit de kast komen als lesbi heel veel last van heb, want wat nu als ik nooit een levensgezel zal vinden? Mijn beste vrienden (homo) hebben aangeboden dat ik wel bij hun kan komen wonen later, maar dan ben ik hen alleen tot last...

Ik ben bang om alleen oud te worden, en dan straks slechts een last te zijn... Vooral het alleen oud worden staat me niet aan... En ik huiver echt bij de gedachte straks alleen te staan... Met niemand dan het kaartclubje oid om mee op te kunnen trekken... *shiver*

Ik ben opzich niet bang om oud te worden, maar de schooltijd schijnt wel de leukste tijd van je leven te zijn.
Ik ben bang dat het snel afloopt, dat ik een vaste baan krijg die ik eigenlijk niet wil en dat mijn leven saai wordt. Ook ben ik bang dat ik er later achter kom dat ik kansen heb gehad die ik niet heb gegrepen en dat ik dan te oud ben voor dat soort dingen.

punt 1, 50 is niet oud :s
en punt 2, je bent zo oud als je jezelf voelt. Als jij heel vrolijk en fanatiek van alles blijft doen dan geef je niet toe aan je leeftijd. Maar als je nu al bang bent om 50 te worden, dan vraag je gewoon om problemen mijn inziens.

hahaha probleem opgelost bij mij :D

en ja ik heb ook geen zin om oud te worden, maargoed ik ga er dus alles aan doen niet zo'n standaard oudje te worden...
actief blijven, modern etc

je hebt nu ook niks nuttigs te doen

Nee eigelijk (dus dit wordt een onnuttige post, sorry ) Het lijkt me wel interesant om ouder te worden :) Iedere leeftijd zal wel zijn plus- en minpunten hebben.

En wie zegt dat, wanneer de tijd daar is, jij er zelf niet iets aan kan doen of je ja dan nee iets nuttigs om handen hebt?

Ik ben alleen wel eens bang dat ik niet alles kan doen en afmaken voor ik doodga, en dat is helaas toch al niet te vermijden gezien mijn hoge eisen en wil.
Maar bang om gerimpeld te worden of dat ik niks te doen zou hebben niet hoor. Ik denk niet dat ik me ooit ga vervelen.
En ik zorg wel dat ik wat kindertjes maak die me verzorgen als ik zelf niks meer kan.

Heeft dat er niet meer mee te maken dat je dingen graag zelf wilt kunnen doen en bang bent dat je afhankelijk wordt van anderen?
Je kunt namelijk net zo goed een ongeluk krijgen en dan afhankelijk worden van andere mensen...

ik ben niet bang om 50 te worden maar om 18 te worden. dan moet je alles zelf doen en daar zie ik tegen op.

Ja had ik ooit heel erg idd.

Maar zie het zo, je hebt zelf in de hand hoe oud je maximum wordt. Het is dat of verkommeren in een rolstoel, zonder details dan.

ja,voor rimpels. ik ben zelfs geboren met lachrimpels die erger worden.

Ik zou gewoon niet graag willen dat ik een dubbele kin krijg of mijn lichaam gaat hangen, das al.
Heel oud wil ik niet worden maar iedereen in mijn familie wordt over de honderd. 80 is voor mij oud genoeg

haha maar het is geen angst van me ik denk er eiegnljk nooit over na.

Ik kan mezelf ook niet voorstellen als een oud iemand... Ik heb echt het idee dat ik vroeg doodga

Als je denkt dat je op je vijftigste oud en rimpelig bent en niets meer kunt heb je een vreemd beeld van het leven - en dat is juist een teken van onvolwassenheid. Dus maak je maar geen zorgen. :D

ik ben eerder bang dat ik me 50ste niet eens haal

Ik vind het al eng om twintig te worden...

Hoe ouder je wordt, hoe meer toekomst verleden is geworden, hoe meer er vastligt. Ik word echt benauwd als ik daaraan denk. Nu zijn er nog zoveel mogelijkheden (maar al zoveel minder dan eerst!!) en dan heb ik gewoon één zo'n mogelijkheid gevolgd en dat is het dan. Mijn verleden ligt dan vast en de toekomst ligt in hetzelfde verlengde.

Ja, dat vind ik al hartstikke eng. Maar voor rimpels en zo ben ik niet echt bang, gelukkig:o

Er valt overigens verder niet echt veel aan te doen, behalve dat je gewoon moet proberen te genieten van dit moment;)

Gewoon elke dag er het beste uit proberen te halen, en ik zie later wel hoe oud ik word.
We worden het allemaal dus ik maak me niet echt zorgen =D
Just make sure you die happy

Oud worden vind ik niet zo erg, tot nu toe werd het voor mij alleen maar beter als ik weer ouder werd. Wanneer het bergafwaarts gaat, zou ik er wel moeite mee hebben.

Ik ben eerder bang om dood te gaan :eek:

Ik ben bang dat anderen om mij heen doodgaan.

gwoon genieten van het leven!!

Idd!
Oud wordt je toch...Doe je niks aan :(

ooit aan zelfmoord gedacht?

ik heb ook al voor mezelf besloten dat ik niet oud wil worden. maar dan bedoel ik meer dat ik niet in een tehuis wil, dat ik niet op de wc gezet wil worden met een lift, dat ik in mn bed ga poepen, etc. ik heb een jaar in een verzorgingstehuis gewerkt, en echt: zo wil ik niet oud worden. dan liever 70 jaar gezond en genoten, en dan in 1 keer eruit, dan nog 10 jaar langer leven en er een zooi van maken.

maar ja. dat zeg ik nu. wie weet rond die tijd dat ik er anders over denk.

nou nou... breng mensen nog es op een idee zou ik zeggen.

ik ben nu al bang dat mijn beste tijd voorbij is...:s kzie mezelf nu al aftakelen, me figuur gaat eraan etc. ben echt sneu :s :| :confused: maarja, alles komt goed, toch?

