nooit
 

Hé jullie daar :) is er iemand die nog geen verkering heeft gehad? Wou ik even weten. Zet je leeftijd er even bij.

Gebruik de zoekfunctie.

Op je 15e zou ik me daar nog maar geen zorgen over maken. Als je de 18 op een haar na nadert, begin dan maar te panikeren.

Ik heb nog geen verkering gehad en wordt bijna 16
Heb er geen problemen mee :D , maar vanwaar dit topic eigenlijk :confused:

Wat zou je twee jaar geleden hebben gezegd? :P

Dat zeg ik: als je op een haar na de 18 nadert. :)

Mag ik bij bijna 19 er dan een eind aan maken?

Nee, wacht maar tot je een half jaartje 19 bent, zoals ik. :p

Jíj mag er altijd een eind aan maken ;)

Edit: ik hoop dat mensen hier de húmor van inzien.

Je bedoelt een eind aan het nog-nooit-verkering-gehad-hebben maken? :o

Toen ik 15 was had ik nooit verkering gehad. Toen ik 16 was ook nog even.

Op mijn 16de de eerste 'officiële' relatie. :)

Sorry hoor, maar dat kan echt niet...
Op je 15e nog nooit een relatie gehad hebben? Triest hoor :rolleyes:

Jij gaat er dus een eind aan maken?

En jullie snappen me allemaal wel :nono:

Het staat nog niet vast, maar ik denk er serieus veel over na de laatste maanden. Ik weet in ieder geval al welke muziek ik wil tijdens de uitvaart, wie waar moet komen te zitten, wie er moeten spreken, waar ik moet komen liggen. Dat soort dingen. Ik heb ze alleen nog niet op papier gezet. En zolang dat niet gebeurd is, is er nog niks aan de hand.

Witte of rode bloemen? :o

Wat een doemdenkers hier :(

Maakt me niets uit. Ik hou persoonlijk niet zo van bloemen, maar als de 'gasten' bloemen willen leggen... Ze gaan hun gang maar.

Ik ben 17, geniaal en geniaal geil en ik ben ook nog altijd vrijgezel. Dus het zegt helemaal niets.

Waarschuw me even vantevoren wil je.

Oké. Ga jij dan een condoleance-topic voor mijn familie openen op Kantine? :p

Ik, 18.
Nou daar heb je veel aan he.

En ik, bij m'n bijna 22?

Sorry als dit hard overkomt, maar om 't alleen om die reden te doen, dat vind ik behoorlijk zielig. :o

Op een haar na iets naderen :confused:

Nee.

Heel wreed maar ik heb wel smakelijk om je post gelachen! :D

Ach, er is niks mis met op jonge of latere leeftijd nog weinig ervaring hebben met relaties. Dat komt allemaal heus nog wel. Altijd beter dan dat je al jong verpest bent, zoals ik. :o

Geeft niks, zolang er nog maar iémand om kan lachen. :)

Je moet ook niet denken dat ik met die dingen bezig ben, alleen maar omdat ik zeer, zeer weinig ervaring heb in de liefde.

Maar anyway, ik ben blij dat ik nog iemand heb laten lachen vandaag.

Me, alweer 25 en nog nooit iets. Triest? Tsja....

ik was 16, bijna 17 toen ik voor t eerst echt een relatie kreeg. Ik tel nu de jongen die m'n veters strikte toen ik 4 was niet mee.

Ik was 20 toen ik voor t eerst wat kreeg

Of ik me er zorgen over maakte? soms, bij vlagen, maar meestal niet.

Dus Mark Almighty, er is nog hoop voor je;)

ik was 17 bij mijn eerste vriendje (niet echt n goed vriendje maja..)

*deelt hoop uit voor iedereen*

Als je denkt dat je leven ineens radicaal verandert als je verkering krijgt ben je zielig. Als je denkt dat je zielig bent omdat je op je achttiende, twintigste of tweeëntwintigste nog geen verkering hebt gehad ben je zielig.

Mekkeren over het niet hebben van verkering is over het algemeen een uiting van dieper ongenoegen. Als je een interessant leven hebt speelt verkering niet zo'n grote rol. En als je geen interessant leven hebt is verkering daar ook niet de oplossing voor.

Ben ik het niet mee eens. Ik zeg niet dat je zielig bent, maar als ik bijvoorbeeld naar mijn vrienden kijk, dan hebben die wel degelijk een ander leven dan dat ze daarvoor hebben. Je komt andere mensen tegen, want niet alleen jij hebt een vriendenkring maar je partner ook. Daarnaast ga je andere dingen doen als je samen bent. Samen naar de sauna, vakantie, op visite bij een ander stel of een dag met ze uitgaan. Je hebt misschien gelijk als je jonger bent en verkering hebt en nog bij je ouders ofzo woont, maar ik kan je verzekeren dat als je alleenstaand bent en je eigen huis en werk hebt, dat een relatie in je leven de boel erg radicaal verandert.

Ben ik het tot op zekere hoogte mee eens. Het is idd een uiting van ongenoegen, maar in mijn geval bv niet van dieper ongenoegen. Ik heb m'n eigen huis, eigen auto, goede baan, veel vrienden en voor de rest gaat alles me voor de wind. Maar het is echt geen pretje om je hele leven al single te zijn. Helemaal niet omdat je vrienden op een gegeven moment wel een vaste relatie hebben, samen gaan wonen, in een enkel geval vader worden en dat ze samen op vakantie gaan naar een mooi land en dat jij dat dus niet doet. Je blijft alleen over en dat is juist het frustrerende. En dat heeft dus niks te maken met de rest van je leven.

