Verdwijnen
 

Ik weet niet dat dit topic hier goed staat, maar zou eigenlijk niet weten waar het anders moet staan :)


Daarstraks in de klas was ik aan het nadenken, 'filosoferen' :p... Zou je als mens, als persoonlijkheid, gewoon kunnen verdwijnen? Stel, je bent alles hier beu en wilt een nieuw leven opbouwen, nieuwe identiteit, enz.
Zou je dan gewoon een vlucht naar bv. New York kunnen boeken, ervoor zorgen dat je toestemming krijgt om daar te blijven wonen, eventueel je identiteit veranderen? Je naam, je uiterlijk (haren laten knippen, andere kledingstijl, ...), alles van je persoonlijkheid veranderen?.
Zou je daar gewoon kunnen inburgeren, opgaan in de gigantische massa mensen dat daar woont, niemand vertellen waar je eigenlijk vandaan komt of een hele achtergrond van je nieuwe identiteit verzinnen en dat vertellen?
Zou je gewoon je nabestaanden kunnen achterlaten, niemand meer zien, ineens 'spoorloos' verdwijnen? Niemand vertellen waar je heen gaat, met niemand van je 'vorige leven' nog contact hebben?

Niet dat ik dit zelf van plan ben ofzo, maar het zou me heel raar, bijna 'vies' lijken dat dit gewoon kan... Ineens je persoonlijkheid achter je laten en ergens anders een heel nieuw leven beginnen :)

Kan wel, maar alleen als je ook echt al het negatieve wat je meegemaakt hebt en je patronen achter je kan laten. Ik kan dat niet, dus voor mij geen optie. :D

De feiten kunnen: je kunt (als ik het goed heb) jezelf een geheel nieuwe identiteit aanmeten en een nieuw leven beginnen. Maar, zoals Yab-Yum al zei, het is denk ik moeilijk om psychisch/geestelijk een nieuw leven op te bouwen, alles te vergeten en opnieuw beginnen. Ik zou dat iig niet kunnen :)

Je kan een ander leven beginnen, maar je verleden staat voor altijd in je geheugen gegrift. Voor de buitenwereld kan je een andere identiteit aannemen, maar je zal het verleden nooit vergeten. Je vergelijkt toch bewust of onbewust het 'nieuwe leven' met je verleden. Als het 'nieuwe leven' beter bij je past, of beter is zal het je gelukkig maken en steeds minder vaak doen terugkoppelen...

in films wel :o

maar iig :D Tsja... of het wettelijk gezien mag, zou ik zo niet durven zeggen eigenlijk, maar tot op zekere hoogte lijkt het me mogelijk. En psygisch... Ik denk zelfs dat dat ook kan, maar dat kost wel veel tijd.

Ik denk idd ook niet dat je psychisch alles kan vergeten, maar ik vind het zo raar dat je gewoon kan verdwijnen en je familie, vrienden, ... nooit meer terugzien... En dat zij dan van niks weten :)

Ow dat zou ik echt zoooo graag willen :)

Natuurlijk kan dat, en ik vind dat echt geweldig. :)

ja dat kan
maar je kan ook de lift nemen naar de hoogste verdieping, naar beneden springen en te pletter vallen (met zon geluid erbij) op de stoep. Je kan ook iemand van het perron afduwen als er een trein nadert. Is ook vies en raar

Maar je moet het psychologisch kunnen he

Technisch gezien kun je via advocaten + daarbij komende kosten je na(a)m(en) laten wijzigen.. Overnieuw beginnen op psy gebied zal niet gaan, je blijft je verleden altijd bij je houden (al heeft het dan wel/ of niet een plek).. (tenzij je een vorm van dementie hebt waarbij je kortetermijn geheugen vrijwel ongestoord is en je langertermijngeheugen min of meer verloren is gegaan.. Hetgeen ietwat ver gezocht allemaal is :p)

Ach ja, there's some things you just can't leave behind.

Lijkt me overigens wel heerlijk, familie achterlaten, hoep!

Kwa uiterlijk en namen is het mogelijk.
Als je een slechte of geen band met je familie hebt is dat ook wel te overleven, net als vriendschappen die je opeens niet meer hebt.
Ik denk dat je wel open in het leven moet staan en de kracht moet hebben mensen te gaan ontmoeten om zo je nieuwe bestaan leefbaar te maken.
Psychisch blijf je alleen dezelfde persoon. Jouw gedachtes over het verleden zullen niet zomaar in rook opgaan en je 'oude leventje' is niet zomaar vergeten. Je kan hier nu ook niet meer naar terug en als je dat beseft denk ik dat je wel geestelijk een opdoffer te verwerken zult krijgen.
Hoe ga je reageren als je nooit meer je eigen familie en je oude vrienden zult spreken, ze je niet meer herkennen als je op staat loopt?

Ik denk dat iedereen er wel eens over negedacht heeft hoe je leven zal veranderen als je dit gaat doen en in mijn ogen kom je geestelijk alleen nog maar in zwaarder water te zitten dan daarvoor.

Dat is leuk om over na te denken, ja. Ik zou het wel leuk vinden om dan mijn eigen 'afkomst' van mijn nieuwe identiteit te verzinnen. Mijn eigen naam te verzinnen enzo. En vanalles achter je te laten. Als jouw huidige leven een hel is, lijkt het me de perfecte oplossing. Maar zoals al veel vaker hier gezegd is; je moet het wel kunnen. Je moet als persoon nogal sterk zijn wil dit je lukken. Als je leven hier en nu een hel is zou je die waarschijnlijk niet makkelijk kunnen vergeten, maar het lijkt me een betere oplossing dan dat je zelfmoord zou plegen om die reden. Gewoon een nieuw begin. Of je moet in reincarnatie geloven.

Nee, want ze kunnen precies zien dat jij met het vliegticket naar New York bent gegaan.

Maar ze geven wel eens mensen een andere identiteit, maar dat is alleen mogelijk als alle contacten met de vorige wereld afgekapt zijn. Geen mailcontact of via de telefoon, dan zou het best kunnen, maar IRL is dit niet mogelijk.

Was zoiets niet bij Vermist, ooit? Gingen ze iemand zoeken en die was toen een heel nieuw leven begonnen in een ander land.. ik weet alleen niet of ie z'n eigen naam nog had gehouden.

Als je nog familie in Nederland hebt lijkt het me erg moeilijk. Vrienden kun je opnieuw maken, familie niet.. (zelf een gezin stichten tel ik dan even niet mee).

Maar als je een nieuwe identiteit verzint voor jezelf, plus een verhaal rond je familie (dat je familie is omgekomen bij een brand en jij bent de enige overlevende etc) ga je er op den duur misschien zelf in geloven, en vergeet je langzaam aan je verleden. Ik kan het niet denk ik, maar anderen vast wel.

wat je bschrijft... is meer je omgeving, alles om je heen, veranderen..

want aan jezelf, je innerlijke ik verander je vrijwel niets door naar de andere kant van de wereld te verhuizen en een ander kaspel te nemen.. denk ik.. want je blijft jezelf..

In één keer, "knip", kan echt niet. Zoals iedereen al zegt, je innerlijk verandert namelijk niet. Als je er jaren over doet, en jezelf innerlijk traint (op de een of andere manier valt het voor iedereen die je kent nooit op als je verandert, ze merken het pas als je helemaal verandert bént)
Maar dan zou het heel goed kunnen. Ik ken iemand die zomaar alles achterliet, en ze was daar al heel lang in zichzelf mee bezig. Ze heeft het gewoon niet laten merken, en niemand wou het zien.