je/u
 

hoi
mag je in een beschouwing dat voor een volwassen publiek is, steeds de omgangsvorm je schrijven of is dat onbeleefd, wat moet je dan schrijven, u of iets anders?

Ik hoop dat iemand dit weet!

Dikke kus, Sanne

Schrijf maar overal 'u.'

Ik zou juist 'je' doen..

waarom juist je?

Ik zou 'u' doen. Je hebt het tegen een volwassen publiek die je niet goed kent --> U

Ligt er ook een beetje aan wat je doelgroep is. Heb je het over een alledaags Story-onderwerp zou 'je' misschien wel kunnen. Maar voor de meeste beschouwingen kun je beter 'u' gebruiken.

Ik zou in een beschouwing vooral de lezer niet aanspreken. Dus zowel geen 'u' als 'je'. Houdt je gewoon tot het onderwerp; beschouw dit en spreek de lezer alleen aan als dit echt niet anders kan - wat slechts in zeer uitzonderlijke gevallen aan de orde zal zijn. Ik kom het zelden tegen.

Centrale vraag is hoe het publiek tegen jou als schrijver aankijkt, probeer je voor te stellen wat het meest in de smaak valt.

(hoewel dat in veel gevallen gewoon met U gaat)

Ik weet natuurlijk niet op welke manier je het zou willen gebruiken, in wat voor zinnen, maar als je zou moeten kiezen tussen 'wat weet je ervan' of 'wat weet u ervan', zou ik kiezen voor het eerste. Ook als je bijvoorbeeld zegt 'je hebt het zelf vast ook wel eens' zou ik 'je' doen en geen'u'...Weet niet warom..gewoon :o

volwassenen die je niet kent u
volwassen bijvoorbeeld je ouders je
andere mensen je/u

Dit heb ik ook altijd geleerd (en leer ik nu nog steeds).
Probeer in een betoog/beschouwing zo min mogelijk 'u', 'je', 'jij', 'ik', 'wij', 'we', enzovoorts te gebruiken. Zinnen zijn heel vaak om te buigen in een zin waarbij je die woorden kunt vermijden.