borderline lichamelijke oorzaak?
 

Het is alweer een aantal maanden geleden dat ik hier voor het laatst op het forum was. In de tussen liggende periode heb ik veel mee gemaakt. Ik ben o.a opgenomen geweest en ik heb de diagnose borderline gekregen.

De laatste tijd begin ik me steeds meer af te vragen of borderline niet een lichamelijke oorzaak kan hebben. Ik meen dat een keer ergens gelezen te hebben. Bij mij is de heftigheid van de symptomen van borderline zo plots ontstaan dat ik dat heel raar vindt. Ik kan niet geloven dat borderline ineens zo heftig bij je binnkomt zeg maar. Dat zette mij dus aan het denken over een eventuele lichamelijke oorzaak van borderline. Misschien typ ik een hoop onzin en wens ik stiekem alleen maar dat het een lichamelijke oorzaak heeft want dan kan ik tenminnste misschien nog genezen. Iemand enige idee?

Het kan genetisch zijn, erfelijk. dan zit het in je. Of door een bepaalde gebeurtenis waardoor je een trauma hebt gekregen.

Bij mij is het sowieso het laatste jaar wat verergerd, dus dat kan het misschien bij jou ook zijn. Of omdat je er meer mee bezig bent geweest. Door die opname en zo, waardoor heftige emoties los zijn gekomen.

Allemaal van dat soort dingen, maar ik geloof niet dat het lichamelijk kan zijn. Bij een depressie kun je stoffen missen, maar bij borderline mis je iets anders. Ik zou niet weten wat, maargoed, dat is de reden waarom ik nog geen psychiater ben:p

bron: trimbos.nl

Psychische stoornissen hebben hun oorsprong in de hersenen van de mens. Het is dus altijd lichamelijk.

Waarom zeg je dan eerst:

Omdat ze het over een plotselinge 'aanval' van borderline had en als het genetisch is, merk je het als kind al.

Borderline is een psychiatrische aandoening, en ligt dus vast in je hersenen. Dat betekent niet meteen dat je er vanaf het begin last van hebt. Ik heb laatst iemand gehad waar men er pas op zijn dertigste achter kwamen dat hij iets had (dat had pas later de naam 'borderline' gekregen).

Dat je aanleg hebt ligt dus vast, maar dat je er ook echt aan gaat lijden kan afhankelijk zijn van nog een aantal factoren. Dan kan het dus ook plotseling opkomen, en imo zou dat net zo goed plotseling en behoorlijk heftig opkomen, afhankelijk van de situatie.

Toch blijven er altijd verschijnselen zichtbaar. Het moet wel zo zijn, dat het door een gebeurtenis wordt verergerd.

Er lopen wel meerdere mensen met aandoeningen rond, zonder dat ze het door hebben. Die mensen kunnen om één of andere reden er gewoon goed mee leven (voor een tijdje).

Ik heb niet veel verstand van dit ziektebeeld.
Persoonlijk zou ik een lichamelijke oorzaak niet uitsluiten, maar ik denk dat andere factoren (wat je hebt meegemaakt bijvoorbeeld) een grote rol spelen. Ik zou niet durven zeggen hoe de verhouding (lichamelijk en andere factoren) liggen.
ik denk dat veel psychische ziektebeelden óók een lichamelijk aspect bevatten...


xxx fantome

Uit Fundamentals of Abnormal Psychology van Ronald Comer:
'Some features of Borderline Personality Disorder have also been linked to biological abnormalities. Sufferers who are particularly impulsive - those who attempt suicide or are very aggressive towards others - apparently have lower brain serotonine activity (Norra et al., 2003) In accord with such biological findings, close relatives of those with borderline personality disorder are five times more likely than the general population to have the disorder (Torgersen, 2000, 1984; Kendler et al., 1991)'

Met andere woorden, het kan zijn dat aanleg voor de ziekte lichamelijk is. Aan de andere kant wordt in dit boek benadrukt dat dit slechts één van de mogelijke verklaringen is. Andere theoretici benadrukken bijvoorbeeld dat ouder-kindrelaties een groot aandeel hebben in de ontwikkeling van de ziekte, of zoals al eerder gezegd bepaalde traumtische gebeurtenissen. Daarnaast zou het cultuurgebonden kunnen zijn.

Overigens kan het best dat symptomen zich pas later in het leven manifesteren (bv door in de nasleep van een trauma), hoewel er meestal wel al iets van zichtbaar is op jongere leeftijd.

In ieder geval, moon, ik kan me voorstellen dat het een klap is om een etiketje met een ziektebeeld op je geplakt te krijgen. Veel sterkte!

Moeilijk om te geloven. Volgens mij kan het best dat een erfelijke depressie pas op latere leeftijd zich gaat uiten, het hoeft echt niet zichtbaar, of zelfs te voelen zijn dat je er aanleg voor hebt, tot je uiteindelijk toch depressief wordt natuurlijk omwille van een erfelijke reden. Ik heb ook geen verstand van borderliners, maar er zijn toch andere erfelijke ziektes die pas op latere leeftijd aan het licht komen zonder de persoon vooraf klachten had ofzo.

Ik denk zelfs dat de kans groot is dat de TS hiermee te maken heeft. Maar idd, het kan ook uit heftige emoties komen die je in het voorbije jaar hebt meegemaakt.

Het kan ook zijn dat je vóór die tijd andere overlevingsmechanismen had, die de borderlinekenmerken onderdrukten, bijv. een eetstoornis, maar ook je volledig storten op iemand of iets anders, waardoor je de ware aard van de problematiek niet meteen opmerkt.

(Uit eigen ervaring.)

Je hersenen kunnen ook veranderen door een trauma. Dus het ontstaan kan een psychische oorzaak hebben. Zoals bijv. bij DIS (dissociatieve identiteitsstoornis: meerdere persoonlijkheden).

Bovendien kan, als er al wel aanleg is voor een psychische stoornis, dit pas tot uiting komen door een ingrijpende ervaring of langdurige stress.