'Hoop'
 

Hoop

Dagen van lachen, dagen van verdriet
Maar lachen, dat kan ik nu toch niet?

Steeds weer zie ik je gezicht
Zo helder voor mijn ogen als het mystieke levenslicht

Wat kan ik nu nog meer dan rouwen
Aan mijn toekomst kan ik nu niet meer bouwen

Daardoor ben ik verdwaald in een donker, onwerelds bos
Zo donker.. en de stilte, zo sluw als een vos

Dicht bij mijn oren hoor ik de eeuwige wind
Fluisterend in mijn oren...dat ik het geluk ooit terugvind..

Ik voel de leegte weer verdwijnen,
zie de somberheid steeds verder verkleinen

Ik voel de warme zon weer verschijnen aan de heldere blauwe lucht
Steeds minder denkend aan mijn sombere en donkere levensvlucht!

Dit kwam eigenlijk gewoon opeens in me op haha.. Ben er niet zo goed in maarja wilde het ff kwijt :)

Soms is het wel goed om dingen te uiten op papier. Maar ik vind het gedicht zelf niet echt goed: de rijm is vaak nogal geforceerd (bijvoorbeeld onwerelds bos - zo sluw als een vos) en je stijl is erg verhalend, wat het imo nogal saai maakt. Ik vind de bewoordingen die je gebruikt af en toe best mooi, maar wat je wilt zeggen is te expliciet, dus niet beeldend. Als je meer gedichten wilt schrijven - en ik denk dat je dat best kunt - zou ik wat creatiever zijn.