Depressief
 

Door een aantal dingen die gebeurd zijn ben ik depressief geworden. Ik praat nu sinds okt 2003 met hulpverlening. Eerst met maatschappelijkwerk op school maar dat werkte niet meer dus verwezen ze me na een paar maanden door naar Bureau Jeugdzorg maar daar zat een te lange tijd tussen de gesprekken en dat werkte ook niet dus hebben ze me naar een riagg doorverwezen. Maarja ik vroeg me af zijn er hier meer mensen die depressief zijn?

jahoor, genoeg

Depressiviteit is iets waar ik me nu totaal niets bij kan voorstellen. Ik weet dat veel mensen het zijn. Maar ik kan me werkelijk niet voorstellen dat je op geen enkele manier niets positiefs meer kunt ontdekken in je leven.
Ik heb zelf al flink wat meegemaakt maar zie altijd nog een lichtpuntje, een mooi iets, een prachtige herinnering. Ik denk dat heel veel mensen niet depressief zouden worden als je mensen van jongs af aan leert positief naar iets te kijken. We groeien op in een wereld waar alleen negativiteit naar voren komt. Positieviteit krijgt weinig kans. Stress en onderwaardering zorgen er vervolgens voor dat de druk te groot word.
De oplossing is een maatschappij die niet gericht is op prestatie.

Maar goed, dat was niet je vraag. Jammergenoeg zijn er dus genoeg depressieve mensen hier....

Niet iedereen die veel nare dingen meemaakt hoeft depressief te worden. Maar goed ik denk dat het ook gewoon moeilijk is om het te begrijpen als je zelf niet depressief bent (geweest).

Ja, ik heb meerdere depressies gehad (lange tijd dysthymie en een paar korte depressies in enge zin om precies te zijn). En ik weet vrij zeker dat er genoeg mensen op dit forum zijn die nog steeds depressief zijn, of zo af en toe despressies hebben.

Jij neemt een volledig nurture-standpunt in. Maar onderzoeken wijzen uit dat depressie een combinatie is van aanleg en uitlokkende factoren. Zonder die aanleg is depressie onwaarschijnlijk, maar als je wel aanleg hebt is depressie soms onvermijdelijk. Iedereen maakt namelijk weleens iets mee.

Overigens geloof ik, net als jij, dat stress wel een hele voorname oorzaak is. En iedereen schijnt stress te hebben. (n) Nadruk in de maatschappij zou misschien meer moeten liggen om het leren omgaan met stress in plaats van de oorzaken weg te nemen.

Ik denk dat je daar gelijk in hebt kruimel. Misschien moet er inderdaad meer nadruk gelegd worden op omgang met stress.

Ik ga je even een PM sturen.

Wie ga je een PM sturen?

De topicstartster, dus. Of wil jij er ook één?

Weet ik niet, ik begreep even niet wie je met 'jij' aansprak. Vandaar mijn opmerking.

Moet je eens de 'zoeken' knop proberen:D

Hm okeej genoeg mensen hier die depressief zijn of het zijn geweest dus :(

Als het goed is heeft van de nederlandse bevolking ongeveer 5% wel eens een depressie gehad. Dat is één op de 20.
Dat zijn dus meer dan 800.000 mensen.

En deze groep hier is geselecteerd, dus niet doorsnee, dus ligt dat percentage een stuk hoger.

Maar wat wil je met dit topic? Ervaringen uitwisselen? Lotgenoten vinden? Of gewoon horen dat je niet de enige bent? Of wil je weten hoe mensen er vanaf gekomen zijn?

Bovenstaande vragen zijn érg goede vragen! Men probeert met dit topic te 'zien', dat ze niet de enige is met depressiviteit. Dit resulteert in een 'positieve' wending in haar depressiviteit. Veel praten en erkennen dat je depressief bent helpt écht.

ja waarschijnlijk, maar ik wil me daar niet op vastpinnen

wat ik wil met deze toppic? Nja ten eerste wilde ik weten dat ik hier niet de enige ben die depressief is. Verder wilde ik hier over praten met lotgenoten. Maar durf nog niet echt iets neer te zetten :s :(

Hier zijn lotgenoten genoeg :). Jammer genoeg, maar fijn voor jou om te weten dat je niet de enige bent. Je hoeft ook helemaal niets te vertellen als je dat niet wil, zolang je maar goed voor jezelf zorgt, maar door hulp te zoeken doe je dat en dat is iets om trots op te zijn, want heel veel mensen zijn niet sterk genoeg om die stap te nemen!

Ik voel me ook niet helemaal op en top, maar ik durf geen hulp te zoeken, ik heb het gevoel dat ik het allemaal wel alleen aan kan. Gaaf dat jij wel hulp durft te zoeken! Ik denk altijd dat niemand me begrijpt en zo voelt het ook als ik probeer om er met iemand over te praten, dus daarom hou ik alles maar voor me. Ik weet dat dat niet goed is maar het voelt alsof ik geen keus heb.

Khad vandaag mijn eerste uurtje therapie, tegen faalangst enzovandiedingen. Ik mis er lessen door, maar ik wil niet dat bijvoorbeeld mijn klas het weet.