Onverwacht geschenk
 

Zo lang
vergeten
weggeborgen
maar toch goed bewaard

Maar nu
er rust heerst
en zelfs geluk
komen ze terug

Langzaam
voorzichtig
steeds onverwacht
verloren beelden

Ik lach
ben dankbaar
voor dit geschenk:
herinneringen

Hm ik wordt twee keer op het verkeerde spoor gezet: de eerste wending komt voor mij bij 'maar nu komen ze terug', waardoor ik denk dat het om iets angstaanjagends gaat, en daarna 'herinneringen', waarin je pas expliciet verteld wat het is. Dat vind ik op zich wel leuk, bovendien spreekt het gedicht dus uiteindelijk toch een positieve boodschap uit. Het zit vol tegenstelling wat het interessant maakt.

Qua vorm vind ik het wat minder, enkele dingen vielen me meteen op:

maar toch goed bewaard

Maar nu
er rust heerst

Dit gedeelte vind ik minder: twee keer maar staat sowieso niet zo mooi en bovendien klopt de betekenis dan ook niet meer echt: min en min is plus dus het staat er wat vaag, terwijl je in de eerste strofe slechts één beeld wilt scheppen maar toch een tegenstelling door die maar schept, en dan in de eerste regel van de tweede strofe weer een tegenstelling van die tegenstelling. Het lijkt me dus beter om te zeggen:

Maar toch goed bewaard

En net nu er
stille rust heerst

- ik vond het enjambement hier ook niet zo mooi; misschien is dit een ideetje? -

Ja, ik zat ook met die "maar" te klooien, maar omdat er ook al in de derde regel van die strofe "en" stond, koos ik toen toch voor "maar"...

Over dat enjambement heb je in principe ook gelijk, alleen... Als je kijkt naar de lettergrepen, dan zie je dat het per strofe
2
3
4
5
is. En dat is in jouw optie niet meer, snap je;)