![]() |
Ik schiet de maan
Ik schiet de maan
een kogel door haar hart, terwijl de sterren fonkelen in m'n ogen. Als een zachte deken valt de duisternis over me heen. Lieve lichten zie je niet meer en de wind fluistert in m'n oren: "Gezegend zijn zij die de zon durven aaien" En de blauwe bol vol moeder natuur, blaast haar laatste adem uit. Ik twijfel over de laatste strofe. |
Ik vind de laatste strofe juist mooi.
Nee, dat klopt niet. Ik vind het geheel gewoon heel mooi. :cool: |
dankje :o kan je me ook uitleggen waarom?
|
Nee. Ik post hier nooit. Maar voor zoiets moois maak ik een uitzondering. Nee, ik kan niet uitleggen waarom,
het raakt me gewoon. |
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
daarnaast vind ik 'm zeker niet slecht, maar ook niet echt denderend erachter aan komen. ik weet niet. ik vind je gedicht zeker redelijk, leuk uitgewerkt, maar ik denk dat je er inhoudelijk mss toch meer aan zou kunnen doen. vaag van mij. |
Tja, die laatste strofe... zonder vind ik het gedicht niet af, maar met voegt het niets toe. Geen idee wat ik ermee aan moet. Misschien iemand anders wel? Maar bedankt voor je commentaar!
|
Ik vind het een heel leuk gedicht, echt zo één voor op een poster in een Nederlands lokaal: tenminste n.a.v. je schrijfstijl en idee (y).
De vorm vind ik echter wat minder; niet zo heel zorgvuldig uitgewerkt; ik zou no eens kijken of je het niet nóg wat mooier kan schrijven. |
:o dankje, ik zal zeker wat aan de vorm gaan doen. Deze is bij mij nogal eentonig, bij elk 'gedicht' hetzelfde. Ik vind dat jij altijd wel goed commentaar geeft xineof, heb je misschien wat commentaar op min schrijfsels in het algemeen?? Als je je deze eventueel zou herinneren?
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:52. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.