Het leven niet meer zien zitten :-(
 

Nog altijd zit ik in een moeilijk pakketje...wat ik ook doe ik kom er niet uit en dat is echt balen zeker als je al bijna 4 jaar er in zit.
Ik ben vandaag bij de politie geweest om te zeggen dat ze iets tegen de Meneer moeten doen die mij nog steeds doet lastig vallen er zitten mensen op de zaak (ben misbruikt,mishandeld)
Ik heb dit nu net thuis gezegt en nu wilt me moeder dat ik met haar er over ga praten ik kan,wil het niet.
Ze zit nu stilletjes beneden en als ik iets tegen haar zeg negeert ze me :-( ik voel me niet lekker meer in me vel.Op school gaat het niet goed meer omdat ik mezelf in mijn stage teveel tegen kom.
Nu moet ik nog altijd wachten tot dat mijn maatschappelijkwerkster met mij contact opneemt het is gestopt omdat zei zegt dat ik er niet aan toe ben om erover te praten.
Ik heb geen vriendinnen waar ik dit soort problemen mee kan bespreken.Jammer vindt ik :-( ik voel me ongelukkig en wil niet meer leven want niemand steunt me en niemand praat me de moed in.

Help me aub

Knuf knuf knuf knuf knuf

Misschien kan je andere hulp zoeken dan een maatschappelijk werkster?

Je moeder steunt je volgens mij wel, ze wil er met je over praten en dat zal niet voor niets zijn. Als jij er niet met haar over wilt praten, dan hoeft dat natuurlijk niet, maar dat betekend niet dat ze je niet wil steunen, denk ik.

Heb je op school een mentor of is er iemand anders waar je mee kunt praten? Misschien is het verstandig om dat te doen, dan weten ze iig waar je mee zit.

Overleg eens met je huisarts wat je het beste kunt doen.

Sterkte.

Ik kan best begrijpen dat het moeilijk is erover te praten. Maar je moeder is misschien nog het beste luisterende oor. Probeer er alleszins over te praten want het opkroppen doet niet goed en je zal het nog moeilijker hebben het te verwerken. Je hoeft niet per se een vriendin te hebben om je ei kwijt te kunnen. Er zijn mensen die je zeker en vast zullen begrijpen, de politie alvast niet, maar je moeder wel, en misschien op dit forum ook!
Veel sterkte meis!

ai jij hebt het moeilijk. Ik weet dat het altijd lastig is om met je moeder over dingen te praten. Heb ik ook nooit gedaan. Heb je echt geen vrienden of leraar/mentor waar je er mee over kan praten? Vind het wel lastig voor je en weet ook niet zo echt een oplossing. Sowieso andere maatschappelijke werker zoeken die wel luisterd naar wat je wilt vertellen en rustig aan doet en niet pushed enzo.

Ik hoop dat ze die man opsluiten, dan heb je msg wat meer rust.

heel veel sterkte. Post hier af en toe of het al wat beter met je gaat. Je komt er wel overheen denk ik. Heeft tijd nodig

Succes.

Waarschijnlijk is je moeder gekwetst door dat je niet met haar wil praten.

Maar als je wilt dat iemand je steunt, moet je dat wel laten merken. De meeste mensen hebben geen idee wat ze het best kunnen doen voor jou. Daarom doen ze waarschijnlijk niets omdat ze bang zijn iets verkeert te doen.

Mijn ex vriendin was aangerand en ik had geen idee hoe ik haar kon steunen. Alles wat ik deed leek of was verkeert.Toen durfde ik na een tijdje niets meer te doen, om dat ik bang was het nog erger te maken.

Hou je sterk op stage, en school. Ook al doe je het niet goed is het belangrijk om te zorgen dat op die plekken je zwakheden niet openlijk op tafel liggen.

Schrijf een dagboek, ga tekenen, ga interressante dingen leren. In ieder geval IETS om je te inspireren, anders wordt het alleen maar erger.

Hoe gaat het nu met je?

Ik vind het iig al heel knap dat je zelf al aangeeft wat er aan de situatie moet veranderen om je beter te doen voelen! Veel mensen kunnen dit niet. Dit is een belangrijke eerste stap.

Ik vind het raar dat jij moet wachten tot je mw'er belt voor een nieuwe afspraak aangezien het niet aan haar is te bepalen of je er niet klaar voor bent en wanneer jij dit dan wel bent. Ik denk dat jij haar gewoon zelf zou moeten bellen (als jij nog met haar wilt praten).

Met je moeder praten hoeft trouwens niet te betekenen dat je gelijk alles op tafel gooit. Je hoeft niet alles in één keer te vertellen. Ik kan me voorstellen dat dat te zwaar voor je wordt. Ik denk dat je moeder er graag voor je is (zo te lezen uit je post). Ga na wat de reden is dat je het niet met haar wilt bespreken en kijk eens of het je wel lukt en helpt om kleine delen te vertellen. Misschien is het handig die afspraak ook met je moeder te maken, zodat ze niet doorvraagt wanneer jij er niet meer over wilt vertellen.

Waarom denk je dat je met je vriendinnen deze problemen niet kunt bespreken? (Ik zeg niet dat je het wel kunt hoor, ik vroeg me alleen af waarom je denkt dat het niet kan).

sterkte meis, xxx fantome

ik vind het nogal heftig wat je hier post. Ik hoop dat het op dit moment al wat beter met je gaat! Vriendinnen met wie je dit kunt bespreken zijn zeldzaam, maar goed je mag hier je hart luchten.

Voordat ik je überhaupt iets kan zeggen over wat je wel of niet kan doen, wil ik eerst zeggen dat het al heel knap is dat je naar de politie bent gestapt met dit probleem van misbruik e.d. (y) het is niet niks om zoiets aan een onbekende politieman te vertellen.
Over je moeder, ik denk dat het van haar kant niet vreemd is dat ze jouw situatie niet begrijpt. Je hebt haar kennelijk nu vertelt wat er is gebeurd, na een periode van 4jaar is het niet heel vreemd dat je moeder daar vraagtekens bij heeft en dat op haar manier verwerkt. Zij zal denk ik vanzelf bijtrekken en zich realiseren dat jij haar hard nodig hebt.

Ik weet niet of een maatschappelijk werkster jou kan helpen in deze situatie, mocht je nog verder willen praten of reageren na mijn reactie, stuur even een PM of voeg me toe op msn. Ik wil je graag helpen!

btw, iemand moed inpraten in deze situatie is denk ik erg moeilijk, maar zoals gezegd, laat het even weten als je van mijn hulp wilt gebruik maken.
frits

oww meid wat vind ik dit knap van je. Ik heb dit voor een groot gedeelte ook mee gemaakt. alleen mijn ouders weten het niet, de politie weet het niet, en ik heb het ook niet verwerkt en kan het niet verwerken.

Ik ben door een andere jongen ver.... ik ben zwanger geraakt en dat weten mn ouders wel. ik heb het weg laten halen, ik heb alles zelf moeten laten doen.

IK kan er gewoon weg met niemand over praten, ik wil er gewoon weg met niemand over praten, omdat het gewoon weg te pijnlijk is. dus ik verkrop het zo ver mogelijk weg.

Daarom vind ik het knap dat jij het wel hebt durven en kunnen doen. echt heel knap (y) maar begin er wel pas over te praten wanneer jij er voor klaar bent, en dat kunnen wij niet zeggen mw kan dat niet zeggen alleen jij kan dat weten.

succes en echt heel erg knap (y) (y)