stilte
 

de maan strijkt voelbaar door mijn haar,
het felle licht dat mij de nacht doet zien,
het geluid van de wind dat zacht
maar koud is op mijn huid,
jouw liefste woorden fluisteren
jouw stilte,
de stilte van jouw liefde,
die alleen ik kan lezen.....

oke, ik heb t eens in het nederlands geprobeerd,

misschien is dit wel beter...

commentaar is superwelkom!

liefs,

De eerste zin is leuk, maar de daaropvolgende 3 zinnen wat cliché; het is gewoon het eerste waar je aan denkt en wat je voor je ziet. Misschien kun je dat veranderen naar iets specifiekers, iets wat alleen voor jóu geldt.

jouw liefste woorden fluisteren
jouw stilte,
de stilte van jouw liefde,

Hiervoor heb je wat teveel woorden nodig vind ik: het zijn eigenlijk drie herhalingen en in dit gedicht vind ik dat niet zo mooi. Ook omdat het zo kort is: dan is het vaak noodzakelijk om iets bondiger te schrijven.

'die alleen ik kan lezen...' vind ik ook wat cliché: ik zou proberen nog eens alles over te zien en dan in het gedicht te schrijven wat voor jóu specifiek is. Dan kun je best woorden gebruiken waarvan je denkt 'hm, dat staat ook onromantisch in een gedicht'. Vaak is dat juist leuk bij deze vorm.

ik vind het heel erg raar dat je zegt dat de woorden fluisteren en dat alleen jij ze kunt lezen. Ook kan ik me van elke zin afzonderlijk herinneren dat ik hem eerder heb gelezen. Probeer je eigen woorden te gebruiken, dan wordt t al veel beter denk ik.