Verlaeten Ziel
 

Reedsch sprak zy moedig deezen woorden,
teder alsch zy waren
'gy weet dat uw zyn my thansch bekoorden
doch zal ik U moeten verlaeten'

Een traen was daer,
Recht zoo, zoo waer
Ze weende en
sprak toen "vaerwel"
Daer, verkillend alsch in hel
moest zy my verlaeten

myn hart, hy brak
verscheurd was hy
Nimmer is deesch' man weer vry
want zy moest my verlaeten

*verdrinkt in tranen*

Welc' een mooi gedicht! Volwaar!

mooi gedicht (y) :)

Danck mynen een-twee-ende-dertigste neef!

Het is jammer dat het ritme niet helemaal lekker loopt want het taaltje spreekt me zeker aan :D

wil ik aan toevoegen dat ik 2 keer hy in de laatste strofe niet mooi vind

Dit is echt... :o:o:o
Ick moet er sielent van wees'n :bloos:

Ik wil Halogeen graag quoten behalve het gedeelte over het ritme, want door de plechtige toon waardoor het gedicht langzaam / 'gestaag' wordt voorgelezen heb ik geen moeite met het ritme.

Ik ben het niet eens met Xineof. Voor mijn gevoel kenmerkte de dichtstijl uit die tijd waar de TS' taalgebruik vandaan komt, zich door erg complexe en ingewikkelde schema's. De verschillende regellengtes en het ontbreken van een eenduidig strak metrum passen daar naar mijn idee niet bij.

Ja, maar je hebt het nu over de petrarchische poëzie van toen: bijv. over Vondel/Bredero ed. Maar ik vind dit geen gedicht van toen: ik vind het een modern gedicht waarbij de spelling de illusie wekt van een middeleeuws gedicht. En daarom lees ik het gedicht als in een vrije vorm.

dan heb ik er vrede mee ;)