Ik was net 18 toen ik mijn eerste relatie kreeg, maar ik heb het wel gelijk goed gedaan ;)

Ook al is het misschien wat overdreven gesteld, ik kan het hier goed mee eens zijn. En ja, ik heb ook nog geen verkering gehad. (y)

Het is wel vervelend, maar niet dodelijk om niemand te hebben en ondertussen het gevoel te hebben dat je een oude rot wordt.

Ik mag hopen dat je dat niet op zoek bent naar een vriendin om je eigen vriendenkring een nieuwe impuls te geven. Verkering zoeken vanwege de synergie-effecten lijkt me een slechte zaak. Als je werk hebt, een eigen huis en alleenstaand bent lijkt een relatie me überhaupt niet zoveel toevoegen. Ik ben zelf ook op dat punt aangekomen en heb echt niet de behoefte om dan ineens serieus te worden met relaties en dergelijke. Ik geloof niet in die radicale verandering, omdat je collegae- en vriendenkring op zich boeiend genoeg is (of dat in elk geval hoort te zijn). Maar ik kan me best voorstellen dat als je een saaie 'nine to five' hebt en altijd thuiskomt in een koud en leeg appartementje, je wel op zoek bent, ja.

Tsja. Daar is de ene persoon gevoeliger voor dan de andere. Ik ben in mijn werkkring ook genoeg mensen tegengekomen die eenvoudigweg geen tijd hebben voor relaties, die het veel te druk hebben met werk en andere (niet-relationele) sociale verplichtingen. Het is ook afhankelijk van de vraag of je goed tegen de druk van anderen kunt, en persoonlijk kan het mij niet zoveel schelen dat mensen om me heen een relatie hebben. Nouja, het kan me wel schelen, in die zin dat ze inkakken, saai worden, weinig tijd meer hebben voor leuke dingen en alleen nog maar bankhangen.

Als je dood bent loop je elke kans op toekomstig geluk mis ;)

mijn eerste echte vriendje was ook pas toen ik 16 was en het was een hel. hahaha..
mijn koosnaampje was toen vlinder, omdat ik me niet bepaald kon binden en bijna elke avond netzoveel met andere jongens praatte als met hem.
Tjah geniet er van wat moet je met een jongen als je 15 jaar bent, Tv kijken kun je ook wel met je vriendinnen en geloof me dan kun je beter de film volgen :p

ik zat meer te denken in de richting van muurbloemen :D :D




omg how pathetic :rolleyes:

no offense trouwens heur

en ontopic:
ik was 18 bij mn eerste relatie

: perseus en hasseltboy: ;)


ontopic: ik had ook op mijn 15e mijn eerste relatie, niet zo zeuren :o

Nee, dat heb ik ook helemaal niet gezegd. Ik zeg alleen dat het het in mijn geval bijvoorbeeld wel een nieuwe impuls zou geven. Niet omdat ik m'n vriendenkring dan zou uitbreiden, maar omdat ik andere dingen zou gaan doen die ik nu dus niet doe. Leuke dingen die je nu niet meer doet, omdat al je vrienden dus al samenwonen en bv. niet meer met jou op vakantie gaan maar met hun vriendin of met een ander stel. Het hangt er overigens ook helemaal vanaf of je er idd behoefte aan hebt. Ik persoonlijk wel. Ik heb gewoon het gevoel dat ik iets in m'n leven mis, maar dat is voor iedereen persoonlijk.

Dat hangt er dan natuurlijk een beetje vanaf. Als je een relatie hebt dan heb je zelf de keus: óf je gaat bankhangen, óf je gaat allerlei leuke dingen ondernemen. Ik mag dan nog nooit een relatie hebben gehad, maar stel dat dat er ooit eens van komt dan ben ik echt niet van plan om de hele avond op de bank te liggen niks doen.

ik denk dat het probleem ook een beetje is dat de mensen die wel een relatie hebben het helemaal veridealiseren. Op zich misschien niet iedereen, maar de ongelukkige vrijgezellen zien sneller dat het wel gebeurt. Ze krijgen er dus erg hoge verwachtingen van en omdat ze het niet hebben voelen ze zich dan snel ongelukkig. Misschien worden die verwachtingen zo hoog dat ze helemaal depressief worden, of op een andere manier afstotend worden en zo krijgen ze nooit iemand.

Verder is het misschien niet leuk om niemand te hebben, maar bedenk dat het heus niet het einde is. Zoals nare man al zegt, als je verder een interessant leven heb maakt het waarschijnlijk niet eens uit, zelfs niet als je de rest van je leven vrijgezel blijft. Het voegt naar mijn idee veel minder toe dan sommige jongeren misschien zeggen dat het geeft.

Verder ben ik liever gelukkig vrijgezel dan ongelukkig getrouwd. Datgene waar iedereen zo op zoek naar is, is misschien niet eens zozeer een vriend of vriendin, maar meer iemand of meerdere mensen waarbij ze zich sociaal (weet niet goed hoe ik dit moet zeggen) en op hun gemak voelen. Dit hoeft verkering niet eens altijd te geven.