Emigratie + 2.
 

Emigratie.

Het licht valt zo mooi
op de keukentafel en
mijn broodplank. Ik denk
vandaag neem ik eens hagelslag.

Maar

ik houd niet van hijskranen aan de horizon:
gebaar van geforceerde beschaving.
Ik houd van elektriciteitspalen boven dennenbos:
stroom voor hoogbejaarde Canadezen.


Knipper.

Wimper voor
wimper dicht dan
ogen open

en alles lijkt hetzelfde.

Maar hoe dit echt te weten?
Na zo'n ogenblik van ogen dicht
ik denk ik ben vergeten
waarom wij wimpers terug nog lachten.


6.

Ongemerkt trek ik het gezicht
bij de door mij gedachte woorden
en niemand die het ziet want
voorop de fiets door tunnels van
opspattend regenwater
huilt wind een muur om mij.

Het doet er niet toe waar in de
fietsenstalling je stalt en ook niet
wie het snelste reed.

Het gaat er om dat je vandaag
eens niet je broodtrommel vergeet.

Dit schreef ik vannacht en wilde niet voor elk een nieuw topic openen. Ik dacht overigens, kunnen wij geen topic maken voor korte gedichten zoals deze waarvoor aparte topics niet zo zeer noodzakelijk zijn, voor kleine stukjes gedicht die misschien wel nooit afgemaakt werden maar het toch waard zijn gedeeld te worden?

Of bestaat zoiets al en ben ik weer eens blind?

Nee zoiets bestaat nog niet en ik vind het geen slecht idee. Ik zal eens kijken wat Mutant en Xineof ervan vinden.

Overigens over jouw drie gedichten... ik vind het drie keer niets. Het zijn zinnen in stukjes gehakt en het spreekt voor mij niet en doet mij ook niets. De beelden zijn vaag en saai. Het is veel goedkoper dan ik van je gewend ben.

Drie keer niets, dat is niet veel, maar wat fijn dat je zo eerlijk bent. Ik wist zelf ook niet wat er van te denken, vandaar dat ik ze al van tevoren samenvoegde.

Hopelijk vinden ook Xineof en Mutant het een goed idee.

Je schept dagelijkse beelden waarachter voor mijn gevoel ik iets dieps moet zoeken. Maar het zijn zulke flauwe beelden dat het meer lijkt op een parodie op je eigen dichtkunst dan een serieus gedicht. Zo'n Zen-Boeddhiste vibe vind ik echt heel erg gaaf, begrijp me niet verkeerd, maar dan moet het wel goed uitgewerkt worden. De natuur heeft zich bewezen daar prima voor te lenen, maar brood en hagelslag... dat is voor mij alleen maar lachwekkend. Net als fietsenstalling. Je weet toch zeker ook hoeveel flauwe grappen er worden gemaakt over educatieniveau, fietsen en fietsenstallingen?

Daarbij moet ik zeggen dat ik wimper het best gelukt vind van de drie.

Brood en hagelslag was ook niet zozeer serieus bedoeld. Eigenlijk is hagelslag net zo dom als hijskranen aan de horizon. Dat en elektriciteitspalen lijken ontzettend trieste redenen te emigreren, maar treffen precies mijn afkeer voor het hier ten opzichte van ergens anders.

Het laatste gedichtje - om het zo toch nog maar even te noemen - is erg kinderlijk geschreven, welke ook de titel '6' verklaart. Het is een herinnering, althans een flarde daarvan.

ik ond net je laatste nogal leuk ;).
sterker nog - ik ind 'm wel wat hebben eigenlijk.

Het doet er niet toe ~
wie het snelste reed.
dit bedoel ik dan ooral.

persoonlijke smaak weer he :p.

zo ver was ik ook al. Toch spreekt zo'n manier van dichten mij niet zo aan. Het is te... pscychologisch, te koud en rationeel, snap je wat ik bedoel? Misschien zelfs wel te feministisch al weet ik zelf niet precies hoe ik dat bedoel :)

Feministisch? Ach dat vind ik eigenlijk wel een compliment :).

Ik ben er niet zo voor:
- we hebben het kettingreactietopic voor korte gedichten waar niet zo nodig een reactie op hoeft.
- het is zonde dat dan veel ideeën verloren gaan: juist uit korte fragmenten kan door discussie een heel mooi gedicht ontstaan. en in zo'n apart topic wordt er toch niet op elk gedicht gereageerd: eerder op bijna geen imo.

B]Emigratie.[/B]

Deze vind ik het beste: komt postmodern over door de fragmentarische uitstraling en het taalgebruik. De wending in de laatste twee regels is abrupt, daar houd ik wel van. Eerst wordt de helft van het gedicht besteed aan iets totaal onnuttigs, en vervolgens de tegenstelling hier / het gewilde land. Maar waarom hoogbejaard?


Knipper.

Deze vind ik niet zo veel zeggend: er is wel over nagedacht en het wordt op een vlotte manier gebracht, maar ik kan er toch niet echt iets uithalen waarvan ik denk 'ja, daar zit wat in'. Vooral deze twee regels vind ik een zwakke afsluiting vormen:

ik denk ik ben vergeten
waarom wij wimpers terug nog lachten.


6.

Gaaf: met name de laatste twee strofen. Ook 'huilt wind een muur om mij' is erg sterk: als je op de fiets door een tunnel fietst is de wind het ergste (bij wind tegen). De voorlaatste strofe vormt een hele mooie tegenstelling om het contrast tussen die strofe en de laatste te leggen; waar het dus echt toe doet. En dat is dus 'het gaat erom dat je vandaag eens niet je broodtrommel vergeet', oftewel: dat er vandaag een omslag plaatsvind, eigenlijk zonder dat iedereen het weet maar voor jouzelf heel belangrijk. En wat dat dan is laat je aan de lezer over: dat is leuk, daar denkt de lezer overna en is geschikt als eigen invulling.

Ik vind het allemaal best ^^ Ik ben het eens met xineof maar van mij mag het er ook zijn :)

De 2 laatsten vind ik niets, maar in tegenstelling tot Halogeen vind ik emigratie heel mooi. (Al vond ik de titel emigratie +2 leuker :D). Al zou ik een andere titel ervoor hebben genomen, of zelfs geen, gewoon midden in het dagelijkse leven vallen, want dat is wat
Het licht valt zo mooi
op de keukentafel en
mijn broodplank. Ik denk
vandaag neem ik eens hagelslag.
is. Gewoon Bam. De Nederlandse huistafel.

Maar

ik houd niet van hijskranen aan de horizon:
gebaar van geforceerde beschaving.
Ik houd van elektriciteitspalen boven dennenbos:
stroom voor hoogbejaarde Canadezen.
En dan, ook al is het algewoon, opeens toch dat verlangen naar iets anders.

Deze vind ik erg mooi, maar echt, de titel moet voor mij weg.