Boom
 

Stil statig
staat een boom
te rusten.

De staketsels
van zijn ziel
steken
genadeloos
de hemel.

De wind
huivert zijn
hoogmoed weg
en verzucht

dat de appel
te ver gevallen is.

Ik vind het gedicht wel wat hebben, maar de vorm spreekt me niet zo aan. Door dat gehak in de zinnen krijg ik het gevoel dat het niet loopt, terwijl de zinnen zelf wel erg mooi gevormd zijn.

Wel fijne alliteratie, en staketsels is een mooi woord (en een fascinerend figuur) :cool:

Bedankt voor je reactie. :) Hoe zou ik het dan moeten indelen, want zelf geraak ik er niet zo goed aan uit...

Ik vind het ook wel wat hebben, en ik stoor me níet aan de afgebroken zinnen. Ik vind het wel mooi zo.
Simpel maar mooi :)

Naja, ik vind het een beetje knipdichten zo. En dat terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is, omdat de zinnen van zichzelf al mooi zijn. 't Is natuurlijk aan jou hoe je het doet, het is slechts mijn mening.

Bovendien zou ik niet kunnen zeggen hoe het beter zou moeten :P

ja, je ineenhakking. ik weet ook niet wat ik ervan denken moet, alhoewel ik het zo wel mooi vind eigenlijk. het is rustig, vooral ook als je het hardop voorleest, en dat is natuurlijk ook je bedoeling bij dit gedicht - dat het een zekere rust uitstraalt. dan is het wel mooi gelukt dus ;).
ook ik vind je woord staketsels mooi, het past er echt in! sowieso is die strofe al het mooist, denk ik. vooral ook je genadeloos.
je einde verwend ineens een beetje, dit wordt eigenlijk niet helemaal verwacht na zo'n 'inleiding'. je moet er even over nadenken, het is wel kernachtig. ik heb trouwens het idee dat de boom die je in het beeld aandraagt, helemaal geen appels heeft, maar dat terzijde ;). ik denk dat je gedicht best mooi is, simpel en duidelijk ook.

Persoonlijk vind ik de alliteratie, de onderbrekingen, het beeld, nogal geforceerd. Ook niet bijster origineel, niet dat dat hoeft, maar dat valt dan nog eens op. Evenals dat woord staketsels, het past hier niet en komt me te gedwongen over.

Dit is een rustig gedicht. :) Maar verder is mijn grootste bezwaar eerlijk gezegd dat het op mij toch wat cliché en geforceerd overkomt, net zoals de anderen eigenlijk al zeiden. Jammer, want ik denk dat je met het onderwerp "boom" veel meer kan dan je nu hebt laten zien. Als ik jou was had ik een tweede gedicht gemaakt met dezelfde titel trouwens, iets origineels en natuurlijks.

http://www.versteegde.nl/Staketsels/...sgestel/04.jpg

Even voor de discussiewaarde, ^ dit zijn dus staketsels. Ik vind het een mooi figuur, maar ik kan me geen beeld vormen van staketsels van 'een' ziel. Bedoel je dan de meerdere plateau's die 'zijn' ziel zou moeten hebben? En hoe is de vergelijking met een boom?

Ik was wel nieuwsgierig hoe dat woord in het gedicht is beland :)

Bij het woord staketsels wordt de nadruk heel erg gelegd op 'ket'. Dat vind ik eerlijk gezegd echt lelijk staan :o.

Verder vind ik het eigenlijk wel intrigerend. Vooral het einde, dat doet me meteen denken aan een wetenschappelijke omgeving, alsof er echt over na is gedacht en alsof het een erg intelligente boodschap bevat die niet direct aan de oppervlakte ligt. Ik denk daarom dat die boodschap er dus wel is, maar dat het door je wat simpele woordgebruik ed. niet echt naar voren komt.

Nooit gedacht dat een gedicht van me een discussie ging opleveren. Maar mensen, jullie zoeken het te ver.
Het is gewoon een beeld dat ik probeer te scheppen. De staketsels van zijn ziel verwijzen naar de takken, want zeg nu eerlijk, wat is een boom zonder takken? En de takken steken genadeloos in de hemel, als het ware zijn drang om verder te groeien, hoger dan de hemel te zijn. En de rest wijst zichzelf eigenlijk wel uit.

Gooit nu haar pen definitief weg en verzucht dat ze het dichten definitief heeft verleerd...

Je wilt niet weten hoe vaak ik dat al niet heb gedaan ;)

Maar gelukkig ben ik stront eigenwijs tegenover mezelf en negeer ik mijn mening vaak. En daar ben ik soms best blij mee.

Ja eigenwijs ben ik ook maar hoor de laatste tijd alleen maar dat m'n gedichten geforceerd overkomen en dat is frustrerend...Vandaar mijn 'ik-gooi-de-pen-weg'-poging

Weet je wat wel grappig is, van te voren had ik het woord nog nooit horen gebruiken en dit weekend was het op het nieuws (in Oostende zijn staketsels kapot gebeukt door de storm).

Maar geef de moed niet op. Ik heb een jaar gehad waarin ik maaar 4 gedichten heb geschreven dus.