Schijnwereld
 

Lente Resonans.


Ze zwierden door hun lente heen
Niet op de maat, maar op gevoel
en –al klonk het idyllisch mooi,-
ze achtervolgden een doel.

De muziek overstemde elk geluid
en alles leek zeer zeldzaam goed.
Hun lente werd reeds hun leven,
zoeter dan eenieder had vermoed.

Doch, zij hield zo van de zomer.

Hmmmja, ff heel kort:
De titel is te omschrijvend, als je de titel en de eerste regel heb gelezen weet je al teveel en dat 'mag' niet. De "-" mogen van mij weg want als je die zin weghaalt staat het voor geen meter eigenlijk. Het einde vind ik mooi en de laaste regel geeft er een leuke wending aan.
Maar als ik jou was zou ik de titel iig veranderen, maar het iets van 'lente klanken' ofzo.

Naar mijn idee pakt schijnwereld niet de essentie van het gedicht, de titel zou misschien meer iets te maken moeten hebben met een onvervuld verlangen, of zoals DoD zei (ja, dat wordt vanaf nu jouw afkorting :evil: ) iets met muziek.

Die "-"jes vind ik prima passen. Voor mij staan ze daar in ieder geval op de juiste plaats.

Ik vind 'ze achtervolgden een doel' te gerijmd en gedwongen overkomen. en in 'Hun lente werd stilaan hun leven,' hapert het metrum.

Verder vind ik het wel een aardig gedichtje :)

Bedankt allebei!
Vinden jullie hem zo beter? Zelf heb ik me ook lopen ergeren aan het cliché-gehalte van; Ze achtervolgden een doel.

Ik vind hem mooi, vooral: niet op de maat, maar op gevoel.

Alleen weet ik niet wat resonans is? En wat is nu de titel, lente resonans of schijnwereld? Argh, soms voel ik me echt dom

Ik ben nog 'zoekende' naar een titel. Resonans is heel simpel echo, nagalm. *Dacht ik :p* Leuk dat je net deze zin noemt:
niet op de maat, maar op gevoel.
Dat was mijn inspiratiezin, waar ik de rest van het gedicht omheen heb gebouwd.