gewoon, omdat ik het wil posten.
Na anderhalf jaar zit je weer dagelijks in mijn hoofd, ik denk nu vaker aan jou dan in de tijd dat ik je kende.
Momenten met jou herhalen zich als muziek in mijn hoofd, ik haal herinneringen op die er niet meer zijn.
Nu denk ik dat je mooier was dan je foto, dat ik je vaker heb gezien dan ik daadwerkelijk deed.
In de maanden die ik je kende heb ik je nooit leren kennen, en daarvan heb ik spijt.
Ik kan nog steeds niet begrijpen waarom hij jou heeft weggenomen, zo ver voor je tijd.
|