Scholieren.com forum - kinderrechten

De leeftijd waarop men nog als kind (minderjarige) geldt staat niet absoluut vast. Het recht om aan verkiezingen deel te nemen begint in veel landen met 18 jaar, het recht gekozen te worden met 21 jaar, maar er bestaan ook andere minimumleeftijden. Verscheidene internationale verdragen bevatten bepalingen over de rechten van het kind. Die zijn gebundeld in het Kinderverdrag (VN-verdrag over de rechten van het kind) uit 1989. Dit verdrag noemt onder meer het recht op ontwikkeling, zo mogelijk een leven bij de ouders, vrijwaring van ontvoering door ouders of anderen, het recht op privacy en een huis, bescherming tegen schadelijke praktijken van adoptie, vrijwaring van doodstraf of levenslange gevangenisstraf voor kinderen onder de 18 jaar, vrijwaring van militaire dienst voor kinderen onder de 15 jaar. Binnen enkele maanden was het verdrag door 20 landen bekrachtigd, zodat het in werking trad en een comité van tien onafhankelijke experts ging functioneren. Het verdrag sindsdien is door bijna alle landen bekrachtigd: alleen de VS (vanwege het verbod op terdoodveroordeling van kinderen) en Somalië deden dat nog niet. Nationale wetgevingen erkennen jonge kinderen over het algemeen niet als rechtspersoon. Kinderen mogen bijvoorbeeld niet stemmen en niet zelfstandig een contract aangaan. Ze zijn ook niet op dezelfde manier aansprakelijk, bijvoorbeeld voor schade of letsel, als volwassenen. Als ze een misdrijf begaan moeten volgens speciaal kinderrecht worden veroordeeld. Wel kunnen in bijvoorbeeld Nederland kinderen vanaf 12 jaar door de rechter gehoord worden over toewijzing van de ouderlijke macht na echtscheiding. Voor kinderen in gevangenschap worden in het VN-verdrag (BuPo) bijzondere maatregelen genoemd. Zij moeten worden gescheiden van volwassenen en de procedure en behandeling moeten zijn naar hun leeftijd en status. Het Kinderverdrag stelt daarnaast dat gevangen kinderen contact moeten kunnen hebben met een advocaat en familieleden. Tientallen landen houden kinderen gevangen voor politieke overtredingen. In strijd met internationale verdragen veroordelen enkele staten minderjarige wetsovertreders tot de doodstraf. Actie voor de rechten van het kind is onder meer gevoerd door de organisaties Amnesty International, Defence for Children International en Human Rights Watch. Bekende activisten waren en zijn onder meer Shirin Ebadi (Iran), Janusz Korczac (Polen), Iqbal Masih (Pakistan) en Kailash Satyarthi (India).

Kinderen mogen alleen werken als ze niet te jong zijn, het werk niet gevaarlijk, ongezond of gedwongen is, en er voldoende tijd overblijft voor onderwijs, spel en rust. Kinderarbeid is volgens ILO-verdragen en het VN-verdrag voor de rechten van het kind (1989) verboden als die 'ongezond of schadelijk' is. In Nederland verbood het 'kinderwetje van Van Houten', genoemd naar het liberale Kamerlid Samuel van Houten, in 1874 fabrieksarbeid door kinderen beneden de tien jaar. Nu is arbeid onder zestien jaar verboden behoudens vergunning; jongere kinderen mogen naast hun school wel lichte arbeid verrichten bijvoorbeeld als krantenbezorger. In België is er een verbod op arbeid door kinderen onder veertien jaar die nog leerplichtig zijn. Internationale gegevens over kinderarbeid worden onder meer verzameld door de VN-organisatie Unicef en door de vakbeweging. Wereldwijd werken ongeveer 250 miljoen kinderen jonger dan veertien jaar. In Afrika is dat eenderde van alle kinderen. In acties tegen kinderarbeid moet rekening worden gehouden met het feit dat die arbeid vaak nodig is om het gezin te laten overleven; er moet dus een alternatieve bron van inkomsten zijn. Er zijn succesvolle acties gevoerd, door de vakbeweging en organisaties als Defence for Children International, om internationale bedrijven te dwingen te breken met leveranciers die zich aan schadelijke kinderarbeid schuldig maakten. De Pakistaanse activist Iqbal Masih werd op 14-jarige leeftijd vermoord vanwege zijn strijd tegen kinderarbeid in de tapijtindustrie.

De internationale coalitie tegen het inzetten van kindsoldaten (leden zijn onder meer Amnesty International en Defence for Children International) schat dat in Afrika meer dan 120.000 kinderen van onder de 18 jaar deelnemen aan gewapende conflicten. Er zijn zelfs kinderen bij die niet ouder zijn dan zeven jaar. Talloze wreedheden worden begaan onder invloed van alcohol of drugs, die de kindsoldaten soms vrijwillig, soms gedwongen gebruiken. Meisjes worden vaak tot seks gedwongen. In het VN-verdrag over de rechten van het kind (1989) wordt de minimumleeftijd voor rekrutering en participatie in het leger op 15 jaar gesteld. In 2000 aanvaardden de VN een facultatief protocol bij het verdrag waarin de minimumleeftijd op 18 jaar wordt gesteld; in 2002 trad het in werking (klik hier voor volledige tekst). Het verdrag verbiedt deelnemende landen en rebellengroepen om minderjarigen in te zetten in militaire conflicten. Ook gedwongen rekrutering van minderjarigen is in het verdrag verboden. Westerse landen als Canada en NieuwZeeland, maar ook oorlogslanden als Sri Lanka en Congo hebben het verdrag snel bekrachtigd. Nederland deed dat vooralsnog niet. Technisch gezien voldeed Nederland al aan de criteria voor toetreding tot het verdrag, dat vrijwillige werving toestaat vanaf zestien jaar en militaire inzet vanaf achttien jaar. Het beleid van de Nederlandse regering is dat minderjarige rekruten niet worden uitgezonden en betrokken in gevechtshandelingen. Er bestaat ook een Nederlandse coalitie van organisaties die strijden tegen de inzet van kindsoldaten (www.kindsoldaten.nl)

http://www.amnesty.nl/overamnesty_en...ie_k.shtml#396