Ontwaak
 

Ontwaak

En schud de dromen uit je haar, mijn kind,
verruil je zijden nachtpon voor het ijz’ren
zwaard. Hoe voelt het om te zijn
wanneer je leven net begint?

Wellicht was het de wijn, mij verzwevend naar ideeën
in een rijk dat niet bestaat. Waan ik jou als schone
ridder in de strijd van goed en kwaad;
ontwaak ik zelf tussen beide.

Ik vind hem niet echt lekker lopen, ik heb hem twee keer moeten lezen voordat ik het ritme volgde. Jammer want het onderwerp is zeer mooi en vraagt erom opgeschreven te worden.

*waarom bezorgen jouw gedichtjes mij zo vaak kippenvel :bloos: *

Ik vind de eerste 2 zinnen en de laatste 2 het mooist. Maar zoals Carl al zei, is het ritme er nog niet echt. Daar zou ik nog iets aan doen, maar je woordkeus is weer (y)

offtopic: nog bedankt voor het boekje :D

Het is Karl met een K

En schud de dromen uit je haar

Dat vind ik een mooie zin...

De 2e strofe vind ik minder, hij maakt je gedicht niet af

Ik haper wat doordat je wisselt van ritme, heb ik het idee. 'voor het ijz'ren zwaard' komt bijvoorbeeld imo heel raar achter de rest van de regel. Ik zal proberen uit te leggen wat ik precies bedoel door het wat te veranderen naar wat imo een regelmatig ritme is. Sorry, maar ik vind het anders nogal omslachtig om uit te leggen :o.

En schud de dromen uit je haar, mijn kind,
verruil je zijden nachtpon voor het ijz’ren zwaard. -> een eenlettergrepig woord is te kort en abrupt, denk ik. Ook het enjambement is hier imo niet zo op zijn plaats. Ik zou eerder iets kiezen als 'gewaad' ipv 'zwaard'.
Hoe voelt het om te zijn --> de toonverandering is hier wat te groot tov de vorige regels. Ik zou misschien een overgang plaatsen als 'Vertel me,'
wanneer je leven net begint?

Wellicht was het de wijn, mij verzwevend naar ideeën
in een rijk dat niet bestaat. Waan ik jou als schone ridder --> ook hier vond ik het enjambement niet zo staan.
in de strijd van goed en kwaad;
ontwaak ik zelf tussen beide. -> deze zin is imo ook wat te kort. Ik zou zelf eerder iets schrijven als 'Zo ontwaak ik zelf, als tussen beide.'

Verder is het een goede tekst, heerlijk mythisch.

Ik vind het eigenlijk wel een goed gedicht. Ik had ook geen problemen met het ritme.

Het eerste wat me opviel, was dat de titel ook bij de eerste zin hoort. Dat is leuk (leuk beschrijft niet goed wat ik bedoel, maar je begrijpt me vast wel)

In tegenstelling tot Xineof vind ik de enjambementen (zeg je dat zo?) juist wel goed gekozen.
Bij de 2e regel heb je met ijz'ren eerst de tegenstelling met zijden, wat de tegenstelling tussen de nachtpon en het zwaard veel sterker maakt.
Bij schone ridder heb je ook weer zo iets, eerst lees je waan ik jou als schone (zoals prinsessen ed in van die ouderwetse toneelstukken enzo worden genoemd), en in de volgende regel komt dan ridder, wat weer iets totaal anders is.

En het heerlijke mythische vind ik meer heerlijk middeleeuws, vanwege die ridder enzo.

Bedankt voor de zeer uitgebreide reacties, erg fijn. :)

Het ritme, wat grappig dat het zo verschilt per persoon... Ik denk ook wel dat je het moet lezen op de manier die Sketch beschrijft, vanwege de tegenstellingen die ik erin verwerkt heb... Maar okay, schijnbaar is dat toch wel moeilijk. :p
Ik zat zelf trouwens nog te denken over de laatste zin, om zelf te vervangen door zelve, omdat je anders echt 'zelluf' moet gaan lezen. Of niet? :o

Ik ben het compleet met Xineof eens behalve met de bovenstaande quote. Ik vind het niets mythisch hebben, maar wel een leuke gedachte.

Zelve is denk ik inderdaad wel beter ja (heel stiekem las ik het eigenlijk ook al zo). Zelluf is zo'n stomme manier om zelf te zeggen. Zelve past ook wel bij het taalgebruik in de rest van het gedicht.

@Halogeen: jij bent het ook nooit met mij eens hè?

Wonderschoon geschreven! Een dikke duim voor jou! (y)

Okay dank je wel. :)
En Sketch: ik zal het veranderen. Leuk dat je 't al zo las. :)