Naschok...
 

Hey iedereen,

Ik heb jaren een relatie gehad met een jongen, hij was mijn grote liefde. We zijn in het totaal 2 jaar samen geweest, maar hij is gedurende 4 jaar dé jongen in mijn leven geweest, en ik het meisje voor hem. Nu heb ik heel veel meegemaakt met hem. En hij is eigenlijk, jammer genoeg, ziek in zijn hoofd. Hij heeft me meermaals bedrogen (niet dat ik dat weet maar hij heeft genoeg gelogen), heeft me gemanipuleerd, is agressief geweest, gaf me altijd schuldgevoelens en deed 'zelf nooit iets verkeerd'. Om het kort te houden, er is echt iets mis met hem...
Nu begint het de laatste weken (het is al een half jaar uit, wat ook niet zonder problemen is verlopen) pas écht door te dringen wat ik allemaal heb doorstaan met hem, hoe dom ik wel ben geweest om me zo te laten doen door hem en hem zo te vertrouwen en zo blind te kunnen zijn. Het is alsof er een hele mist voor mijn ogen verdwijnt, wat zo pijnlijk is... Herkent iemand dit? En wat hebben jullie hier aan gedaan?

Ja ik heb dit ook.. Zit zelf ook nog in zo'n fase.. Ik heb 3 jaar een relatie gehad en het is nu 8 maanden uit en hij heeft nu alweer 6 maand een nieuwe vriendin.. Hij doet er alles aan om me ook maar kapot te maken (tenminste dat probeert ie dan).. Op het begin lukte hem dat wel, maar nu zie ik in dat ik beter af ben zonder hem.. We hadden continu ruzie en als hij alcohol op had werd ie agressief.. Ook denkt ie dat ie me bang kan maken op de een of andere manier.. Nou ja hij probeert maar.. Het is vervelend om zo'n ex te hebben dat wel.. Ik ken ook mensen die nu nog steeds de beste vrienden zijn en daar ben ik dan wel jaloers op, maar het is niet anders.. Zet je erover heen en denk eraan dat je blij moet zijn dat je van hem af bent.. Je komt heus nog wel een leuke jongen (of meisje) tegen die jou verdiend en die het leven waard maakt...

Als je hier eenmaal doorheen bent, je bent het nu aan het verwerken, kun je accepteren dat het gebeurd is, dat jij niet fout zat, maar hij en dan zal er een last van je schouders vallen. Je zult je al gauw beter voelen en misschien mensen tegenkomen die wel de moeite waard zijn voor jou en die jou je op je best laten voelen als je bij ze bent, ipv slecht laten voelen.
Maar je moet hier eerst doorheen, het verwerken en leer ervan, zie het als iets positiefs, je hebt dit meegemaakt en door deze ervaring zul je dat nooit meer meemaken omdat je nu optijd eruit kunt stappen en dan kunnen kiezen voor iets wat jou gelukkig maakt ipv je schuldig laat voelen.

Ik herken het niet, maar wees trots op de periode die je gehad hebt. Je kunt jezelf wel allerlei verwijten maken over wat je vroeger hebt gedaan, maar dat is achteraf gezeur om niets. Als hij toen de liefde voor je leven was, is dat ok. Dat je nu beseft dat het niet ok was, zegt niets over de beslissingen die je vroeger hebt gemaakt.

Het is nu over, begin een nieuwe fase in je leven, en maak de beslissingen die je op dit moment goed vindt.

Succes met het verwerken.

Als je negatief over iemand denkt (en dat zal best als het uitgegaan is), ben je geneigd om snel alle negatieve dingen van een persoon te zien en er misschien zelfs onbewust naar te zoeken. Tenslotte kun je in zo'n beetje alles iets positiefs en negatiefs zien. Het is iets dat hoort bij je verwerkingsproces. M'n mond zou openvallen als je het niet zou hebben :p ;) Vergelijk het maar met verliefd zijn en dat je denkt dat het wederzijds is als hij/zij je aankijkt.

Wat je het beste kunt doen? Tja, gewoon doorleven zou ik zo zeggen. Ook al is dat misschien moeilijk. Maar laat je niet op de kop zitten als het niet lukt ;) alleen maar logisch als het misschien niet gelijk lukt.

Hier ben ik dus bang voor. Hij heeft zo'n harde dingen gezegd tegen mij, dat vriendinnen echt met hun mond openstonden van "hoe kan je dit pikken?" dat ik bang ben dat ik het normaal vind dat jongens me zo behandelen... En dat het dus ZO weer kan gebeuren... :s

Ik ben blij met wat ik heb gehad, heb er geen spijt van dat ik het zover heb laten komen, want ik heb het enkel zover laten komen omdat ik er toen nog niet mee kon kappen. Maar het maakt het allemaal wel heel moeilijk om te kijken naar de goeie dingen die we hebben gehad als je weet dat hij echt met een psychiatrisch probleem zit... En daar heb ik het moeilijk mee, voor de rest ben ik over hem.