alles of niets?
 

hey, ik zal even proberen om mijn verhaal op te schrijven, hoop dat het niet chaotisch wordt,

Ik ben nu bijna een jaar "samen" met een oudere man, wat eerst een probleem was ivm ouders en dergelijke, maar dat doet er nu niet meer toe. We hebben samen veel meegemaakt, hij heeft me vanalles geflikt (vreemdgegaan enz).
We hebben ook niet officieel wat, maar er is wel iets, was vaak bij hem en bracht veel tijd met hem door. Maar sinds een paar maanden weet ik dat hij veel minder om mij geeft dan ik om hem. Op zich kon ik daarmee wel leven, we zagen elkaar nog steeds veel en het was dan ook wel gezellig. ]
Alleen nu zit ik er echt zo doorheen, ik heb helemaal genoeg van het halve gedoe tussen ons. Dus ik wil hem voor de keuze stellen, alles of niets. Maar ik ben al bijna zeker dat het niets wordt, aangezien hij minder om mij geeft. En nu twijfel ik weer zo, want als ik hem voor die keuze stel dan ben ik hem kwijt en ik weet dat ik daar wel overheen kom, maar het zal wel moeilijk worden. Maar als we op deze manier doorgaan word ik ook niet gelukkiger, maar ben ik nog wel met hem samen (onder valse voorwendselen in principe, maar samen is samen). Ik weet het wel maar wil het niet weten zeg maar.
Hebben jullie hier ervaring mee of tips?

Hij gebruikt je. Dat weet je denk ik zelf ook. Ik denk dat je jezelf uiteindelijk een hoop ellende bespaart door er zelf voor te kiezen er een punt achter te zetten.

Makkelijk gezegd vanaf hier, maar ik zou dan toch voor het niets gaan.

Die man is je niet waard, hij lijkt je wel te gebruiken, of gewoon makkelijk te vinden!

Ik zou als ik jou was voor niks gaan, het is evenzuur, maar waarschijnlijk kom je daar ook wel over heen. En dan vind je gewoon een jongen die wel echt om je geeft.

Hoe oud is hij eigenlijk??

Hij is net 32 :bloos: en ik ben achttien. En als ik het zo teruglees weet ik het ook wel, maar ik ben echt nog zo gek op hem dat ik koste wat kost met hem samen zou willen zijn. Dus ook ten koste van mezelf.

bah wat ben ik ook een naïef schaap

Tsja, je zegt het zelf eigenlijk al. Je kunt beter voor jezelf kiezen, dan ben je eventjes ongelukkig en heb je het eventjes moeilijk, maar als jullie samen blijven, blijf je alsmaar ongelukkig, door de huidige situatie. En dat is toch ook niet echt wat je wil.

Enneh, zoals MevrouwM al zegt, je komt vanzelf een andere leuke jongen tegen, die wél veel om jou geeft!

Ja misschien is het ook beter, en misschien idealiseer ik hem ook wel, want zo perfect is hij eigenlijk dus niet. Wel moeilijk om afgewezen te worden..

Dat in je achterhoofd houden, plus dat hij je vermoedelijk niet waard is, en dan hem uit je hoofd en uit je leven zetten lijkt mij wel een goed plan. Het leeftijdsverschil is wat mij betreft niet zo'n vreselijke issue, het vreemdgaan en zo wél.

kies maar voor niets, want alles wordt het toch niet

Euhm....moeilijke keuze zeg. Een oude klootzak die waarschijnlijk niets voor je voelt(behalve een erectie ofzo.... :rolleyes: ) of lekker vrij zijn en niet gekwetst worden door iemand die vreemd gaat enzo, plus de kans om een veel leuker persoon te vinden die een beetje meer van jouw leeftijd is. :o
Wat moet je eigenlijk met zo een persoon? Alsof je je hele leven met hem kunt delen, stel dat het ooit wat serieus' wordt, hij is nogsteeds 18 jaar ouder dan jij en op een moment is hij helemaal grijs en uitgezakt en ben jij een vrouw van in de 30 :rolleyes:

Dumpen dus. :)

Wil je je tijd verspillen aan iemand die niet genoeg om je geeft? Je zult hem nooit echt hebben. Met jezelf moet je echter nog wel door dus je kunt maar beter wat zelfrespect gaan kweken en voor je eigen geluk kiezen.

