Verweg liefde
 

Verweg liefde

Telkens weer vang ik je traan
met lepels vol verdrietigheid
je pronkt en pruilt wel dagenlang
ik hou tot in de eeuwigheid,
van jou.

Je slaat en stompt mijn lichaam blauw,
voor mij de allermooiste kleur!
Je snoert mijn mond met vuistenslag
maar 't was je eerste oogopslag,
toen ik viel.

Vergaat mijn liefde op een dag,
Of droomt het hart nogsteeds van jou?
Mijn moeder schudt haar hoofd en zegt:
Kind, je koffie is al koud.

----------------------------------------
Hmmm ligt het aan mij of maak ik alleen nog maar slechte gedichten? :( der klopt weer iets niet...

Ik vind 'm eigenlijk wel leuk,
alleen:
Loopt gewoon niet lekker. Verder vind ik 'm niet heel bijzonder mooi, maar ik vind m wel leuk!

Ik ook hoor, ik vind hem in ieder geval niet slecht. Hij loopt niet helemaal perfect, maar ik vind je manier van verwoorden leuk :)

ik zou van in de eeuwigheid - in der eeuwigheid maken als ik jou was.
je eerste beeld is leuk, met die lepel vol verdrietigheid, mss kun je het zelfs verder uitwerken? glas is een mooi onderwerp, vind ik zelf.

jammer, het klinkt wat geforceerd. je begint een beeld, en ineens gooi je het op de kern dat je verliefd was op hem, voordat hij je pijn deed. ik zou verder breien op je gevoelens en dan niet te cliche worden. bekijk eens wat het uitwerken waard is, hier kun je vast iets beters van maken!

wat ik mij afvroeg is waarom je hier niet mijn hebt staan. is dat met een bepaalde bedoeling?

dit vind ik ook niet helemaal lekker lopen, het klinkt er zo koud achteraan, niet zo mooi verwoord. maar met je einde kun je zeker iets! (y).