Morgen was vandaag
 

Morgen was vandaag

Pijnlijk is dit afscheid
mijn tranen branden,
maar ik slik.

Mijn hartslag gaat niet langer
ritmisch in dezelfde maat,
ach laat ook maar.

Alles, om mezelf domweg
toe doen geloven
dat dit onzin is

Dat ik straks bij je weg ga
en jij lachend zegt:
'Tot morgen.'

En het is waar! Je zegt het!
Maar ik besef in tranen;
morgen was vandaag.

Hmm, heb eerdere gedichten van je gelezen, en die vond ik beter. Ik weet niet, het raakt me niet en ik lees er vlug overheen. Korte zinnetjes en geen mooie beschrijvingen als anders. Het einde is dan wel weer goed / mooi, maar ook weer zo kort en gewoon ánders, ik weet niet, sorry voor de vaagheid. :)

Ja, ik ben het wel eens met Limaon. De titel sprak me aan, maar je had hier best wel meer mee mogen doen; ik vind het een beetje slap uitgewerkt en zo vind ik ook het einde nogal zwak. Het kan veel beter volgens mij.