18 en 32, lijkt me slechts 14 jaar ouder :)


Ik vind het wel kunnen dat leeftijdsverschil maar op die manier hoe hij bezig is, dus niet. Hij gaat vreemd en gebruikt je dus idd.
Laat hem voor wat hij is, je komt er wel overheen, meisje :)

Haha sorry, t was nogal laat, dan droppen mijn 'rekenskills' beneden peil. :p

haha hij is inderdaad 14 jaar ouder, en nou ja dat is ook het probleem niet aangezien hij zich als een puber gedraagt :o
Maar denk inderdaad dat het beter is om te stoppen, alleen hoe zeg je zoiets? Ik bedoel ik zou wel vrienden willen blijven aangezien hij heel veel persoonlijke dingen over mij weet en ik daar goed met hem over kan praten.. Of is hij dat ook niet waard.. :confused:

Nee, wees hem voor en dump hem gewoon. Hij gebruikt je, zoals je zelf ook weet. Ik zou ook geen vrienden blijven, als hij het nodig vindt om jou in een relatie te gebruiken, zal hij dat niet anders doen in vriendschappelijke relatie. Ik denk trouwens dat hij dat niet eens wil. (Hoewel dat laatste wel bijzonder kort door de bocht is van mij sorry :o )

Schuif papa maar aan de kant, aan dit soort figuren moet je geen aandacht besteden, weg ermee.

Niets...


Doe het dan voor jezelf.. Je kan je nu kut gaan voelen en er overheen komen, of de tijd die met hem doorbrengt in twijfel zijn en je kut voelen. Dat eerste is beter..

gharg

lees nou 100 keer dit topic en kijk dan in hemelnaam hoe gek je jezelf maakt! ik wil niet lullig doen, maar ga liever op zoek naar iemand die wel om jou geeft!!

ja ik weet het, je hebt ook gelijk, maar het is zo makkelijk nog niet omdat ik nog steeds om hem geef op de een of andere manier :s

Je geeft niet om hem, je bent gewoon wanhopig of iets dergelijks, misschien bang dat je niemand anders kunt vinden. Je hebt niets aan hem, en er zijn zat leukere JONGENS(lees: jongens>>geen opa's dus) die je wel het gevoel kunnen geven dat je veel voor hun betekent, als je hem echt een keer loslaat ben je binnen een paar weken over hem heen omdat je dan vrij bent van dat gezeik. :p

<

Dat is niet waar, hoe kan jij er nou over oordelen of ik om hem geef of niet? Ik geef wel degelijk om hem en nee ik ben niet wanhopig :| :confused:

Dat hij 14 jaar ouder is maakt naar mijn mening niet veel uit, maar hoe hij met je omgaat kan gewoon niet. Ik zou 'm inderdaad laten kiezen tussen alles of niets.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar weg ermee.
Ik heb altijd gedacht, als je twijfelt over een relatie, dan zit 't niet goed. En bij deze relatie twíjfel je al niet eens, je wéét dat het fout zit. Hoe weet je trouwens dat hij minder om je geeft? als je daar echt 100% zeker van bent dan inderdaad, alles of niets. Als er nog kans inzit dat hij toch wel meer voelt dan je dacht, praat er dan op z'n minst over.

Je zal zeker om hem geven, maar ik denk dat je vooral bang bent voor het onbekende en pijn. Je weet niet hoe alles zal gaan als het uit is, want behalve aan hem ben je ook gehecht aan de middagen samen en zijn omgeving, en zoveel meer.
En je bent bang dat als hij voor niets kiest je ook een vriend kwijt bent, en wil jezelf geen pijn doen. Maar vergeet niet dat dat overgaat.