Mwoah. Ja, op dit moment ben ik liever jong. Maar ik accepteer het feit dat ik oud word. Ach, elke leeftijdsfase heeft zo zijn positieve en negatieve kanten.
Bovendien suggereer jij dat als je 'oud en gerimpeld' bent, je totaal geen leven meer hebt. Daar ben ik het niet mee eens. Sterker nog ik weet zeker dat dat niet zo is. Ook dan kan je gelukkig zijn, maar je zal er wel voor open moeten staan.

ik wil natuurlijk ook nog wel jong blijven, maar als ik zie hoe mijn oma is en oma was... da's echt wel niet zo saai hoor. De kinderen groot, pensioen, meer tijd. Ze hebben toen veel gereisd, veel kunnen genieten van gewonere dingen, genieten van je kleinkinderen. 'k Denk dat die fase in je leven zeker ook zn charmes heeft!

Ja dit heb ik ook. Ik ben 16 en ben bang om 80 te worden zeg maar. Hoe ouder ik word hoe dichter bij de dood denk ik ook heel vaak maar ik dwing mezelf leuke dingen te doen en daarom denk ik er niet heel vaak aan alleen als er iets ergs gebeurd.

Mja ik herken het wel een beetje. Ik ben bang om dadelijk niet meer onafhankelijk te zijn. Ik wil graag alles zelf doen en zie het dan ook niet echt zitten als ik bijvoorbeeld dan op oude leeftijd verzorgd moet worden en niets meer zelf kan doen. Maargoed, dat zien we dan wel weer he. :)

Het enige waarom ik oud worden niet leuk vind is voordat je het weet een bepaalde leeftijd al hebt en dat je maar 1 keer leeft en dat na de dood helemaal niks meer is.

Maar dat wil nog niet zeggen dat ik nu niet geniet. :)

Dat na de dood zegt niets hoor... Ieder gelooft in wat hij denkt en er zijn ook mensen die denken dat er wel een leven na de dood is, dus da tis nog maar allemaal te bezien :)

Ik geloof dat er niks is.

En nog iets: Alles gaat achteruit, ook zoiets klote :p

Eigenlijk ben ik ook bang om oud te worden. Ik weet niet waarom als ik naar me lichaam kijk. Denk ik waarom wordt ik groot?

Ik weet echt nie waarom... :(

Je kunt er weinig aan doen, zo gaat het met alles. Stel je voor dat je altijd 14 zou blijven, terwijl iedereen om je heen ouder wordt/doodgaat/een 'echt' leven leidt. Dat is toch ook niets. En ik denk dat iedere leeftijd wel iets bijzonders heeft.

Ik denk wel dat het erg vroeg is om je daar al zorgen over te maken. Misschien kun je dat beter doen als die tijd eenmaal dichterbij gekomen is.

juist logisch dat je daar vroeg aan denkt
ik kan me iets bij voorstellen indd
mijn moeder werkt in een bejaardentehuis en kwas daar een keer (toen ik 16 was) en toen voerde ik zo'n oudje van 96 en dat vonden ze allema oh zo mooi, die 80 jaar. maar ik vond het indd ook beangstigend.
maar er zijn genoeg oudjes die er niet rimpelig uit zien en zichzelf goed verzorgen (die dan niet in het bejaardentehuis zitten maar daarvoor nog) en die vet modieuze kleding aan hebben en niet in een bejaarden rok lopen of van die vage schoenen maar gewone kleding zonder een indruk te geven dat ze zich jonger voor doen dan ze zijn. maar gewoon, kleurtje in je haar, make-up op, positieve kijk op het leven. dat scheelt al heel wat

tja, ik denk niet dat ik ouder word dan 40, ben ik van overtuigd, ja klinkt misschien raar maar oke
maar ik dacht vroeger (jaar of 10 12 was ik denk ik) ook altijd van: help. ik vind nu de 30 al zo eng. straks ben ik 20, en na 20 komt 30 :eek:
maar het schijnt dat als je oud bent, je dat niet meer zo erg vind. net als doodgaan, was ik toen ik klein was ook altijd bang voor (nu eerder het tegenovergestelde maar oke) maar als je oud bent dan vind je het niet meer zo eng, zeggen ze vaak. totdat je dement word, dan vaak weer wel
agja, kweet t ook niet
probeer zo veel mogelijk uit je leven te halen
problemen zijn voor later;)

Ik ben juist bang dát ik oud word. If you get my grip..

je hebt het over neefjes en nichtjes en ook over dat je bang bent niet nuttig te zijn voor de maatschappij.
mijn vragen: waarom zou je alleen nichtjes en neefjes hebben? hoe sta je tegenover het krijgen van kinderen (evt. dmv adoptie?) en hoe zie jij (om eens een raar voorbeeld te noemen ;)) tegenover vrijwilligerswerk, wat je prima kunt doen als je te oud bent om aan het (betaalde)arbeidsproces deel te nemen? Of zijn het heel andere zaken waar het jou om gaat?

liefs, fantome

niet alle oudjes hebben niks nuttigs te doen! Je kan er zelf prima wat van maken (als je niet beperkt wordt door allerlei lichamelijke toestanden, maar daar even niet vanuitgaande...!) Het leven zit vol dingen die je kunt ontdekken, maar daarvoor moet je verder en kun je niet stilstaan! xxx fantome