Komaan, kinderen van 't vaderland!
 

Komaan kinders van 't vaderland!
de dag van de roem is aangebroken!
Jonge helden, sidder niet;
wij hebben daar vers vlees geroken.

Onzuivere bloedsporen van gedoden -
tirannen en ontrouwelozen doorboord
met jóuw lemet en vecht door, hoppa!
Ontvlucht vijanden zoals het je behoord.

Bloedend van pijn doch ziend de kameraden
zij streden met ons, maar met hun dood
ook tegen ons, immers was het hén verlies
hetgeen waar ik niet van genoot.

Gekletter en ontploffingen geteistert
uw oren dicht voor emoties in tranen,
vecht voor het vaderland, o kinderen
de dag van de roem is aangebroken!

---

Ik krijg op één of andere manier altijd inspiratie als ik leer, dan schrijf ik het snel op en moet er nog een hoop aan verbeterd worden. Maar heb zelf deze keer geen suggesties voor verbetering, zie wel dát het verbeterd moet worden, het bevalt me iig nog niet, maar weet niet precies hoe.. :s

Inspiratie tijdens het leren. Heb je toevallig ook proefwerkweek? :p Ik namelijk wel, maar hierdoor juist geen tijd om - als ik al inspiratie zou hebben - te schrijven.

Maar over het gedicht: ik verwonder me altijd over je mooie woordgebruik voor jouw dertien jaar, maar wat me dan meteen weer tegenvalt is het ritme, omdat dit namelijk nogal hapert. Ik kan niet echt een structuur ontdekken en dat maakt het lezen moeizamer. Ik zou hier nog wat meer aan werken als ik jou was, ik weet namelijk wel dat je 't kunt. :)

Zo iets beter? Ik heb wat rijm aangebracht, is het te geforceerd?